บทที่ 12 การปะทะเหนือธรรมชาติ

อเล็กซ์ยืนตัวแข็ง ดวงตาจับจ้องไปที่สิ่งประดิษฐ์ที่วางอยู่ตรงหน้าเขา มันเป็นวัตถุแปลก ๆ นอกโลก แกะสลักอย่างประณีตและเต้นเป็นจังหวะด้วยแสงสีฟ้าจาง ๆ ในขณะที่เขาจ้องมองอเล็กซ์รู้สึกว่าหัวใจของเขาเต้นแรงในอก ผิวของเขาเต็มไปด้วยเหงื่อเย็น เขารู้โดยไม่ต้องสงสัยว่านี่คือสิ่งที่เขาค้นหามาตลอด กุญแจสำคัญในการทำลายคำสาปที่รบกวนเรือมานานหลายศตวรรษ

แต่แม้ในขณะที่เขากำสิ่งประดิษฐ์ไว้ในมือที่สั่นเทา อเล็กซ์ก็ไม่สามารถสลัดความรู้สึกไม่สบายใจที่ลอยอยู่ในอากาศรอบตัวเขาได้ ตอนนี้เรือเงียบ แต่มีอย่างอื่นอยู่กับเขา บางอย่างที่มืดมนและมุ่งร้ายที่เฝ้ามองจากเงามืด เขารู้สึกได้ว่ามันจ้องมาที่เขา เหมือนมีนิ้วเย็นๆ ไล้ไปตามหลังคอ อเล็กซ์พยายามผลักไสความรู้สึกออกไปในขณะที่เขาหันหลังกลับและเดินผ่านทางเดินที่คดเคี้ยวของเรือ

สิ่งประดิษฐ์ในมือของเขารู้สึกหนักอึ้ง พลังงานของมันเต้นเป็นจังหวะผ่านเขาในแต่ละก้าว เขาอดสงสัยไม่ได้ว่ามันมีความลับอะไร อำนาจมืดอะไรในตัวเขาที่ตื่นขึ้น ขณะที่เขาเดินเข้าไปในเรือลึกขึ้น

อเล็กซ์ก็ได้ยินเสียงกระซิบและเสียงครวญครางดังก้องอยู่ในความมืด ลมหายใจของเขาติดขัดในลำคอเมื่อเขาเห็นเงาร่างที่พุ่งออกไปในสายตา ผีและปีศาจที่หิวกระหายวิญญาณของเขา แต่เขาก็ผลักดันต่อไปด้วยความมุ่งมั่นอันแรงกล้าที่จะทำลายคำสาปและปลดปล่อยตัวเองให้เป็นอิสระ ในแต่ละก้าว เขารู้สึกว่าตัวเองแข็งแกร่งขึ้น พลังใจของเขาลุกโชนราวกับไฟในตัวเขา

ในที่สุด หลังจากเดินเตร็ดเตร่อยู่หลายชั่วโมงในทางเดินสีดำของเรือ อเล็กซ์ก็มาถึงห้องเล็กๆ ที่ซ่อนอยู่ในมุมที่ถูกลืม มันไม่เหมือนส่วนอื่นๆ ของภาชนะ มีชีวิตชีวาด้วยพลังงานอันน่าขนลุกที่เต้นเป็นจังหวะผ่านผนังราวกับการเต้นของหัวใจ ตรงกลางห้องมีแท่นวางอยู่ ด้านบนมีกุญแจดอกเล็กประดับประดา

อเล็กซ์รู้โดยไม่ลังเลว่านี่คือสิ่งที่เขาค้นหา เขาเอื้อมมือไปจับกุญแจ รู้สึกได้ถึงน้ำหนักของมันในมือ รู้สึกเย็นและหนักเหมือนหินจากส่วนลึกของแผ่นดิน แล้วเขาก็ได้ยิน เสียงคำรามต่ำในลำคอที่สะท้อนผ่านความมืด

อเล็กซ์หมุนตัวไปรอบ ๆ หัวใจของเขาเต้นรัวในอกของเขาเมื่อเขาเห็นร่างมืดที่ซุ่มซ่อนอยู่ไม่ไกลจากแสงสลัวที่ทอดมาจากสิ่งประดิษฐ์ มันเป็นปีศาจ ดวงตาของมันเปล่งประกายด้วยความเฉลียวฉลาดที่ร้ายกาจ

อเล็กซ์รู้สึกหวาดกลัวจับตัวเขาขณะที่เขายืนอยู่ตรงนั้น ตัวแข็งและทำอะไรไม่ถูก ปีศาจขยับเข้ามาใกล้ กรงเล็บของมันครูดกับพื้นขณะที่มันก้าวเข้ามาหาเขา แต่แล้วบางสิ่งในตัวอเล็กซ์ก็ดับลง ความเดือดดาลที่แผดเผาความกลัวของเขาจนแทบลุกเป็นไฟ เขาชูกุญแจขึ้นและเรียกจิตตานุภาพทั้งหมดของเขาเพื่อเรียกพลังงานที่ระเบิดออกมาซึ่งกลืนกินปีศาจด้วยแสงไฟฟ้าของมัน ด้วยเสียงกรีดร้องที่ทำให้ท่อนซุงของเรือสั่นสะเทือน

ปีศาจก็หายไปกลายเป็นควันและเถ้าถ่าน และด้วยความพ่ายแพ้ทำให้เกิดสัมผัสแห่งพลังที่ยิ่งใหญ่กว่าเดิม ความมั่นใจที่เพิ่งค้นพบทำให้อเล็กซ์มีความมุ่งมั่นอย่างแรงกล้าที่จะเห็นภาชนะต้องสาปนี้ผ่านจุดจบอันขมขื่น เรือคร่ำครวญรอบตัวเขาขณะที่เขาเดินออกจากห้อง ความคิดของเขาเต็มไปด้วยภาพแห่งความสยดสยองที่ยังคงรออยู่ข้างหน้า

แต่เขาก็ไม่กลัว เพราะเขารู้ว่าเมื่อมีกุญแจอยู่ในมือ เขามีทุกสิ่งที่จำเป็นในการหลุดพ้นจากคำสาปและหนีจากฝันร้ายที่มีชีวิตนี้ครั้งแล้วครั้งเล่า ดังนั้นอเล็กซ์จึงเดินไปข้างหน้าในความมืด ย่างเท้าของเขาสะท้อนผ่านห้องโถงที่เงียบสงัดราวกับเสียงฟ้าร้อง เขาไม่ได้อยู่คนเดียวอีกต่อไป เพราะด้วยการเต้นของหัวใจทุกๆ 42 ครั้ง

เขารู้สึกถึงความแข็งแกร่งของทุกคนที่เสียชีวิตบนภาชนะต้องสาปนี้ที่เต้นอยู่ในตัวเขาราวกับชื่อเสียงที่มีชีวิต เขาไม่มีใครหยุดได้ เป็นพลังแห่งธรรมชาติที่ไม่ถูกความมืดครอบงำ เขาจะไขความลับของเรือต้องสาปลำนี้ ทำลายคำสาปที่เกาะกุมมานาน และโผล่ออกมาสู่แสงสว่างอีกครั้ง เพราะความสยดสยองในยามค่ำคืนนั้นไม่มีอะไรเทียบได้กับความแข็งแกร่งของเจตจำนงของเขา

และด้วยกุญแจที่อยู่ในมือ ไม่มีความท้าทายใดที่เขาไม่สามารถเอาชนะได้

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***