ELEVEN

ปึง!!

"คุณเนฟเคสคะ!! ฉันฝากมิญทีค่ะ!"

"คุณหมอหญิง!? มิญ!?"พอเขาเห็นฉันก็รีบพุ่งเข้ามากอดทันที

"ฉ-ฉันไม่เป็นไรค่ะคุณเนฟ"รู้สึกกระอักกระอวนเล็กน้อย "ฉันไปก่อนนะคะ!!" หลังจากเธอฝากฉันไว้กับคุณเนฟก็รีบสลัดเสื้อกาวน์ สิ่งที่ไม่จำเป็นต้องอยู่บนร่างกายออกหมดและดิ่งตรงไปที่เกิดเหตุทันที "ฉันดูแลเด็กคนนี้เองนายไปดูแลคนไข้เถอะ" จู่ๆก็มีมือใหญ่หยาบกร้านอุ้มฉันออกไปนอกห้อง "อย่าคิดทำอะไรเธอเชียวละฟัลส์!" เนฟเคสเห็นอย่างงั้นก็ฉุนเล็กน้อยแต่ก็ต้องระงับอารมณ์ตัวเองไว้ก่อนไม่งั้นคนไข้ได้ไปสวรรค์แน่

...[ ห้องพักข้างๆห้องรักษาคนไข้ ]...

"อ่าว มิญ?"

"ผู้หญิงที่ชอบตามตื้อทิลนี่นา..."ฉันเบิกตากว้างเล็กน้อยก่อนจะมองไปรอบๆเผื่อมีคนอื่นอยู่อีก "รู้จักกันงั้น?"เขาวางฉันลงบนโซฟาอย่างนุ่มนวลก่อนจะทิ้งตัวลงนอนบนตักฉัน "แหงสิแต่ว่าฉันไม่ใช่ผู้หญิงที่ชอบตามตื้ออูทิลคุงนะ" ถึงเธอจะยิ้มตอบแบบนั้นเเต่ก็เห็นได้ชัดเลยว่าโมโหจนเส้นเลือดขึ้นหน้า "...ว่าแต่ทำไมคุณเปียย่าถึงมาอยู่ที่นี่หรอคะ?" "ก็มาดูแลเธอไง คิดว่าฉันอู้งานล่ะสิ" เหมือนเธออ่านใจฉันได้เลยแหะ "แหะๆ.."

"ฉันสงสัยมาตั้งแต่เมื่อกี้แล้วน่ะมิญ ผู้ชายที่นอนบนตักเธอนั้นเป็นใครงั้นหรอ?"เธอชี้ถาม

"คุณฟัลส์น่ะค่ะ"

"ฉันไม่เห็นยักจะรู้จักเลย ช่างมัน"เธอเอียงคอเล็กน้อยก่อนจะหมุนเก้าอี้กลับไปตั้งใจทำงาน

ง่วงจัง...

...ฟรุบ...

"ฮ่าๆๆๆ! ดูยัยนั้นดิ โครตน่าเกลียดเลย!"

"ม-ไม่ใช่นะ!"

"อย่าไปยุ่งกับยัยปีศาจเด็ดขาดล่ะ ระวังจะเจ็บตัว!"

"ฉ-ฉันไม่ใช่ปีศาจนะ! เดี๋ยวสิ! ฟังฉันก่อน!" ขาฉันเริ่มค่อยๆก้าวออกไปทีละก้าวสองก้าว เพื่อจะตามพวกเขาให้กลับมา กลับมาฟังในสิ่งที่ฉันพูด ฉันอธิบาย ฉันไม่อยากโดนเข้าใจผิด ฉันวิ่งไปเรื่อยๆ..เรื่อยๆ..เรื่อยๆ..

ตุบ!

"เดี๋ยวสิ..." ฉันได้ล้มลง ร่างกายอันแสนบอบบางนี้ได้สั่นเทาไม่หยุด ขาที่ไม่มีแรงจะยืนลุกขึ้นไหวพยายามฝืนร่างกายตัวเอง

...อย่าตามไปนะ...

......เสียงที่แสนดูอบอุ่นนั้น ร่างกายอันผอมบาง ผมพริ้วสลวย ไออุ่นจากร่างกายเธอที่ได้โอบกอดฉันจากข้างหลังมันทำให้รู้สึกเหมือนเวลาหยุดเดิน ฉันไม่อยากตื่นจากฝันนี้เลย ฉันคิดแบบนั้น......

...ฉันไม่อยากให้เธอต้องไปเจอเรื่องร้ายๆแบบนั้นอีกแล้ว ได้โปรดกลับมาอยู่กับฉันเถอะนะ.....

ฉันชะงักกับคำพูดเธอเล็กน้อยก่อนจะตอบกลับไป "แต่คุณบอกกับฉันเองว่าฉันเป็นเพียงคนเดียวที่สามารถแก้ไขประวัติศาสตร์เหล่านี้ได้"

...ใช่ ฉันรู้ แต่ฉันก็ไม่อยากให้เธอเจ็บปวดกับเรื่องเลวร้ายพวกนี้...

ใจหนึ่งของฉันคงตอบตกลงไปแล้วแต่อีกใจหนึ่งมันก็ทำให้ฉันนึกถึงสิ่งสำคัญได้ "....ขอบคุณสำหรับความหวังดีนะคะ แต่ว่าตอนนี้ฉันไม่ได้พบเจอกับเรื่องเลวร้ายพวกนั้นแล้วล่ะค่ะ เป็นเพราะทุกๆคนที่อยู่ที่นี่ คุณเนฟเคส อูทิล และคนอื่นๆ ฉันรู้นะคะว่าจริงๆแล้วคุณเป็นคนที่ส่งคุณฟูจิซุให้มาอยู่กับฉัน"

.....งั้นหรอ เข้าใจแล้วล่ะ ที่ฉันส่งเด็กคนนั้นไปให้เธอเวลามองไปที่เด็กคนนั้นทีไรก็มักจะเห็นภาพซ้อนกับเธอเสมอ แต่ครั้งนี้คงไม่เป็นอะไรแล้วล่ะ ถ้าเธอต้องการแบบนั้นฉันจะคอยอยู่ข้างๆเธอเอง...

และสิ่งสุดท้ายที่เธอบอกแถบทำฉันร้องไห้เลยล่ะ ฉันจะโอบกอดเธอจนกว่าเธอจะตื่น ทุกครั้งที่ฝัน ทุกครั้งที่อยู่คนเดียว ทุกครั้งที่เศร้าเสียใจ อยากรู้จักเธอมากกว่านี้อีกจัง..

"มิญ!!"ฉันตกใจตื่นพร้อมกับคนสองคนที่มาอยู่ข้างหน้าฉันด้วยใบหน้าแห่งความเป็นห่วง

แปะ แปะ..

เอะ...น้ำตา(?)

"มิญเธอเป็นอะไรรึป่าว!?" เปียย่าถามฉันด้วยความเป็นกังวลอย่างมาก

"ฉันไม่เป็นไรค่ะ ฉันแค่ดีใจนิดหน่อย"ฉันเช็ดน้ำตาก่อนจะเงยหน้ายิ้มออกมาให้เห็น "ฉันละอยากจะบ้าตาย"ฟัลส์ที่ได้ยินดังนั้นถึงกับแถบล้มทั้งยืน เพราะถ้าหากฉันเป็นอะไรไปเขาคงโดนคุณเนฟเคสเรียกออกมาซ้อมจนกว่าจะตายแน่ ส่วนเปียย่าก็อาจโดนทิลบ่นเป็นชุดจนกว่าเขาจะพอใจล่ะนะ เพราะแบบนี้ฉันถึงอยากอยู่ที่นี่ยังไงล่ะ

...[ ด้านอูทิล ]...

"หนีไปจนได้ แซนดอร์ส"เสียงขบกรามที่ไม่เคยคิดว่าจะได้ยินมาก่อนจากเจ้าชายอันดับ1แห่งสถาบัน

"อีกหนึ่งอาทิตย์จะเป็นวันที่ท้องฟ้าสวยที่สุดสินะ"เขาเงยหน้ามองท้องฟ้าที่กำลังมืดสลัวลงอย่างช้าๆด้วยแววตาที่เศร้าหมองหม่นก่อนจะเดินกลับเข้าไปในรูกำแพงของสถาบันขนาดใหญ่ที่โดนบุกจู่โจมเข้ามา

...[ ด้านฟูจิซุ ]...

"เฮ้ออ~ ไม่ได้ขยับกล้ามเนื้อแบบนี้นานเลย แต่จะว่าไปก็รู้สึกเจ็บหัวใจจิ๊ดๆอยู่นิดหน่อยแหะเมื่อกี้"มือที่กุมหน้าอกแน่นได้คลายลง ก่อนจะหันไปมองซากหุ่นยนต์นับสิบก่อนจะเดินดิ่งไปที่ห้องพัก

...[ คุณหมอหญิง ]...

"ฟูจิซุบาดเจ็บตรงไหนรึป่าว!?"

"ไม่มีครับ แล้วก็ฝากจัดการซากหุ่นยนต์ในห้องหลบภัยด้วยนะครับ หาคนมาช่วยหน่อยก็ได้นะครับ" พูดจบเขาก็เดินจากไป

"แค่คนเดียวน่าจ-"ทันทีที่เปิดประตูเข้าไปก็พบกองซากหุ่นยนต์ระดับแรงค์Sนอนอยู่เกลื่อนกลาด ไม่ได้มีเพียง10-15ตัวแต่มีเป็น20-25ตัวแถมยังเป็นระบบพิเศษอีกต่างหาก

"...พระเจ้า"ฉันทรุดลงไปนั่งกองกับพื้นทันทีที่เห็นภาพตรงหน้า

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***