ตอนที่ 2

ตอนที่ 2 ซาดิสต์

แพรวาที่หลังจากถูกแปลงโฉมแล้วก็ออกมานั่งรอรับแขกที่โซนเคาเตอร์ ไม่นานนักก็มีชายวัยกลางคนเดินตรงเข้ามาหาเธอ ท่าทางเขาจะเมามาด้วย

"เด็กใหม่เหรอเราน่ะ เสี่ยไม่เคยเห็นหน้าเลย"

เสียงแหบพร่าเพราะอาการเมาพูดพลางใช้มือสากจับปลายคางของเธอหันไปมาเหมือนเป็นการสำรวจความสวย

"อุ้ย เสี่ยวิชัย ตาถึงนะคะ น้องพึ่งมาวันนี้เมื่อกี้เลยค่ะ ยังไม่ได้ประเดิมจากใครเลยนะคะ รับรองคนนี้สดซิงค่ะ"

เสียงเจ้พิงค์ มามาซังของร้านเอ่ยทักทายลูกค้าขาประจำทันทีเมื่อเห็นเขาสนใจในตัวแพรวา

"ดี ๆ เอาคนนี้แหละ เหมาทั้งคืน ฉันให้สามแสน"

เสี่ยวิชัยพูดพลางหยิบเงินสดออกจากกระเป๋าถือแล้ววางลงบนโต๊ะ

"ได้ค่ะเสี่ย ยังไงเสี่ยไปอาบน้ำอาบท่ารอเลยนะคะ เดี๋ยวพิงค์ส่งตัวน้องขึ้นไปหานะคะ"

พูดเสร็จเจ้พิงค์ก็พยักหน้าให้พนักงานชายพาเสี่ยวิชัยขึ้นไปบนห้องประจำ

"นี่แพรวา เธอต้องบริการดี ๆ นะ คนนี้น่ะลูกค้าประจำ อย่าให้มีปัญหาล่ะ"

"แต่เจ้พิงค์คะ หนูไม่เคย"

เด็กสาวก้มหน้าลงตอบ ตอนนี้หัวใจเธอเต้นเร็ว เหงื่อไหลตามมือจนเปียก เธอไม่เคย และเธอก็กลัวมาก

"ไม่เคยก็ไม่เป็นไร แค่ทำตามใจเสี่ยก็พอแล้ว ไปไป"

เจ้พิงค์พาแพรวาขึ้นมาส่งบนห้อง ตอนนี้เสี่ยวิชัยกำลังอาบน้ำอยู่ เด็กสาวนั่งรอบนโซฟาที่อยู่ข้างใน ห้องนี้มีเพียงแสงไฟสลัว ๆ เพื่อสร้างบรรยากาศ ไม่นานนักลูกค้าที่กำลังอาบน้ำอยู่ก็ออกมา

"ไหน ขอเสี่ยหอมให้ชื่นใจหน่อยซิ"

ไม่พูดเปล่า เขายังโน้มตัวลงมาทำท่าจะกอดจูบเธอ ร่างกายไวตามใจคิด แพรวาดีดตัวเองออกมาจากการถูกจู่โจมโดยอัตโนมัติ

"เฮ้ย! ฉันจ่ายเงินไปตั้งเยอะนะเว้ย อย่ามาเล่นตัวเรียกราคาหน่อยเลย"

เขาพูดพลางเดินดุ่ม ๆ มาหาเธอที่หนีขึ้นมาอยู่บนเตียงทรงกลมขนาดใหญ่ ร่างกายท้วมที่มีเพียงผ้าขนหนูผืนเดียวพันอยู่มันทำให้เธอรู้สึกขยะแขยง มาถึงตอนนี้น้ำตาที่เธอกลั้นไว้มาตั้งนานก็พังครืนไหลลงอาบแก้มขาวของเธอ

"เสี่ยคะ คือแพรไม่เคยจริง ๆ ขอเวลาแพรสักแปปนะคะ"

เธอพยายามอ้อนวอนเพื่อต่อเวลาประหารสักนิดให้พอได้ทำใจมากขึ้นก็ยังดี

"จะมาขอเวลาอะไรห๊ะ มานี่!"

