"อย่าไปสนใจที่ประตูนั่นเลย"
"วันพรุ่งนี้ฉันจะไปเดินที่สวนดอกไม้หลังคฤหาสน์นะ"
"แต่พรุ่งนี้พี่ไม่อยู่ ดูแลตัวเองด้วยนะ "
มิร่าเสกกระดิ่งวิเศษให้พิมสา
"นี่ เอาไว้ใช้เวลาฉุกเฉินนะ จะมีเทพีดอกไม้ออกมาจากกระดิ่งนี้ สามารถให้เธอช่วยได้"
"ขอบใจพี่มาก "
"ไปพักผ่อนได้แล้ว หลานของฉันจะได้แข็งแรง"
เช้าวันถัดมา
"ที่สวนนี้ มีดอกไม้เต็มไปหมด"
พิมหันไปเจอกับดอกไม้ชนิดหนึ่ง มีดอกสีชมพู กลิ่นหอมอยู่ตลอดเวลา
"ดอกไม้ดอกนี้แปลกจังเลย แต่มันกลิ่นหอมมาก"
"พิมสา! ข้าชงชาบำรุงร่างกายให้ ดื่มซะ"
(รีฮาชงชาที่มิร่าสั่งให้พิมสาดื่ม เพราะชาชนิดนี้จะทำให้นางรู้สึกผ่อนคลายมากขึ้น มิร่ารู้ว่าพิมสาเครียดเรื่องเจ้าชายจินกิ)
"ขอบใจมากจะ ฉันอยากกลับไปอยู่ที่บ้านของฉันจังเลย"
"ไม่ต้องห่วงนะบ้านของเธอ ฉันจะไปทำความสะอาดเอง"
"เธอช่วยพาฉันไปที่ฐานทัพเจ้าชายได้หรือไม่"
"ไม่ได้นะ มันอันตรายมาก เธอจะไปไม่ได้นะ!"
"ไม่เป็นไร นั้นฉันให้พี่ของฉันพาไปเอง"
"แน่นอนว่าพี่เธอคงไม่ให้เธอไปหรอก"
มิร่ากลับมาจากงานต้อนรับเทพฝึกหัด
"กลับมาแล้วน้องสาวพี่"
"พี่มาถูกเวลาจริงๆเลย ฉันอยากไปหาเจ้าชาย"
"เธอจะบ้าหรอ เธอท้องอยู่นะ"
"ฉันคิดถึงเขานะพี่"
"ในที่สุดเธอก็หลุดปากบอกว่าคิดถึงเขา"
"ไม่ได้ไง เธอดื้อจริงๆ"
"ก็ได้ท่านพี่ "
พิมสาทำสีหน้างอนมิร่า
"พี่นั้นฉันขอดอกไม้ดอกนี้ไปตกแต่งห้องนอนนะ"
"ได้ ถ้าน้องพี่ต้องการมัน"
ณ ฐานทัพเจ้าชาย
เจ้าชายออกมาเดินเล่นจากฐานทัพ ก็ยังคิดถึงพิมสาอยู่ตลอดเวลา
"เมื่อไหร่ฉันจะได้กลับไปเจอเธอนะ คงอีกไม่นานหรอก"
เจ้าชายเห็นผู้หญิงคนหนึ่งนอนสลบอยู่ที่ใต้ต้นไม้ใหญ่ เจ้าชายจึงเดินเข้าไปช่วย เธอหญิงคนนั้นฟื้นขึ้นมานางก็เล่าว่า
"ข้าชื่อเหม่ย ถูกพ่อมดโฮลาจับตัวมาบูชายัญ ข้าโชคดีที่หนีออกมาได้"
"ไม่เป็นไร เจ้าช่วยบอกทางที่พวกมันจับตัวเจ้าไปหน่อยได้หรือไม่"
"ได้สิ ข้าจะพาไปเอง แต่ข้ากลัว ท่านช่วยข้าด้วย"
"ไม่ต้องกลัว ข้าจะให้ทหารดูแลเจ้า"
คิมจองกับมินโฮได้ยินที่เจ้าชายคุยกับแม่นางเหม่ยก็รู้สึกแปลกใจ
"นี่คิมจอง นายรู้สึกสังหรณ์ใจแปลกๆไหม"
"นั่นสิ นางมาจากไหนก็ไม่รู้ ข้าจะเข้าไปเตือนเจ้าชาย"
"ช้าก่อนคิมจอง รอให้เจ้าชายออกมาก่อน"
"โทษที ข้าใจร้อนไปหน่อย"
เวลาต่อมา
แม่นางเหม่ยพากองทัพของเจ้าชายไปที่ที่พ่อมดจับตัวนางมา
"ใช่ที่นี่หรือ แม่นาง"
มินโฮผู้ไม่ไว้ใจแม่นางคนนี้เป็นอย่างมาก
"จินก็ นายมาหาฉันแล้ว ฉันคิดว่านายจะไม่มาหาฉันแล้ว"
"ฉันต้องมาหาเธอสิ ฉันรักเธอเพียงคนเดียวนะ"
เจ้าชายสวมกอดเธอ แต่จู่ๆ ร่างเจ้าชายจินกิค่อยๆจางหายไป
"นาย นาย นาย อย่าทิ้งฉันไป"
แน่นอนกว่าเธอฝันร้าย เธอจึงปลุกรีฮา
"รีฮา ฉันมีเรื่องไม่สบายใจ"
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 28
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments