...****************...
...***Warning ⚠️ Trigger***...
คำเตือน : นิยายเรื่องนี้มีการใช้คำและมีเนื้อหาที่ค่อนข้างส่งผลต่อผู้ที่มีความอ่อนไหวทางจิตใจหรือผู้ที่มีอาการซึมเศร้า เพราะเนื้อหา คำพูดบางส่วนมาจากประสบการณ์จริงของตัวผู้แต่งที่ได้พบเจอมา และบางส่วนเป็นเรื่องสมมุติ
โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านนิยายเรื่องนี้ และถ้ารู้สึกไม่ไหวจริง ๆ ให้ปิดไปก่อนได้เลยครับ !!!
...เหมาะสำหรับผู้ที่มีอายุ 15 ปีขึ้นไป...
...****************...
...คุณเคยนึกถึงความฝันของตัวเองกันหรือเปล่า? ความฝันที่อยากจะเป็นอะไรซักอย่าง ไม่ว่ามันจะไร้สาระหรือจริงจังซักแค่ไหน ในตอนที่คนเรากำลังนึกถึงสิ่งเหล่านี้ ก็มักจะมีความรู้สึกอยู่แค่สองอย่าเป็นหลัก ที่ทำให้เราถูกเรียกว่าเป็น ' มนุษย์ '...
ความรู้สึกแรก นั่นก็คือ ความรู้สึกมีความสุข
ส่วนที่สองนั่นก็คือ ความรู้สึก ไม่มีความสุข หรือเป็นทุกข์กับมัน ทุกครั้งที่ได้นึกถึงความฝันของตัวเอง และคงจะมีตัวเราเองเท่านั้นที่เข้าใจมันได้อย่างถ่องแท้
แต่ถ้าหากว่า....ความรู้สึกทั้งสองอย่างมันผสมปนเปอยู่ในเวลาเดียวกันล่ะ?
ฉันไม่รู้หรอกว่าสิ่งเหล่านี้มันถูกหรือผิด แต่ที่แน่ใจได้เลยก็คือ มันมีความรู้สึกทั้งสองอย่าง และฉันพอใจกับความรู้สึกที่ได้รับมา
ฉัน เซเฟอร์รีน หรือ ซาโอริ ฉันเป็นลูกครึ่งญี่ปุ่น-อเมริกัน มีเสี้ยวไทยอยู่ด้วยเพราะพ่อของฉันเป็นมีแม่เป็นคนไทย
จะว่ายังไงดีล่ะ เอาเป็นว่า ฉันก็ใช้ชีวิตในอเมริกาซะส่วนใหญ่ มีโอกาสได้กลับมาที่ไทยก็บ่อย ฉันค่อนข้างชอบที่นั่น อาหารอร่อย ที่เที่ยวเยอะและสวยงาม รวมถึงผู้คนส่วนมากก็เป็นมิตร แต่สุดท้ายก็จับพลัดจับพลู ได้กลับอยู่อเมริกาอยู่ดี
ตอนอยู่ที่ไทยฉันมีโอกาสได้รู้จักกับใครคนหนึ่งเข้า เขาเป็นคนที่ดีเลยล่ะ หมอนั่นชื่อ เควิน เป็นแฟนเก่าของฉัน หน้าตาดีสุด ๆ ไปเลย ขอขิงหน่อยละกันนะ
เห็นแบบนี้ หมอนี่ก็เป็นลูกครึ่งนะ ไทย/อังกฤษน่ะ
เรารู้จักกันเพราะเรียนนานาชาติด้วยกันอยู่ช่วงหนึ่ง ในตอนที่ฉันอยู่มัธยมต้นไปจนถึงมัธยมปลาย
เราเลิกกันค่ะ สาเหตุก็เพราะว่าเราต่างคนต่างแยกกันไปเรียนต่อคนละทิศคนละทาง มันอาจจะฟังดูเป็นเหตุผลที่งี่เง่านะ แต่ว่ามันก็เป็นความเจ็บปวดที่อยู่ในความเป็นจริงเสมอ
เราทั้งคู่แทบจะไม่มีเวลาให้กันเท่าแต่ก่อน ฉันมีความฝันของฉัน เขาก็มีความฝันของเขา แต่ถึงจะเลิกกันไปแล้วแต่เราทั้งคู่ไม่ได้เกลียดกันค่ะ
เรามาพูดถึงความฝันกันอีกครั้ง ที่ฉันบอกไปว่าต่างคนต่างก็มีความฝันเป็นของตัวเอง ฉันเองอยากจะเป็นตำรวจ ฉันบอกได้เลยว่ามันมีแรงกระตุ้นเกี่ยวกับเรื่องนี้อยู่
' ไดอารี่ปริศนา? ' นั่นสิ่งในสิ่งที่เป็นแรงผลักดันให้ฉันอยากที่จะเป็นตำรวจ ในตอนต้น พวกเราคุยกันเรื่องความรู้สึกของการนึกถึงความฝันของตัวเองใช่มั้ยล่ะ?
