หน้าที่ 2

ณ ห้องศิลปะ

“ มานั่งสิ ถ้าจะใช้ของด้วยกันละก็นะ ”

“ อื้มๆ ดีใจที่มีคนแบ่งให้ใช้เหลือเกิน ”

แฟ้มนำมือขึ้นทาบอกเบาๆ แล้วใช้มืออีกข้างเคลื่อนเก้าอี้ออกเพื่อนั่งข้าง อันที่จริงเขาไม่ให้เปลี่ยนที่อยู่แล้ว เพียงแค่เขยิบมานั่งใกล้กันยิ่งขึ้นแต่นั้น

ของใช้และอุปกรณ์ถูกจัดวางขึ้นบนโต๊ะ ในขนาดพื้นที่จำนวนหนึ่งที่เบียดเสียดกัน

“ แฟ้มมม!! จะเขยิบออกไปสักนิดก็ดีนะ นายจะมานั่งใกล้ขนาดนี้ไม่ได้ ถอยออกไปเลยย ”

“ อ..โอเค ”

แฟ้มยืดตัวขึ้นจากที่นั่งพร้อมยกเก้าอี้สูงจากพื้นประมาณหนึ่งเคลื่อนที่ไปด้านข้าง แล้วนั่งลงเหมือนเดิม

ดูเหมือนว่าแฟ้มจะเศร้านิดหน่อยที่ฉันขึ้นเสียงใส่เขา รู้สึกผิดจัง ขอโทษดีไหมนะ แฟ้มนั่งเงียบอยู่สักพักใหญ่ ขนาดที่ครูเข้ามาแล้วยังเหม่อลอย ชักจะไม่ดีแล้วสิ งั้นรอหลังจากครูอธิบายงานเสร็จค่อยถามเอาละกัน

เมื่อครูสั่งงานให้ทำพร้อมมีภาพประกอบอยู่บนกระดานเป็นแบบอย่าง คุณครูก็เดินออกไปประชุมงานต่อ

แขนบางเอี้ยวไปแตะไหลชายเบาๆ ยื่นหน้าเข้าไปหา

“ เอ่อ... นายโกรธที่ฉันพูดดังใส่เหรอ ฉัน... ขอโทษ”

“ .... ”

“ เริ่มทำงานกันไห-- ”

“ คือว่า อุ่น ฉันไม่ได้โกรธเธอเลย ”

“ ฮะ?? แล้วนายเป็นอะไร ”

“ คือฉัน ปวดขี้ ”

“ ..... ”

แปะ!!!!

เสียงเกิดจากฝ่ามือหญิงสาวตีกลางเพื่อนหนุ่ม

“ งั้นก็ไปเข้าห้องน้ำสิ!! อั้นไว้มันไม่ดีหรอกนะ!! ”