อีกฝ่ายเริ่มโมโห ฝ่ามือหยาบกร้านเอื้อมมาดึงขาของเธอให้มาอยู่ปลายเตียง ร่างกายที่มีขนาดเล็กเมื่อเทียบกับเขาทำให้แพรวาไม่อาจขืนแรงได้ เดรสเกาะอกสีแดงสดถูกกระชากออกจากตัวอย่างง่ายดาย มือเล็กรีบยกขึ้นมาปิดหน้าอกของเธอทันที ส่วนท่อนล่างก็มีเพียงแพนตี้ลูกไม้ตัวจิ๋วปกปิดไว้

"ฮ่า ฮ่า ของดีจริง ๆ เว้ย"

เสียงแหบพร่าน่ารังเกียจหัวเราะอย่างชอบใจ เมื่อเห็นเรือนร่างของสาวแรกแย้ม เขาเอื้อมมือมาดึงมือของเธอที่เกาะกุมท่อนบนออกทันที อกอวบได้สัดส่วนเด่นสวยอยู่ตรงหน้า เสี่ยวิชัยก็ก้มลงไปดูดดื่มพร้อมกัดลงไปสร้างความเจ็บปวดให้เด็กสาวอย่างมาก

"กรี๊ด! หนูเจ็บ เสี่ยอย่าทำหนูเลยค่ะ"

เสียงกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดหาได้เป็นที่สนใจของคนที่กำลังหื่นกระหายรสกาม เขายังสูดดมคลอเคลีย และกัดไปยังร่างกายของเด็กสาวไม่หยุด เสียงกรี๊ดด้วยความเจ็บปวดยังดังออกมาอย่างต่อเนื่อง แต่ก็ไม่ได้ทำให้คนซาดิสต์คนนี้หยุดการกระทำของเขาได้เลย

"ไหน ให้เสี่ยดมหน่อยซิว่าตรงนี้หอมมั้ย"

ไม่พูดเปล่า เจ้าของเสียงน่ารังเกียจก็จับขาเรียวเล็กของเธอแยกออกจากกัน แล้วฝังจมูกตัวเองลงบนใจกลางเนินรักของเธอที่มีเพียงแพนตี้ตัวบางกั้นอยู่

"อื้ม กลิ่นเด็กสาวนี่มันหอมจริง ๆ"

ยิ่งเขาพูดมากเท่าไหร่ เธอยิ่งร้องไห้มากเท่านั้น เธอดิ้นจนหมดแรงที่จะต่อต้านแล้ว

"กรี๊ด”

เธอต้องกรีดร้องสุดเสียงอีกครั้ง เมื่อเสี่ยวิชัยกัดลงไปบนต้นขาด้านในใกล้กับใจกลางเนินรักของเธอ น้ำตาไหลอาบแก้มเป็นสาย ไม่คิดว่าการตอบแทนบุญคุณของบุพการีจะต้องแลกด้วยความเจ็บปวดทั้งใจและกายมากมายถึงเพียงนี้

///////////////

เจฟ part

ผมหายไปทำงานประมาณชั่วโมงกว่า ๆ พอเดินกลับมาที่โซนเคาเตอร์ก็ไม่เห็นยัยเด็กนั่นแล้ว

"เด็กผู้หญิงที่นั่งอยู่ตรงนี้ไปไหน"

ผมถามพนักงานในร้าน ทุกคนได้แต่ส่ายหน้า จนเจ้พิงค์รีบวิ่งมาหา

"ตอนนี้น้องหนูแพรวา กำลังทำงานค่ะบอส เสี่ยวิชัยเหมาทั้งคืนค่ะ ให้มาสามแสน"

จบคำตอบของมามาซังประจำร้านทำเอาผมโมโหเลือดขึ้นหน้า ผมซื้อยัยเด็กนี่มาตั้งแพง ยังไม่ได้อนุญาตให้ทำงานอะไรทั้งนั้น

"ใครอนุญาตให้เด็กนั่นรับแขก ห๊า!"