นั้นแหละคือเรื่องที่ฉันจะมาเล่าให้พวกคุณฟัง ฉันเป็นคนบิดเบี้ยวทางความรู้สึกค่ะ แต่ฉันชอบที่จะเป็นแบบนี้ ฉันรู้สึกชื่นชอบการฆาตกรรมเป็นอย่างมาก ' ฉันอยากรู้จักและอยากที่จะรับรู้สึกของ ฆาตกร ว่าพวกเขากำลังคิดอะไรอยู่ในตอนที่พวกเขากำลังสังหารเหยื่อ '
ฉันใช้สิ่งนี้เป็นแรงขับเคลื่อนตัวเองให้ตั้งใจเรียนและทำทุกวิถีทางที่จะให้ตัวเองได้เป็นตำรวจ ฉันเล่งหน่วยอาชญากร แผนกฝ่ายสืบสวนสอบสวน
และในตอนนี้ฉันก็สมปราถณาแล้วค่ะ วันนี้คือวันแรกของการทำงานของฉัน แต่จุดประสงค์ที่แท้จริงของฉัน นั่นไม่ใช่แค่การมีความสุขกับการสอบสวนฆาตกรใจเหี้ยมหลาย ๆ คน แค่เท่านั้นหรอกนะคะ
ฉันกำลังตามหาคนค่ะ ฉันกำลังตามหาเขาคนนั้น ' เจ้าของไดอารี่ ' ผู้ที่บันทึกเรื่องราวในอดีตของตัวเองเอาไว้ อดีตที่แสนเจ็บปวด จากการถูกกระทำต่าง ๆ นา ๆ โดยเหล่าผู้คนที่เขาเรียกว่า ' กากเดนของคนบาป '
ฉันสนใจใจสิ่งที่เขาเขียนเอามาก ๆ มันมีหลายองค์ประกอบที่ทำให้ฉันรู้สึกตื่นเต้น และโหยหายที่อยากจะเจอเขาในซักวัน นั่นก็เพราะว่า
นอกจากเนื้อหาในไดอารี่จะมีการเล่าถึงอดีตของตัวเขาเองแล้ว ในนั้นยังมีรายละเอียดการสังหารเหยื่อ การวางแผนสังหาร การจัดการกับศพ อาวุธที่จะใช้ วิธีการที่จะสังหาร รูปถ่าย เเผ่นเสียงการสนทนากับเหยื่อผ่านโทรศัพท์ และก่อนที่เหยื่อจะโดนสังหาร รวมไปถึงในตอนที่สังหารเหยื่อไปแล้ว ถูกแปะไว้ในไดอารี่ในหน้านั้น ๆ มันเหมือนเป็นคอลเล็คชั่นที่ล้ำค่าของคนจิตวิปริตสุด ๆ ไปเลยล่ะ ก็นะเขาเป็นฆาตกรโรคจิตนี่นา
ประเด็นสำคัญคือเขายังไม่เคยถูกจับได้เลย เขาพลาดอยู้แค่อย่างเดียว เป็นสิ่งที่ฉันไม่ชอบเลย นั่นก็คือภาษาของเหยื่อที่ถูกอัดไว้ เหยื่อทุกคนล้วนแล้วแต่เป็นคนไทย เรื่องนี้ทำเอาความตื่นเต้นของฉันลดลงไปเยอะเลยนะ ฉันให้ 8/10 นะคะ
พวกคุณอยากรู้หรอคะว่าเนื้อหาภายในไดอารี่ที่ว่ามันเป็นยังไง?
ได้สิ เดี๋ยวฉันจะเล่าให้ฟัง ฉันจะเล่าให้ฟังทุก ๆ อย่าง ฉันอยากจะแบ่งปันความรู้สึกเหล่านั้นให้พวกคุณได้รับรู้
' ความรู้สึกของการอยู่คนเดียว ท่ามกลาง นรก และมันไม่มีพระเจ้าอยู่ตรงนี้, มีแต่....ปีศาจ!!! '
...----------------...
ฮั่นแน่!!! อ่านจบแล้วหรอครับ ?
โปรดติดตามตอนต่อไปนะครับ
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments