NINE

"เน่ ฉันขอบอกไว้ก่อนเลยนะทิล ฉันไม่ได้เป็นคนออกมาจากลูกแก้วแต่แม่หนูนี่เป็นคนเรียกฉันออกมาเอง"

"อะไรนะ!? จะบอกว่ามิญเป็นคนอัญเชิญนายออกมาจากลูกแก้วอย่างงั้นหรอ!?"

"ถูก และนายไม่ต้องห่วงว่าฉันจะทำร้ายเธอเพราะคำที่เรียกฉันออกมาไม่เหมือนกับเจ้าเนฟ"

"มิญเรียกนายให้ออกมาปกป้องอย่างงั้นหรอ!? ใครจะไปเชื่อกัน!!" ไม่ทันไรทิลก็พุ่งเข้าโจมตีฟูจิซุทันที

"เห้ ไม่กลัวว่าจะโดนแม่หนูนี่งั้นหรอพุ่งมาเต็มแรงขนาดนี้?" แต่ดูเหมือนฟูจิซุจะหลบได้ทุกท่าเลยแหะ

"ถ้านายได้รับคำเชิญที่ไม่ใช่แบบเดียวกับเนฟละก็ไม่มีทางที่นายจะไม่ปกป้องมิญหรอก!!" ....นี่เขาเชื่อใจฟูจิซุขนาดนี้เลยหรอเนี่ย(?)

"หึ เอาละได้เวลาที่นายจะต้องผนึกฉันไปไว้ในตัวแม่หนูแน่ได้แล้วนะ" เขาวางฉันลงอย่างนุ่มนวล

"ไม่มีท-"

"อยากให้แม่หนูบาดเจ็บรึไง?" เขาเอียงคอเล็กน้อย

"....มิญ หลังจากเสร็จตรงนี้พวกเราต้องมีเรื่องเคลียร์กัน" เขาหันมามองฉันก่อนที่ภาพจะตัดไป...

...[ 30 นาทีต่อมา ]...

"...อึ่ก"

"ขาวโพลนไปหมดเลยแหะ.."ฉันลุกขึ้นมานั่งมองไปรอบๆห้อง

"ตื่นแล้วหรอมิญ.." เสียงทุ้มปานกลางดังมาข้างเตียง

"ท-ทิล...คือว่าเรื่องนี้ฉั-"

ฟุบ!

"!!"

"เธอไม่เป็นไรก็ดีแล้ว ส่วนเรื่องฟูจิซุค่อยๆเล่าให้ฉันไม่ต้องรีบร้อน" ทิลเข้าโผลกอดฉันด้วยความโล่งอก

"....นายไม่กลัวฉันที่เป็นแบบนั้นงั้นหรอ..?"

"แบบนั้น? ทำไมเธอถึงเรียกตัวเองว่าแบบนั้นละมิญ? นั้นไม่เหมาะเลยนะ เธอก็เป็นคนเหมือนพวกฉันนี่นา อีกอย่างไม่ได้มีแค่เธอคนเดียวหรอกที่เป็นแบบนี้ทุกคนที่ถูกเลือกก็ล้วนแต่ต้องมีชะตากรรมแบบเดียวกันกับเธอเช่นกัน"

"ถูกเลือก? ชะตากรรม?"

"ฉันคงต้องอธิบายให้เธอฟังตั้งแต่เริ่มเลยสินะ" เขานั่งบนเตียงข้างๆฉันแล้วค่อยๆเล่าเรื่องทุกอย่างให้ฟังเกี่ยวกับภาชนะและการที่ถูกเลือกพร้อมกับจุดจบชะตากรรมอันน่าเศร้าที่ผู้ถูกเลือกต้องเจอ...

"ฉันเข้าใจทุกอย่างแล้วทิล...งั้นแสดงว่าตอนนี้เนฟก็เป็นภาชะของฟัลส์สินะ"

"อืม ฉันเองก็แปลกใจเหมือนกันที่Ziaถึงได้ให้กำเนิดภาชะตนที่สองขึ้นมา"

"...งั้นหรอ.."ฉันครุ่นคิดอยู้สักหน่อยเกี่ยวกับคำที่Ziaเคยพูดไว้ว่า เธอคือผู้ถูกเลือก

"ยังไงก็เถอะมิญ...ถ้าหากเป็นคนที่Ziaเลือกมาเองกับมือละก็ไม่ต้องห่วงหรอก เขาจะคุ้มครองเธอในยามที่ตกอยู่ในอัตรายเอง" เขายิ้มปลอบใจที่กำลังว้าวุ่นฉันอยู่... วิเศษจังนะ

...[ 23:43 ]...

"นายมานั่งทำอะไรตรงนี้เนี่ยอูทิล?"

