ตำนานเทพ3ตำแหน่ง เย่วหลิน
ความจริงอันเจ็บปวด
หูเลี่ยน่า
อาหลิน! เจ้าทำอะไรอยู่รึ?
หูเลี่ยน่า
มาเร็วเดี๋ยวจะไปฝึกสายนะ!
หูเลี่ยน่า
ข้ายังไม่อยากโดนท่านอาจารย์บ่นหรอกไปเถอะ//ลากเย่วหลินที่อ่านหนังสือไป
เย่วหลิน
อ้า!..พี่สาวน่าน่าท่านอย่าลากข้า!!!
หูเลี่ยน่า
ไม่อยากให้ข้าลากเจ้าก็หัดทำตัวให้ตรงเวลาสิ! เพราะเหตุนี้ข้าถึงต้องลากเจ้าไปฝึกอย่างไรเล่า!
เย่วหลิน
พี่สาวน่าน่า~ ข้าขออ่านเล่มนี้จบก่อนมิได้รึ?....
หูเลี่ยน่า
เจ้าก็รู้แม้ความรู้วิชาการจะสำคัญแต่ท่านอาจารย์อันตรายกว่าสิ่งอื่นใดเจ้าจะกล้าขัดด้วยรึ? เหลือจะเชื่อเจ้าเลย!
เย่วหลิน
พี่สาวน่าน่าข้าขอโทษ....
เป็นเวลาหนึ่งเดือนแล้วที่เย่วหลินเข้ามาในสำนักวิญญาณยุทธ์
ระหว่างหนึ่งเดือนมานี้เขาศึกษาหลายอย่างในห้องสมุดง่ายๆนอกจากฝึกกินข้าวนอนก็จะหมกตัวในห้องสมุด
ศึกษาความเป็นไปได้ทุกอย่าง
รวมไปถึงประวัติสำนักและสำนักเฮ่าเทียน
เขาไม่ดชื่อเย่กวนเต็มร้อยหรอกเพราะหากโดนหลอกขึ้นมาจะเป็นปัญหา
จึ่งหาความจริงลับๆและพยายามกอบโกยผลประโยชน์ต่อตัวเองให้มากที่สุดถ้าหากโดนหลอกก็แค่ฆ่าล้างแค้นให้เหี้ยนก็พอ
หากใครมาได้ยินคงไม่อยากเชื่อแน่ว่าเด็กหกขวบจะคิดได้ขนาดนี้ก็นะถ้าเป้นก่อนปลุกวิญญาณยุทธ์คงใช่
ปี๋ปี่ตง
มากันได้เสียทีนะวันนี้ก็สายอีกแล้วรึ... //ขมวดคิ้ว
หูเลี่ยน่า
คารวะท่านอาจารย์//คำนับ
เย่วหลิน
คารวะท่านเจ้าสำนัก//คำนับ
ปี๋ปี่ตง
เอาเถอะมาฝึกกันได้แล้ว
ชีวิตของเย่วหลิงก็วนแบบนี้ช้ำไปเรื่อยๆทุกวัน ทานข้าวเช้า—หาข้อมูล—ทานอาหารกลางวัน—ฝึกยามบ่าย—หาข้อมูล—ทานข้าวเย็น—หาข้อมูล—นอนตอนตีสอง
ใช่นี่คือสิ่งที่เด็กหกขวบคนนี้ทำ
เย่วหลิน
.....ไม่จริงน่า//อึ้ง
เย่วหลิน
ไม่จริง! ไม่จริง!!!! //ฉีกกระดาษทิ้ง
เย่วหลิน
บ้าน่า... ล้อกันเล่นหรอ?..พวกเขาทำดีกับเราเจ้าสำนักฝึกเรา...แต่เขาคือคนที่.... ท่านพ่อท่านแม่...ข้าขอโทษ...//น้ำตาไหล
แม้จะเตรียมใจไว้แล้วแจ่พอเอาเข้าจริงก็เจ็บใจไม่เบาเลย
เย่วหลินพยสลัดทิ้งซึ่งความเห็นใจในเมื่อเจ้าสำนักสั่งห่าพ่อแม่เขาเขาก็ไม่จำเป็นต้องปราณีสักวันเขานี่แหละที่จะฆ่าปี๋ปี่ตงด้วยมือคู่นี้ส่วนคนที่รู้เห็นก็จะฆ่าให้เหี้ยน...หลังจากนั้นสำนักวิญญาณยุทธ์จะเป็นตายร้ายดียังไงเขาไม่สนจะฟื้นฟูหรือล้มสลายก็ช่าง
ประกายแห่งความแค้ปรากฏขึ้นเด่นชัดอีกครั้งในดวงตาสีฟ้า
เย่วหลิน
อยู่ต่อไม่ได้แล้วต้องออกไปจากที่นี่....//กำหมัด
เย่วหลิน
//เผาข้อมูลของตัวเขาทิ้ง
เย่วหลิน
//เดินออกจากห้องสมุด
เย่วหลิน
//เดินไปเปิดลิ้นชัก
เย่วหลิน
//เอากล่องออกมา
เย่วหลิน
//เอาแหวนสองวงออกมาใส่
เย่วหลิน
ไม่คิดว่าจะได้จับมันเร็วแบบนี้
เย่วหลิน
แต่เอาเถอะไว้ร่างกายพร้อมบททดสอบก็จะมาเอง
เย่วหลิน
เพื่อการแก้แค้นข้าต้องขึ้นเป็นเทพให้ได้ต่อให้ร่างกายนี้จะแบกรับพลังเทพทั้งสององค์ไม่ได้ข้าก็จะต้องทำให้สำเร็จ!!
นัยน์ตาของเด็กหนุ่มเต็มไปด้วยแรงแค้นจนชั่วครู่ราวกับว่ามันเปลียนเป็นสีแดงอย่างไรอย่างนั้น
เย่วหลิน
//ลอบออกมาจากห้องนอน
เย่วหลิน
//สับคอททรารักษาความปลอดภัย
เย่วหลิน
สลบไปสักพักนะครับผมไม่มีความแค้นกับพวกคุณ
เย่วหลิน
ดั่งนั้นเปิดทางให้ผมเถอะ
เย่วหลิน
//รีบออกไปจากเขตสำนัก
เย่วหลิน
'พลังของมังกรทองทะลายสวรรค์เด่นชัดเกินไป'
ไม่นานก็มีเพลิงสีฟ้ามาโอบอุ้มร่างของเย่วหลินบินออกไปจากสำนักวิญญานยุทธ์อย่างรวดเร็ว
ย่างพริบตาคือทักษะเฉพาะของวิญญาณยุทธ์ไม่จำเป็นต้องมีวงแหวนก็ใช้ได้เพราะคือความสามารถของคุนเผิง
ความสู้ชีวิตบังเกิด... —หมายถึงความยากลำบากในการหนีตายเร่ร่อนไปทั่วตลอด1ปี
ในเมื่อใช้การไม่ได้ก็มีแต่ต้องกำจัดทิ้ง
Comments