บทที่ 19 เรื่องเล่าของความกล้าหาญ

อเล็กซ์ต่อสู้เพื่อเอาชีวิตรอดในขณะที่เรือจมอยู่ใต้เขา น้ำทะเลที่เค็มกลืนเขาเข้าไปทั้งตัว ร่างกายของเขากระตุกอย่างรุนแรงในขณะที่เขาพยายามดิ้นรนเพื่อปลดปล่อยให้เป็นอิสระ ปอดของเขาเผาไหม้เพื่ออากาศ ราวกับว่าเขาติดอยู่ในความฝันที่บิดเบี้ยว ครั้งหนึ่งเขากำลังจมอยู่ในเหวอันมืดมิดโดยไม่มีความหวังที่จะหลบหนี

ยังไงก็ตาม เขาสามารถเจาะทะลุพื้นผิวได้ หายใจไม่ออกในขณะที่เขามองไปรอบ ๆ อย่างลนลาน เรือหายวับไปโดยสิ้นเชิง ทิ้งไว้แต่ความมืดมิดและเสียงคำรามของมหาสมุทร เขารู้สึกโดดเดี่ยวอย่างที่สุด หัวใจของเขาเต้นแรงในอกเมื่อเขาตระหนักว่าเขาติดอยู่ที่ห่างไกล ขณะที่เขาว่ายน้ำไปยังเกาะใกล้ๆ

อเล็กซ์ก็นึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหมดเรือต้องคำสาป เอนทิตีมุ่งร้ายที่เข้าควบคุมลูกเรือ และชีวิตนับไม่ถ้วนที่สูญเสียไปกับความโกรธเกรี้ยวของมัน แต่สิ่งที่หลอกหลอนเขามากที่สุดคือผีที่กระซิบความลับและล้อเลียนเขาอย่างไม่ลดละ สิ่งเหล่านี้ลอยวนอยู่ในความคิดของเขาเหมือนเมฆดำ ทำให้ยากที่จะเดินหน้าต่อไป

เกาะนี้มีขนาดเล็กและมืด มีใบไม้หนาแน่นทุกด้าน ต้นไม้แกว่งไกวไปตามแรงลม ทำให้เกิดเงาที่น่าขนลุกบนพื้น อเล็กซ์ตัวสั่นแม้จะร้อน รู้สึกเหมือนถูกมองด้วยสายตาที่มองไม่เห็น เขาพยายามก้าวไปข้างหน้า แต่ขาของเขาอ่อนแรงและไม่มั่นคง เขาสะดุดก้อนหินและล้มลงคุกเข่า สาปแช่งตัวเองที่ไม่สนใจวิชาเอาชีวิตรอดมากกว่านี้

ขณะที่เขานั่งหอบอยู่นั้น เขาสังเกตเห็นแสงสลัวๆ อยู่ไกลๆ มันกะพริบเหมือนไฟสัญญาณ ดึงดูดเขาเข้าหามันเหมือนแมลงเม่าเพื่อชื่อเสียง ด้วยความมุ่งมั่นครั้งใหม่

อเล็กซ์พยุงตัวเองขึ้นและเริ่มเดินไปหามัน เมื่อเข้าใกล้แสงสว่างแต่ละก้าวก็มีความรู้สึกลางสังหรณ์อย่างท่วมท้น เขาสลัดความรู้สึกว่ามีบางอย่างไม่ถูกต้องออกไปไม่ได้ เมื่อเขาเข้าไปใกล้ เขาเห็นว่ามีไฟลุกไหม้เล็กน้อยบนชายหาดถัดจากเพิงพักหยาบๆ ที่ทำจากกิ่งไม้และใบไม้ แต่ไม่มีวี่แววของใครเลย

เขาสะดุดไปทางกองไฟและทรุดตัวลงบนพื้นทราย รู้สึกขอบคุณสำหรับความอบอุ่น แต่เมื่อเขามองออกไปในความมืดที่ไกลออกไป จิตใจของอเล็กซ์ก็อดไม่ได้ที่จะจินตนาการถึงภาพบิดเบี้ยวของสิ่งที่อาจแฝงตัวอยู่ในเงามืด ทุกเสียงกรอบแกรบของใบไม้ทำให้หัวใจของเขาเต้นแรง แม้จะกลัว แต่อเล็กซ์ก็รู้ว่าเขาต้องก้าวต่อไป

เขาจำเป็นต้องพยายามต่อไปไม่งั้นยอมตาย เขาเอาชนะมามากเกินกว่าจะล้มเหลวในตอนนี้ ดังนั้นเขาจึงบังคับตัวเองให้ยืนขึ้นและตรวจสอบสภาพแวดล้อมด้วยประสาทสัมผัสที่เฉียบคม ขณะที่เขาเดินไปตามชายฝั่ง เขาเห็นบางอย่างที่ทำให้เลือดของเขาเย็นเฉียบ ในระยะไกลมีร่างหนึ่งยืนอยู่ มืดและโอ่อ่า มองแทบไม่เห็นในเงามืด ดูเหมือนว่าจะเฝ้าดูเขาอยู่

