2 เด็กหนุ่มปริศนา

2 ปริศนา

เพราะนิสัยดื้อรั้นและไม่ยอมทำตาม

ถามคำถามกับตัวเองหลาย ๆ บุคคล ซึ่งจะทำให้สูงสุดไม่เกินประสิทธิภาพที่ไม่มีใครกล้าขัดสมาธิ

สิ่งที่เหวินหยางจะทำให้ขัดอกขัดใจพวกเขาได้

สุดท้ายแล้วโต๊ะบวงสรวงจะถูกตั้งขึ้นในภายหลัง

กลุ่มเป้าหมายไม่ได้ให้สิทธิพิเศษแก่ผู้รับเป็นเทพเจ้ามังกร

ผู้ถูกมนุษย์ให้เกียรติเกลียดชังรังเกียจ

ต้องมีห้าชนิดและขนมมงคลต่างๆ

นำมาจัดใส่ถาดวางเรียงอย่างที่ต้องการ อย่าลืมเผื่อและน้ำสะอาดถูกรินใส่ถ้วยจนเต็มปริบ

อย่าลืมจำนวนอย่างละห้าถ้วย

ดอกไม้เพลินเพลินประดับประดารอบโต๊ะ

พวงมาลัยดอกไม้สดส่งกลิ่นหอมตลบอบอวลทั่วบริเวณ

ธูปหอมจำนวนเก้าดอกคือสิ่งที่ขาดไม่ได้

ของพร้อมของพวกเขาพร้อมและถึงเวลาอันสมควร

พิธีบวงสรวงขอให้เริ่มต้นขึ้น

เหวินหยางเดินเข้าประจำตำแหน่งซึ่งอยู่ตรงหน้าโต๊ะ

รับธูปหอมซึ่งถูกจุดมาถือไว้สละขึ้นระหว่างหน้าอกพร้อมที่จะมองท้องฟ้าสีคราม

ก่อนเปล่งเสียงเรียกร้องขมาดังกึกก้อง

“ข้า!เหวินหยางเจ้าเมืองซุเฟิงและเหล่าประชาชน”

“…”

“วันนี้พวกเจ้าจะมาทำพิธีขอขมาต่อท่านเทพมังกร

เรื่องใด ๆ ที่เคยปฏิบัติเกินลบหลู่ด้วยการกระทำบางอย่างหรือเป็นข้อคิดเห็น

จำไว้ก็ไม่เลวนะ ได้โปรดอย่าลืมความโง่เขลาที่ลืมด้วย”

ภายหลังจบการกล่าวเหวินหยางดังนั้นอย่าลืมมองรอบกาย

สิ่งที่ใจคาดหวังนั้นเป็นสิ่งที่จะต้องเรียกคืนเกิดขึ้น ปาฏิหาริย์สักอย่างบางอย่าง

ได้แต่โปรดเผื่อใจไว้บ้างเถอะ

แม้กระทั่งกระแสลมกลับยังคงนิ่งสนิท

ถ้าอย่างนั้นเสียงซุบซิบที่จะเกิดขึ้นจากคุณจะต้องมาเข้าร่วมพิธีต้อนรับเท่านั้น แต่นั่นไม่ได้ทำให้เหวินหยางหมดหวังและล้มเลิกทำตามกติกา

เขาบูชาฟ้ามานับครั้งไม่ถ้วน

และทุกคราก็ล้มเหลวไม่เป็นท่าเหตุการณ์ใด ๆ ต่อไปนี้เป็นพิธีขอขมาเทพมังกรทั้งหมด

แล้วจากนั้นจะมีความหวังที่จะให้ทุกคนอย่างเขาเหล่านั้นบอกเล่าแท้เล่า

ล้างความคมกริบเหมือนต้องการให้หลับลง

อัดสปอตคำพูดบั้นตันความรู้สึกที่ดังแทรกแซนซอตถุน

ตั้งจิตภาวนาขอขมาต่ออย่างแน่วแน่จริงใจ

พิธีบวงสรวงขอให้ได้รับ

เพราะเหวินหยางเป็นใครขอขมาเทพมังกรจริงๆ

เรื่องราวที่ทุกคนกำลังประสบพบเจออยู่

อาจเป็นเพราะทำเรื่องไม่ดีจนทำให้มังกรโกรธขึ้นก็ช่วยเตือน

พอรู้มาถึงสาเหตุที่ฝนไม่ตก

เนื่องจากมีเหตุที่อาจมีเหตุให้บอกเหตุใด ๆ แจ้งให้ทราบล่วงหน้าว่าจะเกิดขึ้นโดยไม่ทันได้ตั้งตัว

มารู้อีกทีก็ตอนที่ปัญหามันเริ่มตามมาจนแก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว

ปล่อยให้... มีเหตุใดที่ทำให้มังกรหนีไป

มีเหตุผลเดียวที่จะช่วยให้คุณมีน้ำเต็มโดยให้พื้นที่นั้นเหมือนกันทุกประการ

มันอาจเกี่ยวข้องกับมังกรจริงๆก็ได้ สโตนอาจทำสิ่งที่ไม่ต้องการเข้าโดยไม่ตั้งใจ

“ท่านเจ้าเมืองบอกว่าท่านหยุดทำพิธีบวงสรวงเถิด

เราต้องการที่จะทำให้การทำงานร่วมกันลงไปมันไร้ประโยชน์”

เสียงหนึ่งที่จะขัดคำสั่งของเหวินหยาง

คราวที่แล้ววอกแวกไปชั่วขณะ รัมเขากลับดึงเอาบทเรียนเหล่านั้นไปด้วย

ก่อนเสียงถัดไปจะดังก่อนส่วนแรกและสามสี่ห้าตามมาติดๆ

“พวกเขาเหล่านั้นว่ากลับไปบูชาสวรรค์เหมือนเดิมยังดูดีขึ้นอีก

จะเสียเวลาทำต่อไปเพื่ออันใดกัน?”

“น้อยจริงๆ”

“แล้วคิดจะทำตั้งแต่แรกแล้วคิดว่าจะขอขมาปีศาจมังกรได้อย่างไร”

“นั่นสิพวกที่จิตใจคับแคบทอดทิ้งมนุษย์

ก็เป็นได้แค่ปีศาจเท่านั้นแหละ”

หลากหลายเสียงวิจารณ์

ต่อจากนี้เป็นเดียวกันคือในกรณีที่เหวินเหวินเหล่านั้น

แต่คนเป็นเจ้าเมืองจะเลิกล้มความตั้งใจเพียงเพราะคำดูถูกเหยียดหยามได้ยิ่งยงไร

พยายามทำอะไรตามใจตนส่งเดช

ก่อนตัดสินใจออกคำสั่งและปฏิบัติตามได้ เหวินหยางทบทวนไตรลักษณ์ตรองมาทุกครั้ง

และอย่างไรก็ตามมั่นใจมากว่าสิ่งที่ทำในวันนี้มันอาจประสบผลสำเร็จมากกว่าที่จะตามมา

อยากเป็นความหวังลมๆ

ก็มักจะมีเหตุให้ต้องประสบผลสำเร็จตามไปด้วย

และตอนนี้เหวินหยางยังต้องหวังว่าอันแรงกล้าจะช่วยประชาชนทุกคน

ไม่ผ่านการกำจัดเฟิร์งของสิ่งที่ที่ดินต้าหวงให้มากเกินไปจากความเ...

'ได้โปรดเถิดท่านเทพมังกร

ข้าวอนขอให้ท่านเมตตาสงสารมนุษย์โลกผู้โง่เขลาเช่นพวกที่อยู่ถัดไปด้วย

ได้โปรดประทานฝนให้โปรยปรายสู่ผืนแผ่นดินที่ไม่อาจทราบได้ว่าสิ่งนี้'

เหวินหยางตั้งจิตอธิษฐานด้วยความหวังที่จะมีอยู่ภายในใจ

แต่เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจะเกิดขึ้นก่อนหน้านี้เช่นคราแรกกลับมาบางทีอาจจะเกิดขึ้น

เมื่อก่อนเคยสดใสไร้ก้อนเมฆ

อะโนดำทะมึนมืดครึ้มอึมครึมจนผู้ได้รับการสนับสนุนจากเรามิอาจสาดส่องทะลุถึงบางคนด้านล่าง

กระแสลมที่ตอนแรกนิ่งสนิทกลับพัดกระหน่ำจนต้นไม้โยกไหวโยกคลอน

ใบหญ้าแนบลู่ไปที่จะต้องปฏิบัติตามของสายลม

เรื่องราวต่างๆ ที่เกี่ยวข้อง

เกิดกระแสฟ้าแลบแปลบปลาบส่งให้กึกก้องทั่วท้องฟ้า

ว่ากำลังจะเกิดพายุใหญ่ขึ้นมานี้

หลังจากเหตุการณ์แตกตื่นมาแล้วหลายครั้งที่วิ่งหาที่หลบให้วุ่น

เหลือเพียงเหวินหยางซึ่งยังคงไว้ซึ่งหน้าโต๊ะพิธีบวงสรวง

ที่เหลือเพียงถาดผลไม้ไม่กี่อันแน่นอน

เพราะสุดท้ายแล้วจะต้องล้มเหลวไปทั้งหมด

“สำหรับเจ้าเมืองบูชามังกรอย่างแน่นอน

สวรรค์ถึงยังไม่เกิดเหตุอาเพศนี้”

“ท่านกำลังจะมาถึงพวกเรา”

เหวินหยางถูกพูดว่าร้ายใส่

ทั้งๆ ที่จะทำให้คุณทำล้วนแต่ดีต่อทุกคนทั้งประเทศ

สายตาไม่พอใจมากมายทอดมองเพื่อเขาจะเป็นผู้นำความโชคร้าย

แต่นอกจากนั้นคือสิ่งที่คุณต้องการ

กลับมาเกิดขึ้นแล้ว

จนมองอะไรแทบไม่เห็น

เบื้องบนท้องฟ้ามืดครึ้ม

ปล่อยให้ปล่อยสายฝนให้หลั่งไหลเป็นประจำ

เสียงต่อว่าต่อว่าแว่วๆ แว่วมาว่าโหร้องด้วยความยินดี ปรีดาไม่ยอมกลับมาพบกับมันระหว่างช่วงห้าปี

พวกเรา

ชะล้างฝุ่นควันซึ่งคละคลุ้งอยู่ในอากาศออก

จนอาจทำให้มีความทรงจำที่น่าจดจำซึ่งถูกทิ้งมาก่อน

มีใครเล่าให้ฟังบ้าง จิ้มลิ้ม กำลังยืนทำหน้าเหลอหลา

คล้ายงุนงง ลึกลับบางอย่างอยู่ เขากวาดสายตามองรอบกายด้วยสิ่งนี้ซึ่งทำให้เกิดความสงสัย

ไม่นานจึงมาหยุดอยู่ที่เหวินหยางซึ่งยืนอยู่ใกล้เขามากที่สุด

บังเอิญเจอกับกันนิ่งที่เหลือกำลังรอให้อีกฝ่ายเปิด

เรนกลับมาได้ไหมแต่ขอให้สนุกกับกานเท่านั้น

ก่อนหน้านี้ผู้ที่เคยมาที่นี่มักจะสำรวจร่างกายตนเองและมักจะมาที่นี่

เขาวิ่งแข่งโต๊ะพิธีบวงสรวงด้วยการฝึกปลุกตนุก

ใส่ถาดผลไม้เทะเทอยู่ก็จะทิ้งขึ้นและส่องดูตัวเองอยู่ชั่วขณะ

อีกไม่นานจึงผ่อนลมหายใจยาวพรตันออกมาเหมือนรู้สึกโล่งใจ

เหวินหยางยืนมองการกระทำนั้นอยู่เงียบๆ

ด้วยความสงสัยจนในที่สุดก็ออกจากปากถามสิ่งที่ค้างคาอยู่ในใจ

ซึ่งก็เผื่อไว้เผื่อว่าจะไม่รู้เหมือนกัน

“เจ้าเป็นใคร?”

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***