ตอนที่2 เจอกันครั้งแรก

"วันหนึ่งเฟิ่งหลานปีนขึ้นไปบนต้นท้อพันปีเพื่อเก็บลูกท้อหมื่นปีเพื่อเสริมตบะ..นางนอนกินผลท้อบนต้นไม้ด้วยความซนของนางใครจะรู้หมิงเยี่ยเดินมาที่ใต้ต้นลูกท้อทำให้เฟิ่งหลานตกใจกลัวจะโดนตำหนิจึงทำให้ลูกท้อหลุดมือแต่หมิงเยี่ยรับได้พอดีแล้วได้เอ่ยถามขึ้นมา"

"ผู้ใดปีนขึ้นไปอยู่บนต้นท้อพันปีกัน ลงมาเดี๋ยวนี้" เฟิ่งหลานตกใจเสียงของหมิงเยี่ยเลยทำให้พลัดหล่นลงมา จังหวะที่กำลังจะหล่น หมิงเยี่ยรับไว้จึงทำให้หล่นมาบนอ้อมแขนของหมิงเยี่ยพอดีทั้งสองสบตากันทำให้เฟิ่งหลานเขินอายหน้าแดง เมื่อหมิงเยี่ยพอได้สติก็พลันปล่อยนางลงกับพื้น ทำให้นางเจ็บก้นไปหมด เฟิ่งหลานเลยบ่นออกมา

"นึกจะปล่อยก็ปล่อยเจ็บชะมัดเลย"

หมิงเยี่ยได้ยินแบบนั้นเลยจึงถามนางพร้อมกับตำหนินาง

"เจ้าปีนขึ้นไปบนต้นไม้ทำไมกัน..ทำไมไม่เก็บลงมาดีๆ"

"ปกติข้าน้อยก็เก็บกินบนต้นไม่เคยตกแต่ที่ข้าต้องตกลงมาก็เพราะเสียงของท่านนั่นแหละอีกอย่างตรงนี้ก็ไม่เคยมีเทพเซียนผู้ใดมาแถวนี้อยู่แล้ว..เห็นจะมีแต่ท่านที่มาตรงที่แห่งนี้หรือว่าท่านอยากได้ผลท้อเพิ่มตบะเซียนเหมือนกัน..ข้าให้ท่านได้นะ…"

เฟิ่งหลานพูดพร้อมกับส่งยิ้มและทำหน้าตา

ไร้เดียงสา และนางก็ยื่นผลลูกท้อให้กับ หมิงเยี่ย

"อ่ะข้าให้ท่านผลท้อนี้หวานมากเลยนะท่านลองชิมสิ" หมิงเยี่ยชายตามองนางด้วยความสงสัยและคิดในใจ ทำไมนางถึงไร้เดียงสานัก ไม่ระมัดระวังตัวเรื่องชายหญิงเสียเลย มีเทพธิดาเช่นนี้ด้วยหรือ แล้วหมิงเยี่ยก็แอบขำในใจ

"แม่นางน้อยเจ้าเป็นเทพธิดาตำหนักไหนกัน"

"ใครคือแม่นางน้อย ข้าคือธิดาเทพหงส์นาม 'เฟิ่งหลาน' และอีกอย่างข้าก็ไม่ใช่แม่นางน้อยด้วย แถมข้ายังมีความสามารถมากมายด้วยความสามารถของข้าสามารถปรุงยารักษาได้ทุกอย่างเลยนะ" เฟิ่งหลานพูดและทำหน้าคิ้วขมวดหงุดหงิดที่หมิงเยี่ยทำเหมือนนางเป็นเด็ก

"แล้วธิดาน้อยเจ้าล่ะรู้จักข้าหรือไม่?"

หมิงเยี่ยถามนาง

"เอ่อ..ข้าย่อมรู้จักท่านอยู่แล้ว" เฟิ่งหลานพูดพร้อมกับส่งยิ้มสดใสและพลันคิดในใจข้ารู้จักท่านดีเลยแหละแถมข้ายังชอบท่านด้วย เฟิ่งหลานอยากจะพูดความรู้สึกของนางออกไปแต่ก็ได้เก็บไว้ในใจของนางเท่านั้นพลันนางก็ถอนหายใจ

"ท่านก็คือเทพมังกรรัตติกาลที่คอยปกปักรักษาแดนสวรรค์และทั้งสามโลกนาม

"หมิงเยี่ย"ไงเจ้าคะ…"พูดจบแล้วเฟิ่งหลาน ก็ยิ้มสดใสส่งสายตาเป็นประกายให้กับเขา

…หมิงเยี่ยพอไ่ด้ยินสาวน้อยตรงหน้าพูดเอ่ยถึงเขาก็หน้าแดง..ซึ่งเขาเองก็แปลกใจที่หลายพันปีมานี้ตัวเขาไม่เคยมีความรู้สึกแบบนี้เลยเพราะเหตุใดกัน

..หมิงเยี่ยพอได้ผลท้อจากมือของนางแล้วก็พลันเดินหนีไปพร้อมกับความรู้สึกที่แปลกๆที่เกิดขึ้นในใจ

…. เฟิ่งหลานมองตามพร้อมกับหน้าตาที่ยิ้มและดีใจที่วันนี้นางได้คุยกับคนที่นางแอบชอบมาหลายร้อยปี

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***







บทที่แล้ว

ตอนที่1 ดินแดนสรวงสวรรค์

บทต่อไป