ดวงตาของมันลุกวาวด้วยความหิวโหย สัญชาตญาณของอเล็กซ์สั่งให้เขาวิ่ง แต่ความอยากรู้อยากเห็นของเขาก็ดีกว่าเขา เขาย่องเข้าไปใกล้และเห็นใบหน้าของมันแวบหนึ่ง มันไม่ใช่มนุษย์และไม่ใช่มนุษย์เลย มันเป็นเอนทิตีที่อเล็กซ์ไม่สามารถจัดอยู่ในหมวดหมู่ใด ๆ ที่รู้จักได้ ร่างไร้เสียงเมื่อย่างสามขุมเข้ามาหาเขา ฟันของมันส่องแสงต้องแสงจันทร์

เมื่อมันใกล้เข้ามา ประสาทสัมผัสของอเล็กซ์ก็กรีดร้องให้เขารู้สึก แต่ร่างกายของเขากลับไม่ยอมขยับ ความตื่นตระหนกแล่นผ่านเขาเมื่อเขารู้สึกว่ามันใกล้เข้ามาเรื่อยๆ จนกระทั่งใบหน้าของมันอยู่ตรงหน้าเขา ดวงตาของมันจับจ้องที่เขา และอเล็กซ์รู้สึกเย็นวาบที่กระดูกสันหลังซึ่งทำให้เขาสั่นสะท้าน เขาพยายามถอยห่าง

แต่มันก็สายเกินไป สิ่งมีชีวิตยื่นมือออกมาและสัมผัสเขาด้วยนิ้วที่เหมือนกรงเล็บ ทำให้จิตใจของเขาระเบิดออกด้วยภาพหลอนที่เต็มไปด้วยความสยดสยอง สิ่งต่อมาที่อเล็กซ์รู้ก็คือเขากลับมาที่ชายหาดโดยลำพังโดยไม่มีอะไรนอกจากเสียงคลื่นกระทบฝั่ง เขามองไปรอบๆ อย่างลนลาน ค้นหาตัวตน แต่ก็ไม่เห็นที่ไหนเลย

เขายืนอยู่ที่นั่นเป็นเวลานาน สูดลมหายใจและพยายามประมวลผลสิ่งที่เกิดขึ้น เขารู้ว่าเขาจำเป็นต้องหาทางออกจากเกาะและออกห่างจากมนต์ดำใดๆ ก็ตามที่ทำงาน ขณะที่เขาเดินผ่านป่าทึบ

เขาไม่สามารถสั่นคลอนความรู้สึกว่ามีบางอย่างกำลังติดตามเขาอยู่ กิ่งก้านใบทำให้เกิดเสียงกรอบแกรบอยู่ข้างหลังเขา และเขาได้ยินเสียงกระซิบที่น่ากลัวเรียกชื่อเขา ขณะที่อเล็กซ์เดินหน้าต่อไป ความคิดของเขาก็พุ่งไปยังเพื่อนๆ ที่เขาสร้างบนเรือต้องคำสาป เขาสงสัยว่าพวกเขายังมีชีวิตอยู่หรือตายไปแล้ว

เขารู้สึกถึงการสูญเสียที่ทำให้เขาสั่นสะท้าน อเล็กซ์รู้ว่าถ้าเขาจะรอดจากการทดสอบนี้ เขาจะต้องมีศรัทธาในตัวเอง เขาจะต้องมีชีวิตอยู่เพื่อตัวเขาเองและเพื่อคนที่อาจยังคงต่อสู้เพื่อเอาชีวิตรอด แต่ละก้าวที่ก้าวออกไป

อเล็กซ์เตือนตัวเองว่าเขาไม่ได้อยู่เพียงลำพังในการต่อสู้ครั้งนี้ ความทรงจำเกี่ยวกับความกล้าหาญและความมุ่งมั่นของผู้รอดชีวิตคนอื่นๆ ทำให้เขามีพลังมากพอที่จะต่อสู้ต่อไปแม้จะมีความหวาดกลัวอยู่รอบตัวก็ตาม

ขณะที่อเล็กซ์สะดุดเข้ากับกระท่อมทรุดโทรมในป่าทึบที่มีร่องรอยของสิ่งมีชีวิตอยู่ใกล้ๆ เขารู้ว่าความหวังเดียวในการเอาชีวิตรอดของเขาอยู่ที่การเติมเสบียงและการรักษาอาการบาดเจ็บก่อนที่จะเดินทางต่อ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***