อนาคตของที่นี้

ณ ป่าแห่งหนึ่ง

Aableที่ยังไม่ชินกับร่างกายและจำนวนมานาที่ร่างนี้รับได้ เขาพยายามเปิดเทเลพอร์ตหลายครั้งแต่ก็ไม่สำเร็จ

Aable"เพราะอะไรกันนะมานาแค่นี้ยังไม่พออีกหรอ"

เขาได้ลองหลายต่อหลายครั้งจนท้องฟ้ามืดแต่เทเลพอร์ตก็ไม่มีวี่แววที่จะเปิดออกเลย

ทำให้เขาได้รู้ว่าร่างนี้ถึงจะเป็นนักเวทย์แต่มานาที่ร่างกายในสภาพตอนนี้รับไหวนั้นแค่เวทย์ขั้นต่ำยังใช้ไม่ได้เลยเพราะการใช้ร่างกายของวินเลอร์ที่ขึ้นลงเขาทาร์กอนทุกวันสภาพอากาศหนาวจัดและการใช้พลังกายกับเวทย์ขั้นสูงในตอนที่สู้กับPANTHEONทำให้พลังกายและมานาหมดในตอนนั้นเลยถ้าไม่ใช่เพราะdarkinยึดร่างวินเลอร์คงได้นอนเตียงนานหลายวันก่อนร่างกายจะกลับมาเป็นปกติ Aable"คงต้องเข้าเมืองเพื่อหาที่พักให้ร่างนี้และละ"

แต่จะเข้าไปในร่างdarkinก็คงจะไม่ได้

Aable:เจ้ามนุษย์ตื่นขึ้นมาได้แล้ว

วินเลอร์ที่ตอนนี้ต้องทนทรมานจากอาการบาดเจ็บและได้แค่นั่งในห้องมืดไปเฉยไม่มีแม้แต่เรี่ยวแรงที่จะตอบกลับAable

Aableที่สมเพชในความอ่อนแอทางจิตใจของร่างที่ยึดมา Aableแค่คิดก็รักษาร่างของวินเลอร์ได้โดยทันที

Aable:ฟังคำสั่งข้าซะถ้ายังไม่อยากตาย

วินเลอร์ผู้ไม่มีทางเลือกทำได้แค่พยักหน้าตอบกลับ

Aable:ข้าจะให้สิทธิ์เจ้าใช้ร่างแต่ถ้าเจ้าทำอะไรตุกติกแม้แต่นิดก็อย่าหวังจะได้มีชีวิตต่อเลย

Aable:เข้าไปในเมืองและหาที่พักและเสบียงซะร่างเจ้าต้องพร้อมใช้งานเดินทางในวันพรุ่งนี้

วินเลอร์:เงินข้าก็ไม่มีสักเหรียญร่างกายก็สะบักสะบอมข้าจะให้ร่างกายพร้อมยังไงละ

Aable:วิธีการนะเจ้าจัดการเองเลยแค่ให้ร่างกายพร้อมใช้การก็พอถ้าเงินนะแค่ไปขายหินเวทย์ทั้งหมดก็ได้แล้วนิ

วินเลอร์ผู้รักแล้วห่วงไอเทมเวทย์ของเขามากที่สุดไม่มีทางเลือกทำได้แค่เดินไปในเมืองและขายหินเวทย์ทั้งหมด

วินเลอร์(บ้าเอ๊ยได้แค่เหรียญ2ซิวเวอร์เองหรอไอ้พวกพ่อค้าที่ไม่รู้คุณค่าของหินเวทย์ไปตายให้หมดเลยไปฉันซื้อมามันก้อนละ2ทองเลยนะ)

เสียงท้องร้อง:จ๊อกกก...

วินเลอร์....แย่ละไม่ได้กินอะไรมาตั้งแต่ก่อนปีนเขารอบล่าสุดเลยนี่หว่าต้องหาร้านที่ใกล้ที่สุดแล้วสิ

โชคดีของวินเลอร์มีร้านอาหารและเบียร์อยู่ห่างไปไม่มาก วินเลอร์:โชคช่วยฉันจริงด้วยรีบไปดีกว่า

เขารีบวิ่งไปด้วยความดีใจแต่พอได้เห็นสภาพในร้านนั้นมันคือร้านเหล้าเก่าๆที่น่าจะมีแต่พวกนักเลงหรือหัวหน้าแก็งมานั่งคุยเรื่องงานลับกัน

วินเลอร์:(มีแต่คนหน้าตาหน้ากลัวเต็มไปหมดเลย)

เขารีบเอาฮู้ดมาปิดหน้าทันทีและเดินไปสั่งอาหารแบบกล้าๆกลัวๆ

โชคยังดีพนักงานยังดูเป็นคนปกติจึงไม่ได้มีปัญหาอะไรในการสั่ง

วินเลอร์รีบไปนั่งโต๊ะอยู่พร้อมกับอาหารแต่แทนที่เขาจะได้กินAableเข้ามายึดร่างและรีบยัดอาหารที่สั่งมาเข้าปากโดยความหิวกระหายนับพันปี

