THREE

"ว้าวอูทิลดูนี่สิ!!" อะไรล่ะนั้น? ฉันหันเหลือบไปมองเล็กน้อย..นั้นมัน

"กระดูกธรรมดาไม่ใช่รึไง?"

"ไม่ใช่!ดูใกล้ๆนี่สิ!นี่นะมันกำลังฟื้นฟูตัวเองด้วยล่ะขนาดไม่มีการหล่อเลี้ยงของร่างกายแล้วนะ!!"

"มันเป็นเรื่องปกติของคนที่โดนปีศาจหุ่นยนต์พวกนั้นx่าตาย มันจะปล่อยสารบางอย่างออกมาเพื่อให้อยู่ในการควบคุมของมันเอง แถมคนที่โดนสารพวกนั้นเรียกได้ว่าแถบจะเป็นอมตะเลยล่ะ หากไม่อยากเป็นแบบนั้นก็ควรปลิดชีพตัวเองก่อนจะเป็นแบบนั้นล่ะนะ" ยัยนี่รู้อ่ะไรบ้างเนี่ย?

"ว้าวสุดยอดอ่ะ!!" เธอดูตาลุกเป็นประกายมากกว่าเดิมอีกนะนั้น ฉันส่ายหัวและเหนื่อยใจเล็กน้อย

"เห้ยๆดูนั้นดิ่.." ส่งเสียงอะไรกันเนี่ยฉันไม่มีสมาธิทำวิจัยแล้วนะ

"อูทิล ดูเด็กผู้หญิงคนนั้นสิ!" ใครบอกให้เธอดึงเสื้อฉันได้กัน เดี๋ยวนะ..เด็กผู้หญิง?

ควับ!

...มุมมองมิญ...

"เอาละเงียบหน่อยนะ ฉันมีเรื่องจะพูด" คุณหมอสาวจะทำอะไรน่ะ? เงียบกันหมดเลยแหะ..ฉันมองทุกคนอย่างเงียบๆ

"ตั้งแต่นี้ไปอยากให้ช่วยดูแลเด็กคนนี้ทีนะ เธอจะเป็นส่วนหนึ่งของ Demon extermination union ตั้งแต่นี้เป็นต้นไป มีใครพอจ-"

"ผมครับ" ทิลนี่นา.. คนอื่นๆเป็นอะไรกันหมดทำไม..ดูเหมือนกำลังซุบซิบนินทากันอยู่เลย..เกี่ยวกับบาดแผลบนตัวฉันรึป่าวนะ?..กลัวจัง ฉันหลับตาปี๋

''ไม่เป็นไรนะมิญ เราไปกันเถอะ'' เขายื่นมือมาลูบหัวฉันอย่างอ่อนโยนก่อนจะจับมือแล้วพาฉันออกไปจากห้องวิจัยนี่

"เห้ย!! ดูนั้นดิ่เห็นนั้นป่ะ!อูทิลเจ้านั้นรีบพาเด็กนั้นออกไปเลย! แถมยังทำท่าอ่อนโยนนั้นอีกด้วย!!" จะแปลกใจก็ไม่แปลก ก็เจ้านั้นดันไปเห็นสภาพตอนที่มิญไม่ได้ใส่เสื้อคลุมนี่นะ : หมอสาว

"ดีขึ้นรึป่าวมิญ?"เขาก้มหันมามองฉัน

"นี่..ทิลคุณหาเรื่องออกมาจากการวิจัยนั้นใช่มั้ย"ฉันหันกลับไปมองหน้าเขา

"รู้ทันซะแล้วแหะ ฉันละโกหกอะไรต่อหน้าเธอไม่ได้เลยจริงๆ"เขายิ้มหัวเราะแห้ง

"เป็นตัวของตัวเองเถอะทิล คุณไม่ต้องชวนฉันคุยก็ได้ ฉันก็อยากพักเสียงเหมือนกัน" ฉันหันกลับไปมองทางเดิน หลังจากที่เขาได้ยินฉันพูดแบบนี้เขากลับเงียบไปทันที บรรยากาศมันควรจะอึดอัดสิแต่...มันกลับผ่อนคลายกว่าที่คิดซะอีก มืออุ่นๆของทิลทำให้สบายใจขึ้นเยอะเลย ฉันอยากจับมือนี้ไว้นานๆจัง

"อ่าวมิญ ออกมาเดินเล่นหรอ?"คุณเนฟเคสนี่น่า

"ค่ะ พอดีทิลเขาอาสาพาฉันมาเดินเล่นน่ะค่ะ" เขาสูงจัง ทำฉันเมื่อยคอเลยแหะ

"อูทิล นายยอมเด็กคนนี้หรอเนี่ย น่าหมั่นไส้จังนะ" เขายิ้มให้ฉันแต่เขากลับมองไปหาทิลแทน

"คุณเองก็ด้วยเคส ไม่อยากจะเชื่อว่าคุณจะยอมพูดจาเพราะต่อหน้าเด็กคนนี้ด้วย" เขายิ้มให้ฉันนะแต่เขามองไปหาเนฟเคสแทน สองคนนี้มันอะไรกันเนี่ย? กำลังทะเลาะกันเพราะฉันหรอ..ไม่เอานะ

"อูววทิลล~ฮึบ!"

"ปิย่า อย่ามาเกาะหลังฉัน!" เขาจับปิย่าออกจากหลัง

"สวัสดีค่ะคุณเนฟเคส"เธอดู..เฟรนลี่จัง(?)

"อ่า เธอมาทำอะไรที่นี่ เปีย?" เปีย?ไม่ใช่ปิย่าหรอ?ฉันหันมองเนฟเคสกับปิย่า(เปีย?)

"คุณไม่ยอมเรียกชื่อเล่นฉันเลยนะคะคุณเนฟเคสทำไมถึงเรียกแต่อูทิลล่ะคะ!!"

"ความสามารถให้ถึงก่อนนะฉันถึงจะเรียก" ออ..เรียกเฉพาะคนที่มีความสารถเหมือนทิลนี่เองส่วนคนอื่นก็ตั้งชื่อเรียกสินะ

"นี่มิญเธอสนใจนี่จะเรียนรู้การต่อสู้รึป่าว?"เขายิ้มแล้วหันมาถามทางฉันอย่างอ่อนโยน มันดูน่าสนใจดีนะ ฉันเลยตอบรับโดยการพยักหน้าไป

"อูทิลฉันฝากนายสอนที ฉันกับหมอสาวมีเรื่องต้องไปจัดการกันนิดหน่อยเสร็จแล้วเดี๋ยวฉันตามไป" เขาหันกลับไปคุยกับทิลพลางลูบหัวฉันไปด้วยก่อนจะเดินจากไป

"นี่อูทิล!ฉันอยากสอนเธอเหมือนกันนะ!!" เธอดูกระตือรือร้นจัง

"ไม่ ไปทำการวิจัยของเธอต่อซะต่อจากนี้ฉันจะเป็นคนดูแลเธอเอง"เขาดูเย็นชากับผู้หญิงที่ชื่อปิย่าจัง..

"ทิล.."ฉันดึงเสื้อทิลไว้เพราะแรงที่จะยืนตอนนี้แถบไม่มีแล้ว ดูเหมือนเขาจะรู้ว่าฉันยืนไม่ไหวแล้ว

"โทษทีนะ คงง่วงล่ะสิงั้นไปนอนก่อนค่อยไปเรียนการต่อสู้นะมิญ" เขา...อุ้มฉัน..แถมยังเป็นท่าเจ้าหญิงอีก รู้สึกน่าอายชะมัด ไม่พอแค่นี้เขายิ้มให้ฉันตลอดที่เราคุยกัน หัวใจแถบจะวายตายอยู่แล้วนะ

"หึ้ยย!!น่าอิจฉาชะมัดฉันก็อยากดูแลเธอเหมือนกันนะทิล!!" ผู้หญิงคนนั้นดูท่าจะไม่ยอมละจากการอยากดูแลฉันสินะ

"ถ้าฉันไม่อนุญาติอย่ามาเรียกแบบนั้น อีกอย่างถ้าฉันให้เธอมาดูแลมิญ เธอคิดว่าเธอจะดูแลดีกว่าฉันหรอปิย่า?"

"อย่างน้อยฉันก็ช่วยเธออาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าขณะที่นายทำไม่ได้ละกัน!!" เธอดูตาเป็นประกายเลยแหะ ฉันหันไปมอง

"จิ เรื่องนี้ฉันให้หมอสาวช่วยจัดการให้ก็ได้"

"ทิล..เสื้อคลุมมัน" เสื้อคลุมของฉันเริ่มหลุดออกทำให้เห็นบาดแผลบนร่างกาย แต่ก็ไม่ทันควันทิลเร็วซะยิ่งกว่าอะไรดี เขารีบอุ้มฉันหันไปทางอื่นแล้วจับใส่ผ้าคลุมดีๆก่อนที่ ปิย่า จะเห็นแผลพวกนั้น

"อะไรเนี่ย เธอหนาวหรอหนูน้อย?" ปิย่าหันมามองแล้วถามฉัน ฉันคงได้แต่ตามน้ำไปเพื่อไม่ให้เธอสงสัย

ฉันพยักหน้าตอบรับ

"เราไปกันดีกว่ามิญ เธอดูง่วงไม่ไหวแล้วนะ"เขาพูดอย่างอ่อนโยนจากนั้นค่อยๆอุ้มฉันกลับไปที่ห้อง

ฉันหลับไปอีกแล้ว

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***