EIGHTEEN

"ท่านคือGODรึป่าวคะ?"

"ใช่ เจ้าเป็นใคร?"

....ขนาดลูกตัวเองยังจำมิได้เลย..ดูทำตัวสิสมกับเป็นคนที่ทั้งโลกนับถือจริงรึ!?

"เด็กที่ยศศักดิ์ต่ำกว่าท่านน่ะค่ะ" ไม่อยากยิ้มให้คนแบบนี้เลยจริงๆ

"ยศต่ำกว่างั้นหรอ..พูดความจริงมา!"

ไม่ทันไรก็หันปลายดาบเข้าหาลูกตัวเองซะแล้วรึนี่ น่าผิดหวังที่มีพ่อแบบนี้จริงๆ

"องค์มกุฏราชกุมารคนต่อไปไงคะ"ฉันยิ้มด้วยรอยยิ้มที่กวนโอ้ยน่าดู

"คนต่อไป? เหอะ! อย่ามาเเสร้งหน่อยเลยองค์มกุฏราชกุมารคนต่อไปคือฉัน!!!" เขาจับคอเสื้อฉันก่อนจะกระชากลากถูไปกับพื้น

"นี่ท่านจะทำอะไร!?"

"ข้าก็จะไปตามหาบิดาและมารดาเจ้าไง!! ข้าจะจักให้เห็นกะตาว่าบิดาและมารดาเลี้ยงเจ้ามาเป็นเด็กเเบบนี้ได้อย่างไร!!"

".....แต่ดูเหมือนว่าท่านจักว่าตัวเองนะ..ท่านพ่อ"

"...เจ้าว่ากะไรนะ? อย่ามาล้อปดข้าเล่นหน่อยเลยไอเด็กนี่"

"หากท่านมิเชื่อ งั้นข้าจะเรียกZIAมา ให้นางยืนยันว่าข้าคือบุตรของท่านกับนาง" แววตาที่ไม่สั่นไหวเป็นแววตาที่มีแต่คนพูดความจริงเท่านั้นที่มี

".......มาทำอะไรที่นี่"

"ฆ๋าท่านไง" ฉันลุกขึ้นหลังจากเขาปล่อยมือออกจากคอเสื้อ มือค่อยๆปัดฝุ่นออกจากร่างกายอย่างบรรจง

"ข้าพูดว่ากะไร"เขามองเขม็ง

"ข้ามิได้ล้อปดเล่น ข้าเพียงหากแต่พูดความจริง" ฉันเงยหน้าขึ้นพร้อมจ้องมองเข้าไปในเเววตาของเขาที่ไม่สั่นไหวให้ใคร

"นี่เจ้-"

ตึกๆๆ!!

"มิญ!!"

ฟุบ!

"..เนฟเคส..อูทิลคุง!?"

"ทั้งสองคนมาทำอะไรกันที่นี้!?"

"มาตามเธอกลับไปไงไอหนู"

"แล้วนี่พวกเจ้าเป็นใครอีก"ดูเหมือนเขาจะไม่สบอารมณ์เข้าซะแล้วสิ แต่ล่างเถอะเขาไม่สบอารมณ์ตั้งแต่ที่ฉันบอกว่าเป็นบุตรเขาแล้ว

"คนที่มีอำนาจมากกว่าท่านละกันGOD"

"หะ!?"

"เนฟนายก็อย่าไปยุยงเขา"ไม่ทันจบก็เขกหัวเนฟไปที

"พวกนายสองคนกลับไปเถอะ ที่นี่ไม่ใช่ที่ของพวกนายนะ"

"ใครบอกไม่ใช่ละมิญ"

"ใช่มั้ยละพ่อ" เขาพูดผลางเอียงคอยืดตัวไปมองด้านหลังGOD

ตึก ตึก ตึก

เสียงฝีเท้าที่ดูหนักหน่วงนั้น.."ไม่ได้เจอกันนานเลยนะไอลูกชาย"

"พระผู้สร้าง!!"

"ว่ากระไรGOD ข้าเห็นเจ้าทะเลาะกับคนไปทั่วเลยแวะเยี่ยมลงมาดูสักหน่อย แล้วไยเจ้าถึงได้ดูสนิทสนมกับลูกชายข้านักละ"

"ล..ลูกชายท่าน.."

"เจ้ามิรู้รึ? ข้าเคยบอกเจ้าไปแล้วหนา ว่าข้าจะส่งบุตรข้าลงไปด้านล่างนั้นเมื่อเขาพร้อม และจะกลับมาบนนี้เมื่อไหร่ก็ได้"

"...."

"ท่านพ่อ ข้ามีเรื่องจะแจ้ง"

"ว่ากระไร"

"ปลดGODออกจากตำแหน่งซะ"

"นี่นา-นี่ท่าน!!!"

"มีปัญหางั้นรึGOD" น้ำเสียงเรียบนิ่ง

"ท่านมิรู้รึไงว่าหากปลดข้าออกแล้วผู้ใดจะมาอยู่ยศนี้แทนข้า!"

"ข้าจะให้มิญขึ้นมาแทนที่เจ้า"

"ว่ากระไรนะท่าน!!?"

"เจ้าทั้งสองล้วนเป็นสามีภรรยาที่หย่ากันซึ่งมันจะเป็นไปไม่ได้ที่จะให้มาแทนที่ แต่เพราะบุตรของพวกเจ้า มิญ มีทั้งสายเลือดของพระผู้สร้าง เจ้า และZIAไหลเวียนอยู่ เห็นเยี่ยงงี้แต่ก็สามารถเป็นองค์มกุฏราชกุมารได้โดยตรงไม่มีข้อแม้ใดๆมาแย้งได้เลย"

"ข้าเห็นด้วยกับบุตรข้า ข้ามิได้ลำเอียงเพราะเนฟเป็นบุตร แต่เป็นเพราะเหตุผลและปัญหามากมายที่เจ้าเคยก่อไว้GOD เจ้าเป็นคำทำตัวเอง ข้าช่วยเจ้ามาเยอะพอควรแล้วGOD ข้ายอมปิดตาข้างหนึ่งเพื่อไม่อยากให้เกิดปัญหาของหายนะโลกเกิดขึ้น แต่ครานี้ ข้าคงยอมเจ้ามิได้แล้ว"

"ฟูจิซุ...ข้า.."

"มิญเจ้าอยากเป็นรึป่าว.."

"ข้าจะเป็น"

"แม่ขอโทษนะมิญที่ช่วยเจ้าในครั้งไม่ได้"

"อย่าโทษตัวเองเลยท่านแม่ เป็นเพราะโชคชะตาต่างหาก"

"มิญ.."

"ทิล ฉันขอโทษนะที่อยู่ด้วยกันไม่ได้..."

"อย่าเพิ่งตัดพ้อสิมิญ ฉันที่เป็นบอสเธอไม่ยอมให้จากไปไหนทั้งนั้น"

แต่ในขณะเดียวกัน

"GOD ข้าขอปลดเจ้าจากอาภรณ์นับแต่นี้เป็นต้นไป จะไม่มีข้อแม้ใดๆทั้งสิ้น "

แม้จะเห็นGODทำตัวเลวร้ายเรื่อยมาแต่หากเป็นคำสั่งจากตัวพระผู้สร้างเองGODคงต้องขอยอมรับเรื่องนี้เอาไว้ เพราะคำพูดของพระผู้สร้างคือคำขาด มิเยี่ยงนั้นเขาคงมิอาจได้เกิดมาแม้เเต่สัตว์ชั้นต่ำเองก็คงไม่ได้เป็น

"ข้าขอมอบอาภรณ์นี้คืนแด่ผู้ที่สมควร"

"เริ่มแล้วละมิญ ก้าวไปข้างหน้าเสียเถอะ"

"ข้ารู้แล้วเนฟ"

... || จนในสุดท้ายเรื่องราวทั้งหมดก็ได้จบลง เพียงเท่านี้ หน้าหนังสือได้ถูกปิดลง หยดน้ำที่ตกลงมาใส่ปกหนังสือค่อยๆซึมเข้าไปก่อนจะเหือดแห้งทั้งหมด ไม่มีใครได้รู้ว่าบทสรุปสุดท้ายของเรื่องราวเหล่านี้จะไปสิ้นสุดลงตรงไหน พระผู้สร้าง GOD ZIA มิญ ทิล เนฟ ตัวละครเหล่านี้ล้วนมีอยู่จริงหรือไม่ แล้วยังมีสิ่งที่นอกเหนือมนุษย์อีกรึป่าว ||...

...[ เรื่องราวเหล่านี้ยังไม่สมบูรณ์และมีหลายอย่างตกหล่นไปมากนัก เพราะผู้เล่านั้น คงไม่มีใครอยากให้รู้เนื้อหาจริงๆของมันทั้งหมดหรอก ]...

...- END -...

...- It's not story all -...

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***