ความรักที่เป็นไปไม่ได้ของฉันเเละพ่อบ้าน
"ท่านพ่อเรียกหนูมีอะไรหรือเปล่าคะ?"
ฉันเดินตามไปที่โถงทางเดินกับพ่อของฉันที่กำลังพาไป
"เอ้าเเม่บ้านไม่ได้บอกลูกหรอพ่อคิดว่าลูกรู้เเล้วนะเนี่ย"
อะไรกันเนี่ยหน้าประตูทำไมกันฉันอยากถามออกมาเเต่เก็บใว้กอนด้วยความที่กังวนว่าอาจจะเป็นเรื่องร้ายเเรงเลยไม่ถามออกไป
ถึงอยากนั้นความสงสัยก็กายเป็นตกใจเเละช็อกไปพร้อมๆกันเมื่อมีชายหนุ่มที่ไหนไม่รู้เดินเข้ามาในบ้านของฉันเขาเป็นผู้ชายผมสีาวใส่สูธสีดำเขาหน้าตาดีเลยทีเดียว
"พ่อจะเเนะนำให้รู้จักลูคัสเป็นพ่อบ้านสวนตัวของลูกนะ"
"ห่ะเดียวนะพ่อหมายความว่าไงพ่อบ้านสวนตัวหนะนี่พ่อจ้างมาคนี่199คนเเล้วนะพ่ออีกอยางเเต่ละคนก็อยู่ไม่ได้ถึงเดือนยังจะจ้างมาอีกหรอ"
ฉันเหนื่อยกับพ่อจริงๆนะคือเอะอะๆก็จะจ้างพ่อบ้านสวนตัวมาโดยไม่ถามฉันสักคำเห้อท่านพ่อเนี่ยนะ
"เอาเถอะๆทำตัวดีๆละชวงนี่พ่อจะออกไปข้างนอกนะ"
พูดจบก็เดินออกไปพร้อมหมวกคู่ใจฉันละเบื่อจริงๆทำไทคิดว่าฉันเป็นเด็กอยู่กัน
"อ่าาาคุณ มีอา เร ใช่มั้ยครับ?"
"ก็ใช่หนะสิคิดว่าฉันเป็นโจรหรือไงพ่อบ้านคนไหม่?"
"อ่าฮ้าๆผมไม่สามารถทำงั้นหรอกคับคุณหนูผู้น่ารัก\~"
อะไรกันท่าทางชายหนุ่มข้างหน้าของเธอเอยขึ้นพร้อมหัวเราะเหมือนเอ็นดูยังไงอยางนั้นทำให้หญิงสวตรงหน้าของชายหนุ่มมองอีกฝ่ายด้วยเเว้วตช็อกๆปกติเเล้วพ่อบ้านก็จะเงียบหรือไม่ก็ประชดกับเเต่ทำไมชายคนนี่ถึงได้หัวเราะชอบใจอยางนั้นกันบ้าไปเเล้วหรือเปล้า
"อ่าามีตรงน่าหัวเราะกัน??"
"ห่ะๆโทษทีครับผมเห็นว่าคุณหนูน่าเเกล้งอะๆไม่สิๆน่ารักน่าเอ็นดูเลยหัวเราะหนะครับ555"
ไอหมอนี่มันเชื่อไม่ได้!
เหมือนคำที่ฉันคิดมันออกมันออกมาทางซี่หน้าท่าทางเลยทำให้ลูคัสมองฉันด้วยเเว้วตาอึกๆ
"โอ้วคุณหนูปากร้ายใช้ได้เลยนะครับเเต่ระวังอย่าไปพูดกับคนอื่นเข้าละโดยเฉพาะราชา:
"เซ้าซี้จัง"
.—
หลายๆวันมากนี่เธอกับพ่อบ้านนั้นอยู่ด้วยกันจนเเทบจะติดกันเเล้วไม่ใช่ว่าเธอพยามทำให้พ่อบ้านออกนะเเต่พ่อบ้นไม่ออกต่างหากเห้อออเบื่อจริง
"นี่ไม่เบื่อเลยหรือไงที่โดนฉันเเกล้งทุกวัน"
.,—
"ไม่หรอกคับมันมีบางอยางบอกผมว่ายังควรอยู่ต่อหนะ555"
"พูดบ้าอะไรหนะน่าเบื่อจริงไอบ้าเอ้ย"
หญิงสาวถอนหายใจพร้อมกับปล่อยให้เเม่บ้านหวีผมไป
"ว่าเเต่ทำไมคุญหนูไม่ให้ผมหวีผมให้ละ"
"ไม่อยากให้นายจับผมสวยๆฉันหรอก"
หญิงสาวเเลบลิ้นใส่ชายหนุ่มพร้อมกับทำท่าทางกวนๆใส่
:คุณหนูค่ะอย่าขยับสิค่ะเดีวผมพันกันหรอก
"เข้าใจเเล้วๆ"
หญิงสาวถอนหายใจพร้อมกับทำหน้าตาเบื่อเอามากๆเเต่ชายหนุ่มดูชอบใจเอามากๆที่คุณหนูของตนนั้นโดนดุ
"หัวเราะอะไรมิทราบ??"
"หัวเราะเองนะครับคุณหนูผมผิดด้วยหรอ"
ชายหนุ่มยิ้มเยาะพร้อมกับท่าทากวนๆออกไปจนหญิงสาวทำท่าทางโกรธเอามากๆเเต่ก็ทำอะไรไม่ได้
:เส็ดเเ้วค่ะนอนได้เเล้วนะค่ะคุณหนู
"รู้เล้วค่ะ"
หญิงสาวตอบกลับไปพร้อมกับโน้มตัวลงนอนลง
"จะนอนเเล้วหรอคับคุณหนูให้ผมจุดเทียนหอมมั้ย"
"ไม่จำเป็นไม่อยากได้กลิ่นมือนาย"
ชายหนุ่มมองหญิงสาวสักพักกอนจะจุดเทียนหอมให้หญิงสาว
"เดียวสิไม่ได้บอกให้จุดสักนอย!"
"จะได้หลับสบายไงคับไม่ดีหรอ"
หญิงสาวเหนื่อยกับชายหนุ่มเอามากๆเลยยอมๆไปพร้อมกับนอนหลับไป
ในวันข้างหน้าผมกับคุณหนูต้องเจออะไรอีกมากมายจงหลับให้สบายในวันที่หลับได้สบายเถอะคับ
เมื่อถึงตอนนั้นคุณก็อยากกลับมาเป็นเเน่ หลับฝันดีนะครับคุณหนู
.
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments