คิดถึง?

อ่านไปโปรดปั่นจักรยานตอนอ่านนะคะเพื่อรับรู้ถึงความเป็นอยู่ของ ปลาหมึกยักษ์😨😨

“ก๊อกๆ...” เสียงเคาะประตูดังออกมาจากประตูไม้สีขาวดูสะอาดตา..

“ครับ?”เสียงตอบรับดังออกมาหลังประตูไม้เเละมีเสียงฝีเท้ากำลังวิ่งตรงมา ที่ประตู

เเอ๊ด...เสียงเปิดประตูเบาๆทำให้คนที่มาเคาะสะดุ้งเล็กน้อย ด้วย ความตกใจ

ร่างเล็กๆ ชะเง้อหน้ามามองเล็กน้อย ก่อนที่จะพูดเบาๆว่า “เชิญ..เลย..”

ว็อกซ์ เดินปรี่เข้าไปในบ้านทาวเฮ้าส์ ด้วยสีหน้ามีความสุขก่อนที่จะนั่งลงบนโซฟา อย่างคุ้นเคย

“น้องไบ๋ไบร์ท ของพี่ วันนี้เลิกชอบมีนาได้รึยัง?”ร่างสูงโปร่งถามด้วยสีหน้าทีเล่นทีจริงเดาอารมณ์ไม่ถูก

“ไบ๋ไบร์ท พ่อมึงอะอีปอป”ร่างเล็กดูเหมือนจะโกรธเล็กน้อยเเต่ก็เเค่ขึ้นเสียง

“ไบร์ทก็รู้ว่าไบร์ทสมหวังกับมีนาไม่ได้ เเละหยุดดุพี่ไม่งั้นพี่งอน”ร่างสูงโปร่งพูดไปเเละเลิ่กคิ้วเล็กน้อย

“พี่เลิกทำเเบบนี้เถอะไหนพี่บอกว่าจะช่วย..อย่ามาตัดความหวังไบร์ทเลย ”ร่างเล็กพูดพร้อมขมวดคิ้วเเละมีท่าทีไม่ค่อยพอใจ

“พี่ก็เเค่บอก เราก็เเค่หันมามองคนที่ชอบเรามั่งสิไปมองหาเเต่คนๆนั้นที่ไม่ได้ชอบไบร์ท ไบร์ทก็เจ็บอีกพี่บอกเพราะพี่เป็นห่วงนะไบร์ท”ร่างสูงพูดอย่างมีความหวังเเละตาเป็นประกาย

ร่างเล็กมองร่างสูงอย่าง งงงวย ก่อนที่จะถามว่า“เเล้วใครจะมาชอบคนอย่างไบร์ท?”

ร่างสูงเม้มปากอยากจะบอกออกไปเเต่มันตันอยู่ในอก..“ก็มีตั้งหลายคนเเค่ไบร์ทมองไปเห็นไง?”

“ผะ..ผี..หรอครับ?”ร่างเล็กตื่นตระหนกเล็กน้อยก่อนที่จะลูบขาตัวเองเบาๆเเละมองไปที่ รุ่นพี่เหมือนเดิม

“ผีบ้าผีบออะไรเล่า?”ร่างสูงเคาะหัวคนเล็กเบาๆด้วยความเอ็นดู

“พี่มาเเค่นี้หรอ?”ร่างเล็กถามเบาๆ

“คิดถึงงง ไบ๋ไบร์ทของพี่ไงง”ร่างสูงกวนโอ้ยร่างเล็กด้วยความสุข

“ขอหยาบนะพี่”ร่างเล็กบอกร่างสูงเบาๆ

“ได้เลยพี่ไม่ถือ-”ยังไม่ทันจบคำพูดร่างเล็กก็สวนคำมาก่อน “กูเเดกข้าวเเปปนึงข้าวเช้ายังไม่ได้เเดกเลย”

“รุนเเรงจัง-” พูดมากหว่ะพี่หุบปากดิ๊เดี๋ยวเอารองเท้ายัดปากเลย

“กินข้าวกับอะไรอะไบ๋ไบร์ทของพี่~?”

“เเหกตาดูสิอิปอป”ร่างเล็กตอบกลับด้วยอารมณ์ฉุนเฉียว เเต่กลับทำให้ร่างสูงมีความสุขอย่างหน้าประหลาด

.

“ข้าวกูโคตรอร่อยอะพี่..ใช่กูทำเองครับผ๊มมมม”ร่างเล็กกินข้าวในจานอย่างเอร็ดอร่อย

“พี่กินมั่งงงงเเบ่งมั่งงงงง”วอกซ์ พูดเเล้วทำท่าเหมือนจะงอน

“เป็น ขวยไรครับพี่”ร่างเล็กโมโหเล็กน้อยเเต่ก็กลับไปสนใจข้าวในจานต่อ

“ไบ๋ไบร์ทของพี่โหดร้ายยยย”ร่างสูงงอเเงก่อนที่จะงอนตุ้บป่องเเละเดินไปห้องนอนของ ไบร์ท

ซึ่งไบร์ทก็ไม่สนใจอยู่เเล้ว. 

.

“โหวววววว นี่มันกางเกงในจีสตริงสุดวาบหวิวว้าว” ว็อกซ์พูดด้วยเสียงทะเล้นที่เขาได้ยินคนเดียว

“ทำอะไรอะ!?”ร่างเล็กกระโดดมาหน้าประตูเเละจ้องเขม็งไปที่ ว็อกซ์ รุ่นพี่ที่ชอบทำตัวเเปลกๆ

“ป๊าววว”ร่างสูงทำเสียงสูงลากยาวๆ

“อยากดูซีรีย์อะเห็น มีนาบอกชอบดูซีรี่ย์ผมต้องงดูเเล้วมั้ย~” 

“อยากดูเรื่องไหนหล่ะเราน่ะ”ร่างสูงถามร่างเล็กด้วยรอยยิ้ม

“เเต่ผมไม่ชอบดูซีรีย์..” ไบร์ทพูดด้วยสีหน้าหงอยๆ 

“ดูหนังเเทนมั้ย?หนังผี?หนังโรเเมนติก?หนังโป๊?”

“บ้าป้ะ?อันสุดท้ายอะ?”

“บ้าอะไรพี่ดูออกบ่อย”ว็อกซ์พูดติดเล่นเพื่อหยอกล้อรุ่นน้อง

“พี่..”ร่างเล็กมองร่างสูงด้วยสายตาขยะเเขยง

“อะไรหืม?”ร่างสูงเลิ่กคิ้วขึ้นอย่างสงสัย

“หรืออยากดู?ได้นะพี่เปิดให้”ร่างสูงหัวเราะร่วน

“ไอ่บ้าเอ๊ยทุเรศหว่ะ”ร่างเล็กถอยหลังหนีเล็กน้อย

“ปากหมางี้ไปร้องในห้อ

งพี่มั้ยน้อง?”ร่างสูงถามด้วยน้ำเสียงขี้เล่นก่อนที่จะ “ล้อเล่น”

.

to be continue

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***