โมเนต์:เหมี้ยวว~~(น่าเบื่อชะมัด เเต่ถึงยังไงเเค่ได้เห็นหน้าเจไดก็อิ่มฟูววว~ ไปได้ทั้งวันเเล้วละ>_<
เจได:(งัวเงียย)อึ้บบ!!เห้อมีไรกินบ้างวะ
เทมส์:เจไดวันนี้มีสปาเก็ตตี้ฉันทำไว้ให้นายกิน ละก็ฝากดูยัยจัสมินตัวเเสบด้วย
เจได:(ปัด จานสปาเก็ตตี้ออก เเต่ไม่ตกน๊าา)ก็ว่าอยู่ทำไมวันนี้ต้องมาทำดีใส่ฉันด้วย ไม่กงไม่กินมันละ
เทมส์:เออๆฝากดูด้วยละกันไม่งั้นฉันจะบอกพ่อนายให้มารับนายไปอยู่ด้วย
เจได:โถวๆๆๆเรื่องเเค่นี้สบายมากเพื่อนรักก
เทมส์:เออๆไปละนาา
เจได:เคคค
โมเน่ต์:เหมี้ยวว~~(หิวจังงง)
เจได:นี่!ยัยจัสมินหิวหรอไง
โมเน่ต์:เหมี้ยวว~~(ตอนนี้หิวมากๆเลยละค่าาา)
เจได:งั้นกินอันเดิมนะไม่มีตังค์ออกไปซื้อหรอ พ่อเเกไม่ได้ฝากไว้ กินอาหารเม็ดไปก่อนละกันนะ
โมเน่ต์:เหมี้ยว!ง้าว!(ม่ายยย รสชาติของอาหารเม็ดฉันว่ามันก็ห่วยเเตกเจไดยังเอามาให้ฉันกินอีกหรอเนี่ยยT~T)
ขณะนี้เวลา20:30นาที
(เจไดเดินออกมาจากห้อง ด้วยท่าทางงัวเงีย นิดๆสะบัดผมนิดหน่อยย อื้อฮือ)
โมเน่ต์:หลับบบ!!
เจได:นอนอยู่ได้ เอาไปทิ้งตอนเทมส์ไม่อยู่ดีมั้ยนะ เลี้ยงยากชิบ กินอิ่มก็นอนได้ทั้งวี่ทั้งวัน
(ใครบางคนเปิดประตูเข้ามา)
เทมส์:มาเเล้วจ้าาา จัสมินพ่อมาเเล้วลูกกก
เจได:ทำเสียงงี้น่ารำคาญชิบ!
เทมส์:นี่นาย!ดูเเลจัสมินดูมั้ยเนี่ยทำไมจัสมินดูน่าหงอยๆนายทำอะไรจัสมินหรือปล่าว?
เจได:เอิ่ม..ไม่ใช่นิ
เทมส์:หรอ?
เจได:เออๆใช่ๆไว้ใจฉันได้น่า
เทมส์:เเล้วในกล้องนี้คืออะไร ลืมไปแล้วหรอไงว่าบ้านฉันติด กล้องวงจรปิด-_-(เห็นได้ชัดว่าเจไดเตะฉันT~T)
เทมส์:นี่!!!ทำไมนายถึงทำกันจัสมินเเบบนี้กันล่ะ!เลี้ยงเเค่นี้เหนื่อยนักหรือไง
เจได:มันก็ไม่ได้เหนื่อยหรอกเเต่ฉันต้องเสียสละเวลามาดูเเลไอเเมวบ้านี่ไง จนไม่ได้ทำงานเเล้วก็มีเงิน นายนี่นะจริง!งๆเลยนะเทมส์
โมเน่ต์:ง้าววว!!!(เห้อเบื่อออ)
เจได:ร้องทำไมร้องเป็นขาติละน่าเบื่อชะมัดเลย
โมเนต์:เหมียว?
เจได:ชั้นเริ่มจะเบื่อ
เเกเเล้วนะ
(ใครบางคนเปิดประตู)นั่นคือ!! คือ!!ใครกันนะ
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 5
Comments