บทที่ 4 พงศาวดารที่สาบสูญ

เมื่ออเล็กซ์ก้าวขึ้นไปบนเรือ อาการสั่นสะท้านก็ไหลลงมาตามสันหลัง สัญชาตญาณของเขาก็ร้องเตือนว่ามีบางอย่างผิดปกติ แม้จะรู้สึกไม่สบายใจ แต่เขาก็ไม่สามารถต้านทานความต้องการที่จะสำรวจเรือที่ถูกทิ้งร้างต่อไปได้ ราวกับว่ามีพลังดึงดูดเขา กระตุ้นให้เขาเปิดเผยความลับของมัน อากาศภายในนั้นหนาและกดขี่ เหมือนกับน้ำหนักที่จับต้องได้บนไหล่ของเขา

เสียงเอี๊ยดอ๊าดของแผ่นไม้ใต้เท้าของเขาดังก้องไปทั่วห้องโถงที่ว่างเปล่า เตือนให้เขานึกถึงอายุที่ก้าวหน้าของเรือ ตั้งแต่สีที่ซีดจางไปจนถึงการตกแต่งภายในที่ทรุดโทรม ราวกับว่ามันถูกทิ้งร้างมานาน ขณะที่อเล็กซ์เดินผ่านทางเดินที่มืดมิด เขาถูกครอบงำด้วยลางสังหรณ์ เรือดูเหมือนมีชีวิตรอบๆ ตัวเขา เสียงกระซิบและเสียงฝีเท้าดังก้องไปทั่วห้องโถง แต่ทุกครั้งที่เขาหันไปดูว่าใครหรืออะไรสร้างเรือขึ้นมา กลับไม่พบอะไรเลย ราวกับว่าเรือกำลังเล่นตลกกับเขา นำพาเขาไปยังที่ที่มันต้องการให้ไป

ในที่สุด หลังจากรู้สึกเหมือนเดินอยู่ในเขาวงกตเหมือนเรือชั่วนิรันดร์ อเล็กซ์ก็พบว่าตัวเองยืนอยู่หน้าประตูขึ้นสนิมบานใหญ่ ดูเหมือนจะเป็นสิ่งเดียวที่แยกเขาออกจากความลับที่ซ่อนอยู่ภายใน ด้วยลมหายใจลึกและความรู้สึกประหม่าที่ไหลผ่านเส้นเลือดของเขา

อเล็กซ์ผลักประตูและก้าวเข้าไปข้างใน ห้องที่อยู่ถัดไปถูกปกคลุมไปด้วยเงา แต่เขาสามารถมองเห็นสัญลักษณ์แปลก ๆ ที่ฝังอยู่บนผนังซึ่งเต้นเป็นจังหวะด้วยพลังงานนอกโลก เขารู้สึกราวกับว่าเขาสะดุดกับบางสิ่งที่ซ่อนไว้จากสายตามนุษย์ที่นี่เองที่เขาได้พบกับวิญญาณผีของผู้กองเจมส์ปรากฏลางร้ายต่อหน้าเขาราวกับลางสังหรณ์แห่งความตาย

ดวงตาของเขาเบิกกว้างด้วยความหวาดกลัวเมื่อภูตผีปีศาจเข้ามาใกล้เขา มันกระซิบคำเตือนด้วยความจริงจังที่เจาะเข้าไปในจิตวิญญาณของเขา อเล็กซ์พยายามทำความเข้าใจกับสิ่งที่เขาประสบ ต่อสู้กับความกลัวที่คุกคามเขา กัปตันปีศาจมาที่นี่เพื่อทำร้ายเขาหรือเตือนเขาถึงอันตรายที่กำลังจะเกิดขึ้น?  สัญลักษณ์ของการปลอมแปลงเหมือนผีไม่ได้หายไปจากเขา เป็นเครื่องเตือนใจถึงอดีตที่ไม่สามารถลืมได้

ขณะที่เขายืนตัวแข็งอยู่กับที่ วิญญาณร้ายยังคงกระซิบคำเตือนที่น่าขนลุก แต่ละคำราวกับเสียงฆังมรณะในความเงียบสงัดของห้อง บรรยากาศอบอวลไปด้วยความรู้สึกถึงอันตรายและลางสังหรณ์ ราวกับว่ามีบางสิ่งที่มุ่งร้ายซุ่มซ่อนอยู่ในสายตา อเล็กซ์รู้ว่าเขาออกไปไม่ได้จนกว่าเขาจะได้รู้ว่ากัปตันเจมส์พยายามจะบอกอะไรเขา ด้วยมือที่สั่นเทา

เขาเอื้อมมือไปสัมผัสผีที่น่ากลัว แต่นิ้วของเขาผ่านมันไปเหมือนมีดกรีดเนย ทันทีที่นิ้วของเขาสัมผัสกับผี มันก็หายไปในอากาศ ประสบการณ์ดังกล่าวทำให้อเล็กซ์สั่นคลอนและสับสน คำเตือนของกัปตันเจมส์ยังคงก้องอยู่ในหูของเขา ทำให้เขาสั่นสะท้านไปถึงสันหลัง เขาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกว่าเขากำลังถูกเฝ้าดูโดยบางสิ่งที่มุ่งร้าย บางสิ่งที่ต้องการจะอ้างตัวเขาเป็นเหยื่อรายต่อไป

ด้วยความมุ่งมั่นที่เพิ่งค้นพบ อเล็กซ์ยังคงสำรวจไปทั่วคฤหาสน์ผีสิง มุ่งมั่นที่จะเปิดเผยความจริง ไม่ว่าความน่าสะพรึงกลัวจะซ่อนอยู่ในส่วนลึกของมันก็ตาม ขณะที่อเล็กซ์ดำดิ่งลึกเข้าไปในเรือลำเก่า เขารู้สึกได้ถึงความไม่สบายใจที่ถาโถมเข้ามา ความเงียบที่น่าขนลุกรุนแรงและกดดัน ทำให้เขาสำลักลมหายใจ ทุกย่างก้าวรู้สึกเหมือนชั่วนิรันดร์ขณะที่เขาก้าวไปข้างหน้าอย่างระมัดระวัง

ไฟฉายส่องเงาทอดยาวไปบนกำแพง ทันใดนั้น ลมเย็นพัดผ่านตัวอเล็กซ์ ทำให้เขาหนาวสั่นไปถึงสันหลัง ไม่มีคำอธิบายเชิงตรรกะสำหรับเรื่องนี้ ดูเหมือนว่ามีบางสิ่งเหนือธรรมชาติกำลังดำเนินอยู่ ความรู้สึกรุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ จนกระทั่งอเล็กซ์พบว่าตัวเองอยู่ทางตันไม่มีทางที่ชัดเจน เขาเริ่มตื่นตระหนก ดูเหมือนว่าจะไม่มีทางรอดจากกองกำลังชั่วร้ายที่ล้อมรอบตัวเขา

เขาพยายามเดินถอยหลัง แต่เขากลับหลงทางมากขึ้นเท่านั้น ทุกทางเดินดูเหมือนกับที่ผ่านมา เวลาผ่านไปอย่างเชื่องช้าราวกับฝันร้าย ไม่มีทางออก อเล็กซ์รับรู้ด้วยความเย็นชาว่าเรือยังมีชีวิตอยู่ และมันต้องการให้เขาอยู่ตลอดไป

พลังร้ายกาจที่กัปตันเจมส์เตือนเขาเข้ามาใกล้เขาแล้ว และไม่มีทางออก อเล็กซ์ได้ยินเสียงหัวใจตัวเองเต้นตุบๆ อยู่ในหูในขณะที่ความมืดมิดเข้ามาใกล้ตัวเขา เขาติดอยู่ และไม่มีทางหนี

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***