"เดี๋ยวก่อนสิพิมสา"
"เธออย่าพึ่งไปไหนเลยนะ"
ทันใดนั้นเอง !!พิมสาก็สดุดล้มทับเจ้าชายจินกิ
ทั้งสองได้มองตากันอีกครั้ง แต่... "ไอ้ตาบ้า!"
"ลุกไปเดี๋ยวนี้เลยนะ"
"ฉันจะลุกไปได้อย่างไรกัน เธอทับฉันอยู่นะ"
พิมสารีบลุก แล้ววิ่งเข้าห้องนอนปิดประตูล็อกทันที
ปล่อยให้เจ้าชายแมวเหมียวนั่งอยู่ข้างหน้าประตูห้อง
เช้าวันต่อมา
"โอ๊ย! ทำไมวันนี้ฉันถึงตื่นสายนะ"
พิมสานึกขึ้นได้ว่า ปล่อยเจ้าชายแมวอยู่ตัวเดียว
พอเธอเปิดประตูออกมา ก็เห็นว่าเจ้าชายนั้น กลายเป็นแมวน้อยสีขาวเหมือนเดิม
"ฉันจะช่วยนายยังไงดีนะ"
"เหมียว เหมียว เหมียว"(ฉันหิวแล้วนะ)
"นายคงหิวสินะ เดี๋ยวฉันไปซื้ออาหารแมวมาให้"
พอเธอพูดจบ เธอก็เดินไปซื้ออาหารแมวทันที
(เวรกรรมแล้วไงล่ะ ฉันไม่เคยกินอาหารแมว)
หลังจากซื้ออาหารมาแล้ว
"ฉันไม่รู้ว่านายจะกินได้มั้ย"
"ลองกินดูก่อนนะ"
เจ้าชายแมวเริ่มลังเลใจว่าจะกินดีมั้ย
"มันก็อาจจะไม่ได้แย่อย่างที่คิดหรอกนะ"
เจ้าเหมียวเริ่มกิน "งับ งับ งับ"
"อร่อยขนาดนี้เชียวหรือ"
"นายคงอร่อยน่าดูเลยล่ะ"
กริ่ง กริ่ง!!
"ฮัลโหล พิม ฉันมีเรื่องเกี่ยวกับเรื่องที่แกโดนใส่ร้าย"
"แปปนะ เดี๋ยวฉันมา" พิมสาเดินถือโทรศัพท์ออกไปคุยข้างนอก"
"เขาคุยอะไรกันนะ ฉันจะไว้ใจเธอได้มั้ยนะ"
"เดินตามไปดูหน่อยดีกว่า"
"เธอ ฉันรู้แล้วว่าใครเป็นคนที่แอบเอางานออกแบบแกไปให้บริษัทอื่น"
"ใครบอกฉันมานะ ฮานิ"
"ก็จะใครอีกล่ะ ก็ยัยจ๋าไง นางแอบมาเอางานของแกไปให้บริษัทคู่แข่ง"
"ฉันว่าแล้วเชียว ว่าจะต้องเป็นยัยนั่น"
"ตอนนี้กำลังสืบสวนอยู่"
"โอเค นั้นแค่นี้ก่อนนะ"
เจ้าชายแมวเหมียวเดินเข้ามาในห้อง ก็ได้ยินเรื่องที่พิมสาคุยกับเพื่อนของเธอ แต่...
"นายกินหมดหรือยัง อาหารที่ฉันซื้อมาให้นาย"
"รู้มั่ยว่ามันแพงมากกกกก"
เธอจึงเดินไปดู "ดีมาก กินซะเกลี้ยงเลย"
"วันนี้ ฉันจะพานายไปเดินสวนสาธารณะ"
"ไปกับฉันนะ"
ณ สวนสาธารณะ
"นายนั่งอยู่ตรงนี้นะ อย่าไปไหนเด็ดขาดเลย"
"ฉันต้องทำอะไรซักอย่าง เพื่อให้เธอสามารถคุยกับฉันในร่างแมวได้"
"จะทำอย่างไรดีนะ ให้เธอคุยกับฉันได้"
เจ้าชายจะมีวิธีอย่างไร รอดูตอนต่อไปนะ
โปรดรอชมตอนต่อไป
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 28
Comments