แต่จู่ๆระหว่างกินข้าวก็ทีนักเลงแก็งหนึ่งเข้ามาหาเรื่องAable

ลูกน้องA:มึงกล้าดียังไงมานั่งที่ลูกพี่พวกกูว่ะ

ลูกน้องB:มึงมาจากไหนวะหน้าเหนือนพวกขอทานเลยว่ะ555+

Aableถึงเขาจะมีความโกรธในใจมากแค่ไหนแต่เขาแยกแยะเรื่องต่างๆได้ดีพอ เขาไม่ได้ตอบอะไรและกินอาหารต่อไป

ลูกน้องA:มันไปหิวมาจากไหนวะฟังที่กูพูดไหมว่ะหรือฟังไม่รู้เรื่องวะไอ้ขอทาน

ลูกน้องB:กูจะนับ1ถึง3ถ้ามึงยังลุกเจอดีแน่

Aableไม่ได้ยินสิ่งที่พวกนั้นพูดเลยด้วยซ้ำเขาสนใจแค่อาหารตรงหน้า

ลูกน้องB: 1......2.....

ยังไม่ทันนับถึง3Aableก็ยัดอาหารทุกอย่างจนหมดแล้วเขาไม่ได้สนใจพวกกระจอกนี้เลยแล้วเดินหนีไป

Aable:น่าจะให้เจ้านั้นเอาร่างไปหาที่พักได้แล้วละ

แต่ทันได้นั้นมีท่อนเหล็กขนาดใหญ่ไปฟาดเข้าที่หัวของAableอย่างรุนแรงจนเขาลอยเข้าไปในซอยที่ลับสายตาคน

ลูกน้องC:แรงประมาณนี้ใช่ไหมครับรุ่นพี่

ลูกน้องA/B:ดีมากไอ้กระจอก

ถึงCจะเป็นรุ่นน้องของA/Bแต่ร่างกายของเขานั้นใหญ่และแข็งแรงกว่าA/Bซะอีก

ลูกน้องA:ไปดูศพไอ้นั้นดีกว่า//รีบวิ่งไป

ลูกน้องB:(คงหัวระเบิดตายคากองขยะแน่เลย//เดินตาม)

ลูกน้องB:ดูสิ55+ศพเละเป็นขี้เลยแถมนอนตายอยู่ข้างกองขยะอีก

แต่พอมองดีๆทั้งเสื้อและกางเกงมันคุ้นๆ

ศพที่นอนอยู่คือศพของลูกน้องAที่สภาพดูแทบไม่ได้

ลูกน้องBตกใจล้มลงกลับพื้นเขาตกใจสุดขีดกับสิ่งที่เกิดขึ้น Aable:อย่างที่คิดหมาขี้เรื้อนมันจะเดินตามสิ่งที่มันคิดว่าเป็นเหยื่อเพื่อรอรอบกัดแต่มันไม่รู้หรอกว่าที่มันตามคือเหยื่อหรือผู้ล่า

ดวงตาสีแดงจองไปเหยื่อของมัน

ลูกน้องB:ช่วยด้วย!!ช่วยด้วย!!ไอ้ปีศาจนี้จะฆ่าฉัน...

ปากที่Bใช้พูดจู่มันก็ขาดออกไม่ใช่แค่คอแต่ทั้งลำตัวขาร่างขาดเป็นชิ้น

วินเลอร์เดินออกมาซอยมืดๆด้วยสีหน้าไม่ดีนักเขารีบวิ่งไปหาห้องพักที่ไกลที่สุด

เขาวิ่งให้ไกลที่สุดและเข้าไปในห้องเช่าสภาพก็พออยู่

เจ้าของที่:ราคาห้องที่ถูกที่สุดก็1ซิวเวอร์แต่ราคาสำหรับคุณผมคงต้องรับทั้งหมดที่คุณมีอยู่

วินเลอร์:ทำไมเป็นงั้นละนี้มันโกงกันซึ่งๆหน้าเลยนิ

เจ้าของที่:มีข่าวจากช่องทางพิเศษหลายๆที่มาว่ามีการฆาตกรรมคนของแก็งใหญ่ของแถวนี้2คนและคนปกติที่ไหนเขาจะวิ่งมาเช่าห้องพักที่ห่างจากเมืองขนาดนี้กันละ

Aable(ฆ่าเจ้านี้ซะ)

วินเลอร์(ไม่ได้นะขอร้องละฉันไม่อยากฆ่าใครอีกแล้ว)

เจ้าของที่:แต่ถ้ายอมจ่ายในราคาที่ผมต้องการข้อมูลของคุณก็จะเงียบลง ก็แค่เงินทั้งกระเป๋าของคุณ

วินเลอร์(หมดทางเลือกจำเป็นต้องเอาเงินทั้งหมดเพื่อแลกกับห้องพัก)