ผมตะโกนลั่นด้วยความโมโห จนคนที่พึ่งพาเธอไปส่งหน้าซีดยังกับขาดเลือดด้วยความกลัว ยัยนั่นยังเด็กจะรับมือกับไอ้เสี่ยวิชัยจอมซาดิสต์นั่นได้ยังไง ไม่รอช้าผมรีบตรงไปยังห้องประจำของไอ้เสี่ยจอมซาดิสต์นั่นทันที

ปัง! ประตูเปิดออกด้วยแรงถีบของผมเอง ภาพที่เห็นตรงหน้าทำเอาหัวใจผมกระตุกวูบ เด็กสาววัยแรกแย้มกำลังถูกหมาป่าเฒ่าโลมเลีย แก้มขาวเนียนชโลมไปด้วยหยาดน้ำตา

"มีอะไรกันวะ โคตรขัดจังหวะ"

ไอ้เสี่ยหน้ามืดถามแบบอารมณ์เสีย ทำท่าทีกระฟัดกระเฟียดที่มีคนมาขัดจังหวะหมาป่าขย้ำลูกแกะ

"ผมว่าคงมีการเข้าใจผิดกันนะครับ พอดีเด็กคนนี้ถูกจองไว้ก่อนแล้ว คงให้เสี่ยเหมาไม่ได้ เดี๋ยวผมจัดเด็กแจ่ม ๆ ให้เสี่ยใหม่นะครับ ผมเลี้ยงฟรีเพื่อชดเชยความผิดพลาด"

ถึงในใจจะเดือดปุด ๆ ยังกับไฟลาวาที่เพิ่งปะทุ แต่ผมก็ยังต้องทำธุรกิจต่อ จึงทำได้แค่ใช้น้ำเย็นเข้าลูบเพื่อให้ไอ้เสี่ยคนนี้ใจเย็นลง ผมพูดพลางพยักหน้าให้ไอ้ตินลูกน้องคนสนิทพาเสี่ยวิชัยไปยังห้องใหม่ ขายาวรีบก้าวไปหาเด็กสาวที่นั่งประคองตัวเองมีเพียงแค่ผ้าห่มคลุมร่างกายเอาไว้ เมื่อเดินเข้ามาใกล้ ๆ ผมจึงได้เห็นว่าร่างกายขาวดังหิมะของเธอเต็มไปด้วยร่องรอยการถูกกัด บางแผลก็มีเลือดซึมออกมา ผมรีบถอดเสื้อคลุมตัวใหญ่ของตัวเองออกแล้วสวมให้ร่างเล็กที่กำลังสั่นเทาด้วยความกลัวของเธอทันที

"ไม่เป็นไรนะ ฉันมาช่วยแล้ว เดี๋ยวจะพากลับไปพักนะ"

ผมพูดพลางลูบหัวเธอเบา ๆ เพื่อเป็นการปลอบ บอกตามตรงว่าผมไม่เคยทำอะไรแบบนี้กับผู้หญิงที่ซื้อมา หรืออาจจะเพราะความสงสารที่เห็นเธอยังเด็กแถมยังโดนพ่อส่งมาขายขัดดอก จากนั้นก็ประคองตัวเธอให้ลงมาที่รถโดยใช้ประตูหลังเพื่อหลบสายตาของพนักงานและลูกค้าคนอื่น ๆ เมื่อไอ้ตินขับรถมาเทียบประตูด้านหลังร้านผมก็รีบพาเธอขึ้นรถตรงไปยังคอนโดที่อยู่ใกล้ ๆ ทันที

///////

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***