บทที่ 2 การแสดงตนที่น่าขนลุก

พระอาทิตย์เริ่มอัสดง ส่องแสงสีส้มน่าขนลุกไปทั่วทะเล สีฟ้าเย็น ขณะที่ อเล็กซ์ แล่นไปหาเรือที่ถูกทิ้งร้าง จากระยะไกล ดูเหมือนเรือผีโบราณ โครงโลหะขึ้นสนิม และใบเรือขาดรุ่งริ่ง ตั้งตระหง่านต้านคลื่นซัดฝั่ง แต่ อเล็กซ์ ชอบการผจญภัยและการค้นพบอยู่เสมอ ไม่ว่าจะเสี่ยงแค่ไหนก็ตาม

เมื่อเขาเดินเข้าไปใกล้ ความเย็น ก็ไหลลงมาตามสันหลัง หัวเรือประดับด้วยงูที่บิด เป็นเกลียวกัดหางของมันเอง ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ที่พูดถึงการเวียนว่ายตายเกิดชั่วนิรันดร์ วัฏจักรของการเกิด และการตายที่ไม่มีวันสิ้นสุด มันเป็นลางบอกเหตุแห่ง ความตาย และการเกิดใหม่

แต่มันหมายความว่าอย่างไร สำหรับเรือที่ถูกทอดทิ้งลำนี้? อากาศอบอวลด้วยกลิ่นน้ำเค็ม และความทรุดโทรม เมื่อเขาทอดสมอเรือข้างเรือ เขาก้าวขึ้นไปบนดาดฟ้าเรือ รู้สึกถึงเสียงไม้เก่าๆ ครวญครางภายใต้น้ำหนักของเขา ราวกับกำลังประท้วง การบุกรุกของเขา

ความเงียบ ถูกทำลายลงด้วยเสียงร้องโหยหวนของฝูงนกนางนวลที่บินวนรอบเรือ อเล็กซ์ เดินไปที่ท้องเรือ ด้วยแรงกระตุ้น แปลกๆ ที่จะเปิดเผยความลับ ของมัน เสียงเอี๊ยด อ๊าด ของเรือดังก้อง ในหูของเขา ทำให้เขารู้สึกตัวเล็ก

กว่าที่เคย ขณะที่เขาสำรวจ ลึกเข้าไปในเรือ ความมืด ดูเหมือนจะกลืนกินเขา ทั้งตัว แต่ถึงกระนั้น เขาก็กดต่อไป เสียงฝีเท้าของเขา ดังก้องไปทั่วห้องโถง ของเรือ ทำให้เขาสั่น ไปถึงสันหลัง

เขาอยู่คน ในสถานที่นี้ ล้อมรอบไปด้วยความมืดและความทรุดโทรม ขณะที่เขาตรวจสอบ เงื่อนงำแต่ละอย่างอย่างพิถีพิถัน พยายามปะติดปะต่อ ประวัติของเรือ เขาก็ตระหนักว่า มีบางอย่างไม่ถูกต้อง ดูเหมือนว่า การปรากฏตัวที่มุ่งร้ายจะล้อมรอบตัวเขา ราวกับทะเลแห่งความสิ้นหวังที่ไม่มีที่สิ้นสุด ทำให้เขาหายใจ ไม่ออก

อเล็กซ์ รู้สึกว่าถูกจับตามอง แต่ไม่มีใครอยู่ที่นั่น นอกจากเขา ความคิดนี้ทำให้เขาสั่นสะท้าน ตั้งแต่หัวจรดเท้า ในที่สุดเขาก็ค้นพบ ช่องที่ซ่อนอยู่หลังแผงสนิม ภายในมี หีบไม้เล็กๆ ประดับด้วย สัญลักษณ์แปลกๆ และภาพสลัก มันเต้นเป็นจังหวะด้วยพลังงานนอกโลก ราวกับสิ่งมีชีวิต

อเล็กซ์ เปิดหีบด้วยมือที่สั่นเทา และอ้าปากค้างด้วยความสยดสยองกับสิ่งที่เขาพบข้างใน บันทึกขาดรุ่งริ่ง เต็มไปด้วยเรื่องรา วของความบ้าคลั่งและการฆาตกรรม กริชที่เปื้อนเลือด และขึ้นสนิมตามอายุ

และล็อกเก็ตที่บรรจุเส้นผม ที่เปล่งประกายด้วยแสงสีน้ำเงิน ที่น่าขนลุก ขณะที่เขา อ่านต่อไป ความจริงก็ปรากฏแก่เขา ราวกับสายฟ้าแลบ เรือลำนี้ ถูกสาปตั้งแต่เริ่มต้น และถึงวาระ ที่จะต้องแล่นไปตลอดกาลผ่านผืนน้ำอันมืดมิด ที่ไม่มีใครรู้จัก และตอนนี้

อเล็กซ์ ได้กลายเป็นส่วนหนึ่ง ของมรดกอันชั่วร้าย โดยไม่รู้ตัว สัญลักษณ์บนหน้าอก ดูเหมือนจะเยาะเย้ยเขารา วกับจะบอกว่า

"จงละทิ้งความหวังทั้งหมดที่เข้ามาที่นี่" เขาควรจะฟังคำเตือนของนกนางนวล และทิ้งที่นี่ไว้เบื้องหลัง แต่มีบางอย่าง ดึงเขาลึกเข้าไปในลำไส้ของเรือ พลังที่เขา ไม่สามารถอธิบายได้

ความมืดปกคลุมเขา ราวกับหมอกหนาที่ปกคลุมความรู้สึกของเขา อเล็กซ์ กดดันด้วยความหวาดกลัวและความอยากรู้อยากเห็นในระดับที่เท่ากัน ขณะที่เขาเคลื่อนผ่านทางเดิน เขาวงกตของเรือ

เสียงเอี๊ยดอ๊าดและเสียงครวญครางก็ดังขึ้นและน่ากลัวมากขึ้น เขารู้สึกว่ามีบางอย่างมาถูที่ขาของเขาและกระโดดถอยหลังด้วยความหวาดกลัว ในตอนแรก เขาคิดว่ามันอาจจะเป็นหนู หรือสัตว์รบกวนอื่นๆ

ที่เข้าไปในห้องลับของเรือ แต่เมื่อเขามองลงไปก็ไม่มีอะไรอยู่ตรงนั้น เป็นเพียงความว่างเปล่าที่ทำให้เขาสั่นสะท้านไปทั้งสันหลัง

ตอนนั้นเองที่ อเล็กซ์ ตระหนักว่าเขาไม่ได้อยู่คนเดียวในที่แห่งนี้ มีบางอย่างกำลังเฝ้าดูเขาอยู่ สิ่งที่คิดร้ายและชั่วร้าย

เขาพยายามก้าวถอยหลังแต่พบว่าตัวเองหลงทางในทางเดินที่วกวนของเรือ เงาเต้นรำรอบตัวเขา เยาะเย้ยเขาด้วยรูปร่างที่ไม่มีตัวตน อเล็กซ์พยายามข่มความกลัวไว้

แต่ทำไม่สำเร็จ ความหวาดกลัวนั้นแข็งแกร่งเกินไป ทรงพลังเกินไป เขาติดอยู่ในเรือต้องสาปลำนี้ เพียงลำพังกับความคิดของเขาและพลังชั่วร้ายที่ล้อมรอบเขา

ในขณะที่เขาสำรวจช่องที่ซ่อนอยู่ของเรือต่อไป เขาพบว่าตัวเองอยู่ในห้องที่ดูเหมือนจะมีชีวิตชีวา ด้วยพลังงานที่เต้นเป็นจังหวะ ตอนนั้นเองที่เขารู้ตัวว่าเขาสะดุดห้องเครื่องยนต์ของเรือ

อากาศอบอวลด้วยกลิ่นน้ำมันและควันขณะที่เขาเดินเข้าไปในห้องลึกขึ้น เครื่องจักรส่งเสียงครวญคราง และลั่นดังเอี๊ยดอ๊าดรอบตัวเขา ขู่ว่าจะหลีกทางได้ทุกเมื่อ จู่ๆ ก็มีเสียงดังขึ้นท่ามกลางความเงียบ เหมือนมีบางอย่างเคลื่อนไหวอยู่ในเงามืด

อเล็กซ์ หมุนตัวไปรอบ ๆ แต่ไม่เห็นอะไรนอกจากความมืด จากนั้นเขาก็รู้สึกว่า: มือเย็น และเย็นบนไหล่ของเขา เขาหมุนตัว ไปรอบ ๆ พยายามที่จะมองเห็นสิ่งที่สัมผัสเขา

แต่ไม่มีใครอยู่ที่นั่น เสียงหนึ่งกระซิบ ข้างหูของเขา ทำให้เขา สั่นสะท้านไปถึงสันหลัง "ออกจากที่นี่" มันพูด "ที่นี่ไม่ต้อนรับคุณ"

อเล็กซ์ พยายามวิ่ง แต่ขาของเขารู้สึกเหมือน ทำด้วยตะกั่ว เรือดูเหมือนจะมีชีวิตขึ้นมารอบๆ ตัวเขา กำแพง ของมันปิดเข้าหาตัวเขาราวกับขากรรไกรของสัตว์ร้าย จากนั้นเขาเห็นเธอ\ผู้หญิงคนหนึ่งสวมเสื้อผ้าขาดรุ่งริ่ง ผมของเธอยุ่งเหยิง และรุงรัง

เธอจ้องมองเขาด้วยดวงตาที่ลุกโชนด้วยไฟจากต่างโลก อเล็กซ์กรีดร้องด้วยความหวาดกลัว และวิ่งไปที่ทางออก แต่เธออยู่ข้างหลังเขา การปรากฏตัว ของวิญญาณของเธอ ทำให้เขาหายใจไม่ออกราวกับผ้าห่มที่หายใจไม่ออก

ในที่สุดเขา ก็ทะลุประตูออกไปและวิ่งไปที่เรือของเขาโดยไม่หันกลับมามองอีกขณะแล่นไปยังที่ปลอดภัยของทะเลเปิด แต่แม้ในขณะที่เขาเว้นระยะห่างระหว่างตัวเขากับเรือต้องสาป อเล็กซ์ ก็รู้ว่าเขาไม่ได้หนีรอดไปได้ สัญลักษณ์บนหน้าอกของเขาลุกโชนอยู่ในใจ เป็นเครื่องเตือนใจถึงความสยดสยอง ที่เขาพบเห็น การผจญภัย เพิ่งเริ่มต้น

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***