“เนื้อคู่ของคุณนั้นตอนนี้เขายังไม่ได้ถือกำเนิดเกิดมา หรืออยู่ที่ไกลแสนไกล ยากที่จะพบ” แม่หมอพูดจบ ก็มีเสียงกลั้นขำจนหัวเราะออกมาลั่น
“ยัยดาว แกจะขำอะไรขนาดนั้น” พุดซ้อนตีเพื่อนเบาๆ
“ก็ฉันขำนี่ เนื้อคู่ขอแกยังไม่เกิดเลย ฉันแค่คิดว่าเนื้อคู่ของแกกว่าจะเกิด แกก็ไม่แก่ไปก่อนหรอ” ดาวพูดพร้อมอมยิ้มให้ พุดซ้อนหลังจากฟังดาวพูดจบ เธอก็หันไปเปิดไพ่ทาโร่อีกใบหนึ่ง
“หากได้พบเขาคนนั้น ก็ต้องแลกกับการพัดพรากจากคนที่คุณรัก คนเรานั้นไม่อาจฝืนชะตาฟ้าลิขิตได้” หลังจากแม่หมอพูดจบทำเอาทั้งสองนั้นนิ่งเงียบไปครู่หนึ่ง
“คือเพื่อนของดาวต้องมีแฟนก่อนแล้วต้องเลิกกัน ก่อนที่ไปพบกับเนื้อคู่บุพเพสันนิวาสงั้นหรอคะ” ดาวถามแม่หมอด้วยความงุนงงสงสัยกับสิ่งที่แม่หมอได้ทำนาย แต่กลับได้คำตอบที่ว่า คนเราไม่อาจฝืนชะตาฟ้าลิขิตได้ พร้อมส่งรอยยิ้มอ่อนให้กับทั้งสองสาว
“ดูดวงสองคน ทั้งหมดเท่าไหร่คะ” ดาวถามแม่หมอที่อยู่ตรงหน้าเธอ
“ข้าไม่คิดเงินเอ็งสองคนหรอก ข้าดูให้พวกเอ็งสองคนฟรีๆ” เมื่อแม่หมอพูดจบ ทั้งสองสาวก็ขอบคุณแม่หมอแล้วเดินไปที่รถเพื่อจะกลับบ้าน
“เอ้า! ยัยพุด แล้วยัยดาวไม่ได้กลับมาด้วยหรอ” แม่ของพุดซ้อนถามเมื่อไม่เห็นเพื่อนของเธอนั้นกลับมาด้วย
“พุดส่งดาวที่บ้านแล้วค่ะ เดี๋ยวพรุ่งนี้ยัยดาวก็คงมาเอาของกลับบ้านน่ะค่ะ”
“เป็นไงบ้างหลาน ไปเที่ยวมาสนุกมั้ย” คุณยายของพุดซ้อนถามหลานของตน พุดซ้อนเลยเดินไปหาคุณยายของตนที่นั่งอยู่ตรงเก้าอี้หน้าทีวี เธอนั่งลงบนพื้นตรงหน้าคุณยาย
“สนุกมากค่ะ คนเยอะมากของกินก็อร่อย โชว์ต่าง ๆ ก็น่าตื่นตาตื่นใจมากเลยค่ะ พุดซื้อของมาฝากยายและแม่ด้วยนะคะ”
“แล้วไหนล่ะของฝาก เห็นเดินเข้ามาตัวเปล่า” แม่พุดซ้อนพูดเชิงหยอกล้อลูกของตนเล่น
“พี่เจียกกำลังถือเข้ามาอยู่ค่ะ” พุดซ้อนชี้มือไปทางประตู
“ขอบใจหลานมากนะ” คุณยายพูดพลางลูบหัวของพุดซ้อน
“นี่ก็ดึกมากแล้ว คุณยายพักผ่อนได้แล้วนะคะ เดี๋ยวจะไม่สบายเอา”
พุดซ้อนพูดจบก็พาคุณยายเข้านอน หลังจากนั้นเธอก็ขึ้นห้องนอน เมื่ออาบน้ำเสร็จก็มานั่งหวีผมหน้าโต๊ะเครื่องแป้งพลางคิดถึงคำทำนายของแม่หมอ ทำให้เธอรู้สึกกังวลอย่างบอกไม่ถูก พุดซ้อนได้แค่บอกตัวเองว่านั่นแค่คำทำนายอย่าไปกังวลอะไรเลย
คืนนี้พุดซ้อนฝันไม่เหมือนคืนก่อนๆ ที่ผ่านมา เธอฝันว่าตนเองอยู่ในเรือลำหนึ่งกำลังไปไหนสักแห่ง ซึ่งข้างหน้าก็มีเรืออีกลำ คนที่อยู่บนเรือลำข้างหน้าต่างแต่งตัวด้วยชุดไทยคล้ายกับผู้ดีในสมัยโบราณ หลังจากนั้นได้ยินเสียงบ่าวไพร่ที่อยู่เรือลำเดียวกับเธอพูดว่าเรือเป็นอะไรทำไมโครงเครงเช่นนี้ จากนั้นทุกอย่างก็ดับวูบลง พุดซ้อนสะดุ้งตื่น เธอหายใจถี่ มีเหงื่อออกเต็มทั่วใบหน้า เธอตกใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในฝัน พุดซ้อนเอนตัวลงนอน เธอคิดว่านี้มันเกิดอะไรขึ้นกับตัวของเธอ ความฝันแปลกๆ คำทำนายแปลกๆ ที่เกิดขึ้นนั้น มันเป็นเพราะอะไรเธอถึงตกอยู่ในสถานการณ์แบบนี้ จากที่พุดซ้อนครุ่นคิดอยู่นั้นทำให้เธอเผลอหลับไป
“พุดลูก พุด ตื่นได้แล้วลูกสายแล้ว” แม่ของพุดซ้อนมาเคาะประตูเรียกลูกของตน
“พุดของีบอีกสักพักนะคะแม่” พุดซ้อนตอบกลับด้วยเสียงที่งัวเงีย
“ดาวมาหาลูก เห็นบอกว่ามีนัดจะไปไหนกันน่ะ”
พุดซ้อนรีบเด้งตัวออกจากที่นอนแล้วส่งเสียงบอกแม่ของตนให้ทราบว่าตนเองได้รับรู้แล้ว เธอจึงรีบทำธุระต่าง ๆ จนเสร็จสรรพ แล้วรีบลงมาข้างล่าง
“แหม” ดาวลากเสียงยาว
“พุด ไม่ทันไรแกก็ลืมนัดแล้วนะ” ดาวพูดขณะเห็นพุดซ้อนเดินลงจากบันได
“พุดมากินข้าวก่อนลูก” แม่ของพุดซ้อนเรียกพุดซ้อนให้มาทานข้าว
“แหม แกก็เหมือนกันนะดาว มาแต่เช้า จะมากินข้าวฝีมือแม่ฉันอ่ะดิ” พุดซ้อนพูดหยอกล้อเพื่อนสนิทของเธอด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม แล้วยักคิ้วให้
“วันนี้จะไปไหนกันล่ะยัยสองแสบ” แม่พุดซ้อนถามขึ้นขณะตักข้าวให้สองสาวตัวแสบประจำบ้าน
“คือว่าพุดจะไปวัดพนัญเชิงน่ะค่ะ แล้วจะแวะไปหาน้าพรด้วยค่ะ” พุดซ้อนพร้อมยิ้มอ่อนๆให้กับแม่ของตน
“งั้นก็ขับรถกันดีๆล่ะ”
หลังจากพุดซ้อนและดาวกินข้าวเสร็จ ทั้งสองก็ขอตัวไปวัดพนัญเชิง เมื่อทั้งสองมาถึงวัดพนัญเชิงทั้งสองคนก็เข้าไปไหว้พระ ทำบุญปล่อยนกปล่อยปลา และเดินชมวัดจนกระทั่งถึงเวลาใกล้เที่ยง ทั้งสองก็กำลังจะเดินไปที่รถ ขณะเดินนั้นมีพระรูปหนึ่งดูมีอายุเดินมาทัก
“ช่วงนี้โยมระวังเรื่องน้ำไว้หนา” ทำเอาพุดซ้อนและดาวหยุดชะงักไปครู่หนึ่ง แต่พระรูปนั้นไม่ได้ระบุว่าเป็นใครแล้วเดินจากไปไม่ได้พูดอะไรต่อ ทั้งสองมองหน้ากันทำท่ามึนงง แล้วจึงเดินกลับรถ
“พระท่านหมายถึงใครอ่ะแก” ดาวพูดเริ่มเปิดประเด็นก่อน
“ฉันก็ไม่รู้ อาจจะพูดถึงแกก็ได้ ปีนี้แกชงไม่ใช่หรอ”
“ก็จริง ดีนะพระท่านทัก พรุ่งนี้ต้องเริ่มสายทำบุญแล้วล่ะ”
“ก็คงไม่พ้นฉันสินะที่ต้องพาแกไป” พุดซ้อนพูดเสริมเพื่อนของตน ทำเอาดาวยิ้มหน้าเจื่อน
เมื่อมาถึงบ้านน้าพร ก็มีน้าพิมพ์น้องสาวของหน้าพรมารอรับที่หน้าบ้าน พุดซ้อนและดาวพูดทักทายน้าสาวของตนด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม
“สวัสดีค่ะน้าพิมพ์” ทั้งสองพูดพร้อมกันและยกมือไหว้
“สวัสดีดีจะ ไม่ได้เจอกันนานโตเป็นสาวสวยกันแล้วนะเนี่ย” น้าพิมพ์พูดทำเอาทั้งสองยิ้มแป้น
“แล้วน้าพรอยู่ไหนหรอคะ”
“อ้อ น้าพรอยู่ท่าน้ำหลังบ้านนั่งเฝ้าเจ้าสองแสบเล่นน้ำอยู่น่ะ”
หลังจากนั้นน้าพิมพ์จึงพาทั้งสองไปที่หลังบ้านเพื่อไปหาพี่สาวของตน ยังไม่ทันที่จะเดินถึงท่าน้ำหลังบ้าน ทั้งสามคนได้ยินเสียงตะโกนขอความช่วยเหลือมาจากท่าน้ำหลังบ้าน ทำเอาพุดซ้อนรีบวิ่งสาวเท้าอย่างไว…
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 8
Comments