"คุณหมอหญิงสวัสดีตอนกลางคืนนะครับ"

"ฉันก็มาด้วยนะอูทิล" เขาเดินออกมาจากด้านหลังของคุณหมอหญิง

"ไง คุณตัวหายนะ" ฉันยิ้มกวนโอ้ยไปที

"เลิกพูดเหมือนว่าฉันจะทำลายโลกใบนี้สักทีเหอะน่าอูทิล" เขาเดินมานั่งข้างๆ

"หรือไม่จริงกันคะเนฟ?" คุณหมอยิ้มแล้วเอียงคอเล็กน้อยพร้อมกอดอกมองต่ำลงมาที่เนฟ

"นี่ฉันพึ่งผ่านความตายมาเองนะ" เขามองบนใส่

"แล้วตอนนี้เราจะทำยังไงกับมิญดีล่ะคะ"

"เรื่องนี้ฉันเองก็สงสัยเหมือนกัน...Zia น่ะ ไม่ใช่คนที่จะมาสนใจใครง่ายๆแบบนี้หรอกนะ"

"ก็มีความเป็นไปได้อยู่ไม่ใช่หรอเนฟ"ฉันนั่งกอดเข่าแล้วหันไปมองเนฟกับคุณหมอหญิง

"อูทิล..เธอจะบอกว่ามิญน่ะ..ไม่ใช่คนของที่นี่งั้นหรอคะ?"

"ถึงคำทำนายจะบอกว่าเด็กที่เกิดมาจากคนปกตินั้นเป็นคนที่เกิดมาเพื่อบดขยี้เจ้าหุ่นยนต์พวกนั้น แต่ก็มีความเป็นไปได้ว่าคนที่ส่งเด็กคนนั้นมาเกิดอาจจะไม่ใช่คนของที่นี่"

"จะบอกว่า..มิญคือ ----- ที่ถูกZiaส่งมางั้นหรอ.."

"อืม ก็มีความเป็นไปได้สูงมากล่ะนะ"

"คุณเนฟมีรูปของZiaรึป่าวคะ?"

"ถ้าเป็นรูปที่ถูกวาดขึ้นมาล่ะก็...มีอยู่นะ"

...[01:29]...

"นี่ไง"

"...ก็มีส่วนคล้ายกันอยู่นะคะ"

"มันอาจไม่ใช่รูปลักษณ์ของZiaจริงๆก็ได้เพราะมันเป็นภาพวาดขึ้นมาใช่มั้ยเนฟ?"

"จะว่างั้นก็ไม่เชิงนะอูทิล...ถ้าหากฉันไม่เคยฝันเห็นรูปลักษณ์ของZiaมาก่อนก็คงจะเชื่อแบบนั้น100%ไปแล้วล่ะ เหมือนกันไม่มีผิด.."

"....ฟัลส์ออกมา"

อยู่ดีๆลมก็กรรโชกอย่างรุนแรงจนแถบจะพัดให้ปลิวไปได้เลย

"ฉันไม่เคยคิดว่าก่อนเลยนะว่านายจะเรียกฉันออกมาก่อนแบบนี้ เนฟเคส"

"นายเคยเห็นZiaมาก่อนสินะ"

"ถ้าใช่แล้วจะทำไม? ถ้าเรียกมาเพราะเรื่องแค่นี้ฉันกลั-"

"ฉันรู้จัก....เด็กที่มีใบหน้าคล้ายZia"

"......"

"มีใครรู้เรื่องนี้บ้าง.."

"มีแค่พวกฉัน"

ทันทีที่ฟีล์มรู้เรื่องนี้เข้าก็เข่าทรุดนั่งลงกับพื้นทันที "นายไปเจอเธอที่ไหน" ฟัลส์กุมขมับเข้าที่ศรีษะของตน "โรงเรียนรัฐ" "จุดเด่นบนตัวเธอมีรึป่าว" ฟัลส์เงยหน้าขึ้นมามอง "ฉันไม่รู้ คงต้องถามคนที่มารักษาแผลบนตัวเธอ" "นายบอกว่าคนรักษาแผลงั้นหรอ!?" ทันทีที่ฟัลส์ได้ยินก็เข้ากระโจนใส่เนฟเคสทันที

"ทำไมนายปล่อยให้เด็กนั้นบาดเจ็บ!? ถ้าหากเป็นเด็กคนนั้นจริงไปละก็ผนึกที่ปิดอยู่อาจเปิดขึ้นมาใหม่ก็ได้ นายก็รู้ไม่ใช่หรอ!!?" ฟัลส์กระชากคอเสื้อเนฟเคสอย่างรุนแรง

"มันยังไม่แน่นอนนิ่ฟัลส์...นายจุดเด่นบนร่างกายของZiaได้รึป่าวว่าอยู่ตรงไหน" ความใจเย็นของเนฟเคสแถบทำให้ฟัลส์อยากจะด่าออกมาไม่เป็นภาษา แต่ด้วยความที่ไม่อยากละเมิดเงื่อนไขที่เคยให้ไว้กับZia จึงยอมปล่อยไป

"อ่า ท้ายทอย" ฟัลส์เอ่ยออกมาอย่างขุ่นเคือง

"ฉันกับคุณหมอหญิงจะไปดูให้เองพวกนายก็อยู่ที่นี่กันไปก่อนละ" อูทิลเอ่ยพร้อรีบพาหมอหญิงไปหามิญทันที

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***