บอดี้การ์ดเจ้าพ่อเซี่ยงไฮ้
"ในที่สุดก็มาถึงที่นี่เปลี่ยนไปมากจริงๆ"
รัชยืนมองร้านขายของชำที่คุ้นเคยของเขา
รัชเดินเข้าไปในร้าน ร้านถูกจัดเรียง เป็นระเบียบเรียบร้อยเหมือนสมัยที่เขาเห็นตอนเด็กๆ ใครๆดูแล้วอาจจะคิดว่าร้านนี้ เชยชะมัดยาด " คุณย่าผมกลับมาแล้ว"
" รัชกลับมาแล้วเหรอลูก ไม่เห็นโทรบอกย่าก่อนเลย น่าจะได้เตรียมกับข้าวไว้ให้"
"ไม่เป็นไรครับคุณย่าผมไม่ค่อยหิวเท่าไหร่" รัชพูดและยิ้มมุมปากเล็กน้อย
"แล้วอาเรศไม่อยู่หรอครับ"รัชถามคุณย่า
"เหมือนว่าจะไปคุยธุรกิจกับเพื่อนคนจีนอีกหลายวันน่าจะกลับ"
" ผมขอไปดูห้องนอนผมก่อนนะครับ" รับพูดและเดินมุ่งหน้าขึ้นบันได
" เดี๋ยวเย็นนี้อยู่เฝ้าร้านให้ย่าด้วยนะ ย่าจะไปฟังปราศรัย" คุณย่าพูด
แกร๊ก เสียงรัชเปิดประตูห้อง กลิ่นไม้ นี่ช่างหอมจริงๆ หอมกว่าน้ำหอมปรับอากาศในกรุงเทพฯซะอีก "เห้อ ดีที่เรายังไม่ได้บอกคุณย่าว่าเราตกงานถ้าบอกมีหวังได้ซี้แหงแก๋แน่" " เอ๊ะ เหมือนว่าเราเคยมีเงินเก็บที่เก็บไว้สมัยก่อน อยู่ตรงไหนน้า" รัชยืนครุ่นคิดสักครู่
" หลังตู้เสื้อผ้า" รับรีบมุ่งตรงไปหาตู้เสื้อผ้า รัชเขย่งตัวเอามือคลำกล่องหลังตู้เสื้อผ้า "เจอแล้ว" รัชดีใจอย่างมีความหวัง รัช ถือกล่องอลูมิเนียมทรงกลมมุ่งตรงไปที่เตียงนอน รัชค่อยๆแงะฝากล่องอลูมิเนียมออก "เห้อมีแค่1370บาท แต่ก็ยังดีกว่าไม่มีสักบาท" รัตน์มองไปเห็นเหรียญแปลกๆ อันหนึ่ง "นี่เหมือนว่ามันไม่ใช่เหรียญไทยนี่ น่าจะเป็นเหรียญจีน จงหัวหมิงกั๋วซานซื่อเนียน(中華民國三十年) ปีที่ 30 ของสาธารณรัฐจีนเหรอ เราไปได้มาตอนไหนเนี่ย" รัชพูดด้วยสีหน้าฉงนสงสัย
"รัชย่าไปละนะ" คุณย่าตะโกนบอก
"ครับ" รับเก็บเงินในกล่องอลูมิเนียมใส่กระเป๋ากางเกงและปิดฝากล่องอลูมิเนียมแล้วนำไปไว้ที่หลังตู้ "ครับมาละครับ"รัช รัชรีบเดินไปเปิดประตูและลงบันได ไปหาคุณย่าที่ชั้นล่าง "ย่าจะไปแล้วนะเพื่อนๆมารอแล้ว" คุณย่าพูด "อย่ากลับดึกนะครับคุณย่า" "จ่ะรู้แล้ว" คุณย่าพูด
"โตขึ้นเยอะเลยนะ หลานเธอ เมื่อก่อนยังวิ่งเล่นอยู่แถวนี้อยู่เลยเผลอแป๊บเดียวโตเป็นหนุ่มแล้ว แล้วอย่างนี้จะไม่ให้ว่า พวกเราแก่ได้ยังไงไช่ไหมกุล "เสียงหญิงผู้สูงอายุสะพายย่ามพูดพร้อมหัวเราะ "เออนี่รัชจำป้าสุนีย์ได้ไหม" คุณย่าชี้ไปที่ผู้หญิงสูงอายุที่สะพายย่าม "สวัสดีครับ" รัชกล่าวสวัสดีพร้อมยกมือไหว้ป้าสุนีย์ "ไหว้พระเถอะจ้ะ" ป้าสุนีย์พูด" ป่ะเดี๋ยวไม่ทันกันพอดี เดี๋ยว 5 โมงงานก็จะเริ่มแล้ว" คุณย่าพูด" แล้วนี่คุณย่าจะเดินไปแล้วครับ" "ใช่จ้ะอยู่ใกล้ๆนี่เอง" คุณย่ากับป้าสุนีย์กำลังเดินออกจากหน้าร้าน รัชโบกมือและยิ้มมุมปากเล็กน้อย
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments