ตอนที่ 1 [ที่นี่คือที่ไหน]

ทุกคนเชื่อกันหรือไม่ว่าเมื่อเราพูดถึงทฤษฎีของโลกคู่ขนาน หลายๆคนคงมองมันเป็นเพียงแค่จินตนาการและการเพ้อฝันอย่างหนึ่ง แต่จะรู้หรือไม่ว่าที่จริงแล้วเรานั้นไม่ได้อยู่ตัวคนเดียว ในระดับเวลาเดียวกันนั้นเรามีเส้นเวลาที่ขนานกันอยู่คือมิติที่แตกต่างกันออกไป โลกคู่ขนานคือโลกที่ดำเนินไปพร้อมกับโลกที่เราอยู่ ในโลกที่”หยางหยาง”มีตัวตนในขณะนี้ขณะเดียวกันก็มี”หยางหยาง”อีกคนหนึ่งในอีกโลกหนึ่งและมีโลกคู่ขนานอีกนับไม่ถ้วนด้วยเช่นกัน 

หยางหยางสาววัยมัธยมปลาย เธอคนนี้เป็นเพียงแค่สาวมัธยมธรรมดาคนหนึ่งที่คลั่งไคล้และชอบศิลปินเกาหลีวง BTS เป็นอย่างมาก(ไม่ใช่รถไฟฟ้านะทุกคน) เธอได้ใช้เวลา 3 ปีเต็มกับการเก็บเงินรอคอยในวันที่เธอจะได้ไปคอนเสิร์ต และแล้ววันนี้ก็มาถึงวันที่เธอจะได้เห็นพวกเค้าและโบกมี่บอมอย่างมีความสุขแต่ทว่าเหตุการณ์กลับไม่ได้เป็นอย่างที่เค้าคิด ขณะที่เธอกำลังเดินทางไปนั้นก็ต้องประหลาดใจเมื่อเห็นแสงสีขาวสว่างโพนอยู่ตรงหน้า และพอลืมตาขึ้นมาก็พบว่าที่นี่คือที่ไหนไม่รู้ไปเสียแล้ว

ราชวงค์ชิงแห่งแคว้นตงอวี๋

หลี่หลิวหยางลูกสาวของหลี่หนิงเหอ สกุลหลี่ ได้ถูกให้แต่งงานกับอ๋อง8(หยางหมิงลู่)ในอีก3วันข้างหน้า แต่ทว่านางกับอ๋อง7(หวังฮุ่ยเหอ)ต่างคนก็ต่างมีใจอย่างลึกซึ้งให้แก่กันมานานเกินกว่าจะเป็นคนรู้จักกันได้ นางทนอยู่ต่อไม่ได้เพราะความอับอายที่ต้องทรยศรักต่อคนที่นางรักมากจึงตัดสินใจที่จะปลิดชีวิตตนเองโดยการกระโดดน้ำฆ่าตัวตายในที่สุด

"ตู้มม" เสียงหลิวหยางกระโดลงน้ำ

"องค์หญิง องค์หญิงเพคะ" เสียงบ่าวรับใช้คนสนิทของหลิวมีนามว่าหลี่ถัง

แต่ทว่าหลี่ถังกลับผิดสังเกตุที่เรียกองค์หญิงเท่าไหร่ก็ไม่ตอบรับ แต่ก็ต้องตกใจเมื่อได้ยินเสียงกระโดดน้ำจึงรีบบอกพวกทหารกระโดดน้ำลงไปช่วยองค์หญิง เวลาผ่านไปสักพักทหารคนหนึ่งก็นำร่างขององค์หญิงขึ้นมาและพบว่าองค์หญิงไม่หายใจแล้ว

"องค์หญิง องค์หญิงเพคะ องค์หญิงทิ้งบ่าวไปไม่ได้นะเจ้าคะ องค์หญิงตื่นมานะเพคะ"เสียงสาวรับ

ใช้คนสนิทร่ำไห้ เสียใจที่องค์หญิงหายใจแล้ว

หลี่ถังจึงให้ทหารนำร่างของคุณหนูกลับไปที่จวนและเรียกหมอหลวงมาดูอาการเพราะเชื่อว่ายังไงคุณหนูของตนยังไม่ตายแน่นอน

"องค์หญิงอย่างไรมั่งท่านหมอหลวง องค์หญิงไม่ตายใช่มั้ย" เสียงความหวังของสาวใช้ที่เชื่อว่ายังไงองค์หญิงก็ต้องฟื้น

"เสียใจด้วยนะองค์หญิงของเจ้าไม่ฟื้นแล้ว องค์หญิงไม่หายใจแล้ว ข้าคงทำได้เพียงแค่เท่านี้"เสียงหมอหลวงกล่าว

"ไม่จริง!!!องค์หญิงต้องฟื้นสิ"สาวใช้ก็ยังคงร่ำไห้เช่นเดิม

ทันใดนั้นเองหยางหยางก็ตื่นขึ้นมาเพราะได้ยินเสียงผู้คนร่ำไห้กันยกใหญ่ แต่เมื่อลืมตาเท่านั้นเองนางก็ต้องประหลาดใจว่าที่นี่มันคือที่ไหนกัน แล้วมาที่นี่ได้อย่างไร ฉันฟังว่าตัวเองกำลังจะไปดูคอนเสิร์ตนะ หยุดจ่ะหยุด หยุดก่อน ตอนนี้ความรู้สึกของหยางหยางสับสนปนกันไปหมด นางก็เลยลองหลับตาแล้วลืมตามาอีกครั้งพร้อมคิดในใจว่าฉันต้องดูหนังจีนเยอะไปแน่ๆเลยฝันอะไรแบบนี้

"ไม่ใช่ความฝันนี่หว่า นี่มันอะไรกันว้ะเนี่ย หยางหยางแก่บอกฉันทีว่าแกดูหนังจีนเยอะหนังจีนแน่ๆใช่มั้ย บอกแล้วไงว่าอย่าดูมาก ละชุดนี่มันคืออะไร ????" หยางหยางพูดกับตัวเองไปมาด้วยความสับสน

"องค์หญิง!!! ในที่สุดคุณหนูก็ฟื้นแล้ว บ่าวดีใจที่สุดเลยเจ้าค่ะ"เสียงหลี่ถังที่ดีใจพร้อมสวมกอดองค์หญิงด้วยความดีใจสุดขีด

"อ๊ะ นี่ฉันหายใจไม่ออกนะ ปล่อยได้แล้ว"หยางหยาง งง ที่อยู่ๆผู้หญิงคนนี้ก็กอดนาง

"ก็บ่าวดีใจนี่คะ ที่องค์หญิงไม่ได้เป็นไร ถ้าองค์หญิงเป็นไรไปนะบ่าวจะไม่ให้อภัยตัวเองแล้วถ้า

องค์หญิงจะต้องเป็นไรไปจริงๆคุณท่านต้องเสียใจมากด้วยแน่ นับว่าโชคดีนะเพคะที่คุณท่านไปพระราชวังคุยเรื่องแต่งงานขององค์หญิงไม่งั้นถ้าคุณท่านรู้ ตายตายตายเพคะ"

"เธอเรียกฉันว่า องค์หญิง???งั้นหรอ เดี๋ยวนะ ฉันงง"

"ใช่เพคะ ก็องค์หญิงไงเพคะ หรือว่าองค์หญิงมีอาการข้างเคียงจากการจมน้ำ บ่าวไปตามหมอหลวงให้นะเพคะ"

"ไม่ต้อง ฉันไม่ได้เป็นไรสักหน่อยถ้าได้กลับไปอยู่ที่บ้านก็คงดี แง้งงง ว่าแต่ที่นี่มันคือที่ไหนกันแน่"

หยางหยางผู้ที่ไม่รู้ว่าจะต้องทำไงกับชีวิตของตนเองดี ทำไมฉันต้องมาเจออะไรแบบนี้เนี่ย ไม่เข้าใจ สวรรค์กลั่นแกล้งกันชัดๆเห็นอยู่ว่าอีกแค่นิดเดียวฉันก็จะได้เจอ อปป้า ของฉันละ อะไรอะไรก็ไม่เป็นใจสักอย่าง หือๆๆๆๆ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***