เฮ้! อะไรของมันวะ

หลังจากเข้าแถวเสร็จก็แยกย้ายเข้าห้องเรียน ผมไม่มีเพื่อนไม่มีคนรัก อยู่ไปก็เหมือนไร้ค่า แต่ที่ยังอยู่เพราะท้าทายอำนาจนั่นแหละครับ

ผมตั้งใจที่จะโดดเรียนคาบเช้า\*อย่าทำตามนะครับ\* ผมก็เลยจะไปหามุมเงียบๆคิดอะไรเพลินๆ ที่เงียบๆที่ผมหมายถึงก็คือ...ดาดฟ้าอาคารเก่า อาคารเก่านี่ถูกปล่อยร้างไม่ค่อยมีคนมาหรอกครับ แถมดาดฟ้าที่นี่ก็เย็นดีด้วย เพราะว่ามีเงาจากอาคารหลักบังแสงแดดให้

ผมว่าผมไม่ได้มานี่คนเดียวแล้วล่ะ ผมลอบมองไปที่ชายหนุ่มอายุรุ่นราวคราวเดียวกันที่นั่งสูบบุหรี่แถมยังวาดรูปไปด้วย

ผมสีดำเข้มเงางามยามกระทบกับแสงแดดเล็กน้อย ใบหน้าคม คิ้วขมวดกันเป็นปม ปากกระจับสีซีดและแตกเล็กน้อย ผิวสี เหงื่อที่ไหลตามกรอบใบหน้าหล่อเหลานั่น แถมยังดูหงุดหงิดอะไรซักอย่าง...เซ็กซี่เป็นบ้าเลย

นี่ผมเป็นผู้ชายจริงๆนะแต่ยอมรับเลยเขาหล่อมาก!

ขวับ!

ผู้ชายคนนั้นหันขวับมองมาที่ต้นข้าวด้วยใบหน้าคิ้วที่ขมวดจนจะผูกให้รู้แล้วรู้รอด

"มึงเป็นใคร?" ร่างตรงหน้าเอ่ยถามต้นข้าวด้วยความสงสัย "ผมต่างหากที่ต้องถามนายอะ" ต้นข้าวตอบกลับไป "นักเรียนม.ปลาย" เหมือนคำตอบนั้นจะเป็นการตบหน้าต้นข้าวทางอ้อมนะ

"...ผมก็นักเรียนม.ปลาย แล้วนายมาทำอะไรที่นี่?" ต้นข้าวยังไม่ลดความพยายามและถามกลับไป

"เห็นไหมว่ากูทำอะไรหรือตาบอด?" 'กวนตีน' นั่นคือคำพูดที่ต้นข้าวนึกได้เป็นคำแรกในสมองของเขาตอนนี้

พรึ่บ!

ต้นข้าวนั่งลงโดยไม่สนอีกคนที่พ่นควันบุหรี่อยู่ ตอนนี้เขาไม่อยากต่อล้อต่อเถียงกับอีกคนแล้ว เขาเหนื่อยจากเมื่อเช้าก็พอทนแล้วจะมาเหนื่อยกับไอ้นี่อีกก็ไม่ใช่เรื่อง เพราะฉะนั้นหาอะไรทำดีกว่า

.

.

.

--------------

แต่กแต่ก แต่กแต่ก เสียงคีบอร์ดของคนตัวเล็กทำให้มีเสียงขึ้นมาบ้างหลังจากที่เดดแอร์มาเป็นเวลานาน

ทั้งคู่ทำงานของตัวเองโดยไม่รบกวนใครต่างฝ่ายต่างเงียบเหมือนไม่มีอีกฝ่ายอยู่ตรงนี้

"นาย" ผมเรียกอีกฝ่ายด้วยเสียงที่แผ่วเบา

"อะไร?" ตอบห้วนจังไอ้นี่ "ขอยืมปากกาหน่อยดิ" ผมต้องการปากกาดำมาจดบันทึกข้อมูล ผมลืมไปว่าวันนี้ผมลืมหยิบกระเป๋าปากกามา "กูมีแต่ปากกาแดง" เวลาคุณมึงเขียนนี่ใช้ปากกาแดง? อาจารย์ไม่ว่าหรอวะของกูนี่ด่าเอาด่าเอา "เอามาเหอะ ลืมหยิบปากกามา" มันยื่นปากกาแดงมาให้ผมแล้วครับ ผมก็ยิ่นมือไปรับ ถึงมันจะพูดห้วนๆทำตัวแบดบอย(สูบบุหรี่)แต่ดูท่าไม่มีพิษไม่มีภัยอะไรหนิ "ขอบใจ" ผมเอ่ยขอบใจแล้วส่งยิ้มบางๆไปให้ ถือว่าเราเป็นมิตรล่ะนะ "อือ" ผมถึงกับตั้งคำถามเลยครับ เมื่อกี้หูมันแดงใช่ไหม? หรือผมตาฝาด ชั่งเถอะ

.

.

.

.

ทุกคนครับ ผมเกิดความสงสัย สงสัยว่าไอ้นี่มันวาดรูปอะไรผมเห็นมันขีดๆเขียนๆหลายรูปละ เดี๋ยวลบเดี๋ยวฉีกเปลืองกระดาษนะเฮ้ย ผมถามมันดีกว่าหวังว่ามันคงไม่ต่อยผมนะดูจากรูปร่างน่าจะหมัดหนัก "นาย...วาดอะไรอ่อ" ผมถามไปแล้ว!!!เตรียมตัวตายเลยครับจังหวะนี้ จ้องเขม็งเลย! เหมือนถูกขู่ทางอ้อมว่า'อย่าเสือก'

"วาด..งานส่งจารย์" ไม่ต่อยผมด้วยอะ โชคดีเป็นบ้าเลย "คิดไม่ออกอ่อ" ผมถามกลับไปใหม่ในเมื่อไม่ได้คำตอบอย่างที่ต้องการ "อือ" 'กูควรจะต่อยังไงดี' คำถามผุดขึ้นมาเลย "จารย์ให้หัวข้อไรอะ" ผมถามอีกรอบ คำตอบที่ได้มาคือ...มันลุกแล้วเดินหนีครับทุกคน!! อะไรของมันครับทุกคน! "อะไรของมันซะ?" ผมสบถออกมาอย่างไม่เข้าใจ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***