' โฮ เป็นโลกที่ดูสงบกว่าที่คิดนะเนี้ย '
ทุ่งหญ้ากว้างสีเขียวขจี ตัดกับท้องฟ้าที่ไม่มีมลพิษแม้แต่น้อย ลมที่พัดผ่านเบาๆพร้อมเสียงนกที่ร้องคุยกันบนต้นไม้
ยืนชื่นชมธรรมชาติได้ไม่นานก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้น
______________________________________________
“ ได้ยินว่าวันนี้ท่านหัวหน้าเผ่าจะอัญเชิญเทพธิดาแห่งความงดงามมานิ ” เสียงปริศนาดังขึ้น ทำให้สาวน้อยตัวเล็กที่ยืนชมนกชมไม้ตกใจจนแทบกรี้ด
“ ข้าไม่เข้าใจเลยว่าทำไมท่านถึงอยากอัญเชิญเทพธิดาแห่งความงานอะไรนั่นมา ข้าคิดว่าผู้หญิงในหมู่บ้านเราก็ไม่ได้หน้าตาขี้ริ้วขี้เหล่นะ อย่าง พิกล ก็หน้าตาสะสวย หลายๆคนก็ชอบนาง ” อีกเสียงหนึ่งตอบกลับด้วยความขบขัน
ชามิซะที่สัมผัสได้ถึงรางที่ไม่ค่อยดีนัก จึงใช้ทักษะเก็บมะม่วงที่เรียนมาตอนม.ต้น ปีนขึ้นต้นไม้และหลบอยู่ด้านบน
เมื่อสายตากวาดลงมาถึงด้านล่างก็พบกับชายร่างยักษ์สองคนเอ๊ะ..หรือต้องเรียกเป็นตัว ช่างเถอะ ยักษ์ผิวสีน้ำผึ้งสองตัวกำลังเดินผ่านต้นไม้ที่ชามิซะหลบอยู่
“ อืม..... ”
เธอมองดูด้วยความสงสัยในใจ
‘ พวกนั้นพูดถึงหมู่บ้านหรอ? ’
เธอไม่ได้สนใจเรื่องเทพธิดาเลย สิ่งเดียวที่เธอสนใจตอนนี้คือหมู่บ้าน เพราะกระบวนการความคิดของชามิซะคือ
มีหมู่บ้าน\=มีคน\= “ มีของกิน ”
‘ ไปหมู่บ้านกัน! ’
เธอคอยไปตามพวกเขาไปอยู่ห่างๆ เดินเก็บเบอร์รี่กินไปด้วย เกือบโดนจับได้หลายครั้ง ก่อนที่เธอจะตามพวกเขามาจนถึงหน้าหมู่บ้าน
‘ เข้าไปไงละทีนี้?... ’
เธอกวาดสายตามองไปรอบทั่วสารทิศ เพื่อหาหนทางที่จะเข้าไป
‘ ทางเข้า....ทางเข้า... ’
เธอเจอทางที่พวกเด็กไปใช้หนีออกไปเล่นด้านนอก เธอหาจังหวะที่ไม่มีใครค่อยเดินเข้าไป
ในหมู่บ้านเป็นเพียงหมู่บ้านเล็กๆ มีพื้นที่เก็บซะเบียงและลานกว้างที่ใช้ประชุม มีบ้านหลังใหญ่ที่เหมือนจะเป็นบ้านของผู้ใหญ่บ้าน เธอไม่รีรอและรีบแอบเข้าไปเพราะมียักษ์เดินมาใกล้จุดที่เธออยู่
‘ โอ้ มาย กย๊าดดดด ’
อาหารนานาชนิดวางเรียงจัดไว้อย่างดีในห้องครัว เธอรีบเดินเข้าไปดูและหยิบของมากินอย่างเอร็ดอร่อย เธอนั่งหลบมุมอยู่ แก้มป่องเพราะเธอเคี้ยวพีชอยู่เต็มปาก สายตาของเธอมองไปรอบรอบ มองหาที่ซ่อนต่อไป
“ ฮืม~ "
เธอเดินออกทางด้านหลังอย่างระมัดระวังและเดินไปที่โพลงตรงต้นไม้ใหญ่กลางหมู่บ้าน เธอคิดว่าคงไม่มีใครเข้ามาเพราะมันเล็กเกินกว่ายักษ์ที่เธอเจอจะเข้ามาได้ เมื่อเดินเข้าไปถึง เธอก็พบกับบรรไดเก่าๆ ด้วยความเป็นเด็กขี้สงสัยเธอจึงปีนขึ้นไปดู ด้านบนเป็นป้อมปราการเล็กๆที่มองลงไปจะเจอลายกว้างที่กำลังถูกทำความสะอาดและปูผ้าที่ขาวสะอาดทันดินที่แห้งแล้ง
“ ใกล้จะถึงพิธีกรรมอัญเชิญแล้ว!!! " ยักษ์ที่ดูไม่ใหญ่มากนัก ดูแก่ๆ ตะโกนเรียกทุกคนมาทาง
‘ ท่าทางจะเป็นผู้ใหญ่บ้านนะ ”
ชามิซะยืนกินลูกพีชอยู่ด้านบนเงียบ หลังจากนั้น ทุกคนก็เริ่มสวดภาวนาและสังเวยอาหารพร้อมกับ ‘ยักษ์บริสุทธิ์‘ หลังจากที่มีการร่ายรำเสร็จ ผู้ใหญ่บ้านก็เดินมาและกำลังจะเอามีดปาดคอยักษ์สาวบริสุทธิ์
‘ โอ้ ชิท *ีหมา*่องมึงสิ ลงโว้ยลงๆๆๆๆ ”
เธอกระโดดแบบไม่คิดชีวิตลงไปเพราะนึกได้ก่อนหน้านี้ว่ามีปีก
ปีกสีมุกชมพูกับหญิงสาวที่มีท่าทางอ่อนช้อย ค่อยๆบินลงมาจากท้องฟ้าที่มาเสียจนไม่มีเมฆ แสงพระอาทิตย์ส่องมาทำให้หน้าตาของหญิงธิดาผู้นั่นหน้ามืดมิด ผิวกันเรียบเนียน ดวงตาอำพัน เท้าของเธอค่อยๆแตะลงที่ผ้าสีขาวที่ถูกปูไว้อย่างดี ทุกสายตาจับจ้องมาที่เธอ ทุกอย่างเงียบสงัดเสียจนได้ยินเสียงลมแผ่วเบา
“ อย่าทำแบบนี้เลยนะท่าน ” เสียงนุ่มละมุนหูออกมาจากปากของหญิงงามตรงหน้าของยักษ์ทุกตน
______________________________________________
จบตอนที่2แล้วจ้าาาา
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments