บทที่ 16 - การเสด็จขึ้นสู่สวรรค์ของวิญญาณ

เสียงฝีเท้าหนักๆ ของอเล็กซ์สะท้อนผ่านทางเดินที่มีแสงสลัวๆ ของเรือผีสิง ความกลัวจับหัวใจของเขาขณะที่เขาเข้าใกล้บททดสอบสุดท้าย ตัวตนที่มุ่งร้ายรอเขาอยู่ มวลความมืดมนและหมุนวนของความมุ่งร้ายที่ตามหลอกหลอนเขาตั้งแต่เขาเหยียบเรือครั้งแรก เสียงกระซิบในอากาศดูเหมือนจะกระตุ้นให้เขาหันกลับมา รู้สึกในขณะที่เขายังทำได้

แต่อเล็กซ์ไม่ยอมถอยในตอนนี้ เขามาไกลเกินกว่าจะยอมแพ้ ยิ่งเข้าใกล้อากาศก็ยิ่งร้อนขึ้น เหงื่อไหลลงบนใบหน้าของอเล็กซ์ในขณะที่เขาหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนที่จะผลักประตูออก เผยให้เห็นตัวตนที่มุ่งร้ายในรัศมีอันน่าสะพรึงกลัวของมัน ห้องถูกปกคลุมด้วยความมืดมิด และอเล็กซ์ได้ยินเสียงหัวใจตัวเองเต้นดังอยู่ในอก ตัวตนที่ชั่วร้ายตั้งตระหง่านอยู่เหนือเขา รูปร่างของมันขยับและบิดเป็นเกลียวเหมือนกลุ่มควันที่รวมตัวกันเป็นรูปร่าง

“ออกไปเดี๋ยวนี้” มันขู่ฟ่อ เสียงของมันก้องไปทั่วห้องราวกับเสียงกระซิบที่พัดไปตามสายลม “คุณไม่มีธุระอะไรที่นี่”

แต่อเล็กซ์ไม่ยอมถอย เขารู้ว่านี่คือการต่อสู้ครั้งสุดท้าย ซึ่งจะเป็นตัวตัดสินว่าเขาจะประสบความสำเร็จหรือล้มเหลวในภารกิจช่วยชีวิตวิญญาณที่ติดอยู่ภายในเรือผีสิง ด้วยการสะบัดข้อมือของเขา

อเล็กซ์เรียกพละกำลังทั้งหมดของเขาและปลดปล่อยกระแสแห่งแสงศักดิ์สิทธิ์ใส่เอนทิตี้ที่มุ่งร้าย ห้องสั่นสะเทือนไปตามแรงต่อสู้ของพวกเขา และดูเหมือนว่าฐานรากของเรือกำลังจะพังทลาย ตัวตนที่มุ่งร้ายปล่อยเสียงกรีดร้องอย่างน่าสยดสยองในขณะที่มันสลายไปในความว่างเปล่า ทิ้งไว้เพียงเสียงสะท้อนแผ่วเบาของความชั่วร้ายของมัน

อเล็กซ์ยืนอยู่ที่นั่นอีกครู่หนึ่ง รู้สึกโล่งใจที่ท่วมท้นเขา แต่แล้วก็มีเรื่องแปลกเกิดขึ้น อเล็กซ์เห็นร่างวิญญาณหลายสิบร่างโผล่ขึ้นมาจากใต้พื้นกระดานและออกมาจากกำแพงราวกับอยู่ในภาพสโลว์โมชั่น วิญญาณที่ถูกขังอยู่ในเรือก็เป็นอิสระในที่สุด

อเล็กซ์เฝ้าดูด้วยความประหลาดใจเมื่อพวกเขาทะยานผ่านเขาไป ร่างไร้วิญญาณของพวกเขาเปล่งประกายด้วยแสงจากนอกโลก ใบหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความสุขและความโล่งใจเมื่อตระหนักว่าในที่สุดพวกเขาก็เป็นอิสระ แต่แม้ในขณะที่เขาชื่นชมยินดีกับการได้รับอิสรภาพ อเล็กซ์ก็ไม่อาจสั่นคลอนความรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติได้ ในความมืด เขาเห็นร่างเงามืดที่ซุ่มซ่อนอยู่นอกสายตาของเขา ท่าทางมุ่งร้ายของพวกมันทำให้ผิวหนังของเขาคลืบคลาน

เขาหันหลังกลับแต่ดันไปสะดุดกับของแข็งที่พื้น ขณะที่เขาล้มลง อากาศรอบตัวเขารวมตัวเป็นหมอกหนา ทำให้หายใจลำบาก เขาพยายามลุกขึ้นยืนแต่พบว่าตัวเองขยับไม่ได้ ร่างกายของเขารู้สึกหนักอึ้งและหนักอึ้งราวกับถูกตรึงไว้กับที่ อากาศเริ่มเย็นลง และเขาได้ยินเสียงกระซิบที่ดังก้องอยู่ในหู

"คุณคิดว่าเรื่องนี้จบลงแล้วหรือยัง" เสียงหนึ่งดังขึ้นในหูของเขา “คุณเพิ่งเริ่มต้นเท่านั้น”

อเล็กซ์พยายามต่อสู้กับพลังที่มองไม่เห็นที่จับเขาไว้ เขาหายใจไม่ออกในขณะที่หัวใจของเขาเต้นแรงด้วยความหวาดกลัวและสับสน แต่ด้วยพละกำลังที่พวยพุ่งออกมาอย่างกะทันหัน เขาดันตัวเองขึ้นและหลุดจากการเกาะกุม เขาหันกลับมาและเห็นร่างมืดปรากฏขึ้นเหนือเขา รูปร่างของมันขยับและบิดตัวเหมือนรูปร่างที่ดำสนิทซึ่งได้รับจากความมืด มันพุ่งไปข้างหน้า เอื้อมมือไปคว้าเขาไว้

อเล็กซ์เซไปข้างหลัง พยายามหลบเลี่ยงการจับกุมของสัตว์ร้าย แต่มันเร็วเกินไปและจับแขนของเขาด้วยมือจับเย็น อเล็กซ์กรีดร้องด้วยความหวาดกลัวขณะที่เขารู้สึกว่าพลังชีวิตของเขากำลังจะหมดไป เอนทิตีที่มุ่งร้าย มันหัวเราะด้วยความยินดีในขณะที่มันดูดพลังงานจากร่างกายของเขา ทำให้เขาอ่อนแอและทำอะไรไม่ถูก แต่แล้วสิ่งมหัศจรรย์ก็เกิดขึ้น แสงสว่างปรากฏขึ้นในระยะไกล สว่างขึ้นเรื่อย ๆ จนเต็มห้อง

ในแสงสว่างนั้น อเล็กซ์เห็นร่างของเพื่อนและคนที่เขารัก รูปร่างของพวกเขาล้อมรอบด้วยรัศมีศักดิ์สิทธิ์ที่ผลักความมืดให้ถอยกลับ ด้วยแรงระเบิดครั้งสุดท้าย อเล็กซ์พุ่งไปข้างหน้าและพุ่งเข้าใส่สิ่งที่มุ่งร้ายด้วยสุดกำลังที่มี มันจับเขาคลายออก และเขาก็หลุดจากการเกาะกุม ขณะที่เขาเดินโซเซถอยหลัง ร่างนั้นก็ร้องลั่นและบิดตัวด้วยความเจ็บปวดก่อนจะสลายไปในความว่างเปล่า

อเล็กซ์ถอนหายใจด้วยความโล่งอกเมื่อเขาเห็นแสงศักดิ์สิทธิ์ขับไล่ความมืดและสลายเงาที่ซุ่มอยู่ที่มุมห้อง ในที่สุดวิญญาณที่ถูกขังก็เป็นอิสระ และอเล็กซ์เองก็ยังมีชีวิตอยู่ ด้วยความรู้สึกใหม่แห่งความหวังและความมุ่งมั่น

อเล็กซ์ค่อยๆ เดินออกมาจากห้อง เขารู้ว่าจะมีเรื่องน่าสะพรึงกลัวเกิดขึ้นอีก แต่สำหรับตอนนี้ เขาพอใจที่จะดื่มด่ำกับแสงสว่างและทิ้งความมืดไว้เบื้องหลัง ขณะที่เขาก้าวออกไปที่โถงทางเดิน หัวใจของเขาเต้นแรงด้วยอะดรีนาลีนและความกลัว เขาสัมผัสได้ถึงพลังที่ถดถอย พลังอันชั่วร้ายของมัน ซึ่งครั้งหนึ่งเคยปล่อยออร่าที่เป็นลางร้ายออกมาเต็มทุกซอกทุกมุมของเรือ

ตอนนี้กำลังอ่อนแรงลง เงารอบตัวเขาเริ่มจางหายไปราวกับว่าตัวมันเองกำลังสูญเสียการยึดเกาะกับความเป็นจริง พลังงานร้ายกาจที่ครั้งหนึ่งเคยสัมผัสได้มาก่อนก็จางหายไป ตัวเรือดูเหมือนจะขยับและคร่ำครวญเมื่อเอนทิตี้มุ่งร้ายล่าถอยลึกเข้าไปในความมืดมิด อเล็กซ์ก้าวไปข้างหน้าทีละก้าว รู้สึกถึงน้ำหนักของความมุ่งมั่นของตัวเองที่ผลักดันเขามากขึ้นเรื่อยๆ

ในที่สุดเขาก็มาถึงสุดทางเดิน เขาหายใจเข้าลึก ๆ เฮือกสุดท้าย เร่งตัวเองให้ถึง ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นต่อไป ด้วยสีหน้าที่แน่วแน่ เขาก้าวย่างก้าวสุดท้ายไปข้างหน้าและหายวับไปในความมืดที่อยู่ไกลออกไป

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***