ตอนที่1

ฉันเอเจ นักศึกษาประวัติศาสตร์ ฉันนั้นได้ออกเดินตามมาหมู่บ้านแห่งหนึ่ง ที่นี่ดูแปลกมาก ทุกคนในหมู่บ้านมีแต่มองหน้าฉัน

ผู้ใหญ่บ้าน:แม่หนูเจ้ามาทำอะไรที่นี่

เอเจ:หนูมาศึกษาประวัติความเป็นมาของที่นี่ค่ะ

ผู้ใหญ่บ้าน:อ่อ//ยิ้ม

เอเจ:ที่นี่มีโรงแรมไหมคะ คือว่าหนูต้องการที่พักอาศัยนะคะ?

ผู้ใหญ่บ้าน:ที่นี่ ไม่มีโรงแรมหรอ มีแต่บ้านที่กำลังจะพังเพราะพายุ🌪

เอเจ:ที่นี่มีพายุหรอคะ?

เมียผู้ใหญ่บ้าน:แม่หนูมาอยู่บ้านป๊าก็ได้ ถ้าไม่ลัง เกียด

เอเจ:ต้องรบกวนพวกท่านแล้ว//ก้มหน้านิดหน่อย

เมียผู้ใหญ่บ้าน:ไม่เป็นไร//ยิ้มอ่อนโยน

เอเจ://ยิ้มกลับ

...ถึงทุกคนจะดูแปลกๆ แต่พวกเขาเป็นมิตรมาก ทุกคนต้อนรับฉันอยากดี จนฉันรู้สึกเหมือนคุ้นเคยกับความรู้สึกนี้มาก...

มีอา:แม่ กลับมาแล้วหรอคะ//วิ่งไปกอด

เมียผู้ใหญ่บ้าน:แม่กลับมาแล้ว//กอดตอบ

มีอา:พี่สาวคนสวยเป็นใครหรอคะ//ยิ้ม

เอเจ:พี่ชื่อเอเจ อายุ16-17ปี เป็นนักศึกษาที่มาจากเมืองใหญ่ มีมาศึกษาที่นี่และมาสอนพวกน้องอ่าน เขียนหนังสือจ๊ะ//ยิ้ม

มีอา:อ่อ//ยิ้ม

เมียผู้ใหญ่บ้าน:มีอาพาพี่เขาไปพักเถอะ

มีอา:ค่ะ

(เด็กน้อยที่ชื่อมีอาเป็นเด็กน่ารักมาเธอเชื่อฟังทุกอย่างที่แม่สั่ง และเธอเป็นเด็กดี ไม่ดื้อไม่ซน เหมือนฉันตอนเด็ก ก็นะฉันเป็นเด็กดื้อนี่นา จะมาสู้อะไรกับเด็กดี)

...(แต่ตอนนี้ฉันรู้สึกคิดถึงแม่จังเลย แม่ที่ค่อยกอดฉัน แม่ที่ค่อยหาสิ่งดีๆให้ฉัน แม่~ แม่คะ แม่อยู่ไหน😭)...

(ไม่สิ่งใดมาเอาความรักที่แม่มีให้ฉันไป แต่สุดท้ายฉันคงคิดผิด ความตายมักจะมาเอาสิ่งสำคัญในชีวิตเราไป ถึงเราจะยอม หรือไม่ยอมก็ตาม😭)

เอเจ://ร้องไห้

มีอา:พี่สาวร้องไห้ทำไมหรอคะ?

เอเจ:พี่คิดถึงแม่นะ//ยิ้มทั้งน้ำตา

มีอา://เงียบ

เอเจ:ถังตอนนั้นพี่ไม่หนีออกจากบ้าน แม่ก็คงไม่ต้องออกตามหาพี่ //ร้องไห้

มีอา:พี่คงรักแม่มากเลยสินะคะ

เอเจ:ใช่//ร้องไห้

มีอา:ไม่เป็นไร นะคะ พี่สาว ตอนนี้มันเป็นอดีตไปแล้ว พี่ควรอยู่กับอนาคตนะคะ อดีตทิ้งไว้ข้างหลัง และหันมามองอนาคตที่อยู่ข้างหน้า//ยิ้ม+ปลอบใจ

(คำพูดนั้นทำให้ฉันรู้สึกดี แต่ ความรู้สึก ในใจ.......)

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***