ณ สวนสาธารณะ
"ทำไมเธอยังไม่มาอีกนะ"
"นี้มันก็นานแล้วนะ ทำไมเธอถึงยังไม่มาอีก"
"นั้นฉันจะออกไปตามหาเธอเอง แต่เธอบอกให้ฉันอยู่ตรงนี้นิ"
"ไงเจ้าเหมียว มาตัวเดียวหรอ"
สุนัขตัวใหญ่กำลังจ้องมองเจ้าชายแมวอยู่
"เจ้าคงหนีไม่รอดหรอก"
"ใครว่าฉันจะไม่รอด แกคิดผิดแล้ว"
ทันใดนั้น เจ้าชายใช้สายตาสะกดจิตสุนัขตัวอื่น
มาช่วยเจ้าชายแมว จนทำให้เจ้าสุนัขตัวนั้นวิ่งหนีไป
"ฉันไม่รู้มาก่อนเลย ว่าฉันสามารถใช้พลังแบบนี้ได้"
เมื่อเจ้าชายหันไปมอง ก็เจอชายคนหนึ่งมีสัญลักษณ์ของพ่อมด ติดอยู่ที่แขน
"ฉันจะทำยังไงดี ถ้ามันจับฉันไปได้ อาณาจักรของฉันคงจะล้มสลายแน่"
เจ้าชายจึงรีบหาที่หลบซ่อน อยู่ตรงพุ่มไม้ใกล้กับต้นไม้ใหญ่แห่งหนึ่ง แต่ตรงต้นไม้ใหญ่นั้นมีโพรงอยู่โพรงนึง เจ้าชายจินกิจึงเดินเข้าไปข้างในนั้น
อย่างกล้าๆกลัวๆ
"นี่มันประตูลับทางเข้าอาณาจักรของข้านิ!"
"เหมียวเหมียวเหมียว!" เจ้าชายอยู่ที่ไหนคะ?
พิมสาเธอตะโกนเรียกเจ้าเหมียวจนสุดเสียง
"ฉันบอกให้นายอยู่ตรงนี้ นายนี่ดื้อจริงๆเลย"
เธอจึงรีบวิ่งหาตัวเจ้าชาย
"ตอนนี้ก็เย็นมากแล้วด้วย ทำไงดี"
"คุณตามหาแมวขนสีขาวที่มีตาสีทองอยู่ใช่มั้ยครับ"
"ใช่ค่ะ ทำไมหรอคะ"
ชายคนนั้นคือพ่อมด ที่มาตามตัวเจ้าชายและให้เจ้าชายมอบกุญแจแห่งกาลเวลา เพื่อที่มันจะกลับไปยึดครองพลังวิเศษที่มีอยู่ในตัวของเจ้าชาย
"จับตัวนางไว้"
"ปล่อยฉันนะ "
พ่อมดร่ายคาถา จึงทำให้เธอสลบไป
"ไม่ฉันต้องกลับไปเจอพิมสาก่อน"
ตอนนี้มืดแล้ว เจ้าชายจึงคืนกลับร่างเดิม
แล้วมารอพิมสาที่เดิม แต่มันมืดเกินไป
เจ้าชายเหลือบไปเห็นเจ้าแมวตัวหนึ่ง
ที่อยู่ข้างบ้านพิมสา
"นี่เจ้าแมวเธอเห็นพิมสามั้ย"
"ท่านนี่เอง ทำข้าตกใจหมดเลย"
"เจ้าเห็นบ้างมั้ย"
"อ๋อ ข้าเห็นคนที่มีสัญลักษณ์อะไรบ้างอย่าง พาพวกมาจับตัวเธอไป"
"เจ้ารู้มั้ยว่าพวกนั้นไปทางไหน"
"ข้าจำไม่ได้ แต่ข้าน่าจะดมกลิ่นนางได้นะ"
"ขอบใจเจ้ามากเลยนะ นำทางข้าไปที"
*เจ้าชายจินกิจะช่วยพิมสาได้อย่างไรดี
ให้กำลังใจเจ้าชายจินกิตามหาพิมสากัน
โปรดติดตามตอนต่อไป
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 28
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments