คิโด

คิโดพากษ์

ผมแอบชอบเพื่อนสนิทร่วมชมรมอยู่คนหนึ่งเขามีผมสีเงินวาววับมันเงาราวกับดวงจันทร์ผิวสีน้ำผึ้งสวยงามนัยตาสีน้ำตาลส้มรูปร่างสมส่วนไม่อ้วนไม่ผอมจนเกินไปแถมสูงแค่ตรงหัวไหล่ของผมเท่านั้นเขาคนนั้นคือ ซาคุมะ จิโร่

เขาเปรียบเสมือนภาพวาดในความคิดของผมและก็เหมือนแก้วที่เปราะบางที่หากแค่สกิดนิดเดียวมันก็พร้อมจะแตกอยู่เสมอซึ้งผมจะไม่ยอมให้มันแตกเด็ดขาด

ผมจะเลี้ยงดูปูเสื่ออย่างดีเพื่อไม่ให้แก้วที่เปราะบางนี้แตกความรักของผมอยู่ที่เขาผมกำลังห้อมล้อมสร้างกรงเพื่อนที่จะได้ชมแก้วที่แสนเปราะบางของผมอยู่ตลอดเวลา

แต่ว่าทำไมแก้วที่แสนเปราะบางนี้ถึงได้แต่โหยหาอิสระภาพกันล่ะผมไม่ยอมหรอกนะผมจะไม่ให้ซาคุมะออกจากกรงที่ผมสร้างขึ้นมาได้หรอกแม้กรงของผมจะเหมือนกรงทองที่ให้ได้เห็นแสงเดือนแสงตะวันก็ตาม

ผมจะไม่ยอมให้ใครมาเอาแก้วของผมไปได้แม้กระทั่งเพื่อนสนิทของผมหรือของเขาก็ตามมันก็ไม่มีสิทธผมอุศาเฝ้ามองแก้วของผมอยู่ตลอดแต่จะมีใครที่ไหนไม่รู้มาเอาตัวซาคุมะไปผมจะไม่ยอมเด็ดขาด

ผมจะกักขังเขาเอาไว้ในกรงทองของผมต่อไปแม้ซาคุมะจะอยากเป็นอิสระหรืออยากออกไปจากกรงของผมก็ตามผมก็จะไม่มีวันปล่อยเขาออกไปเด็ดขาด

วันนี้แผนของผมสำเร็จไปหนึ่งแผนแล้วก็คือไล่คาเงยามะออกและเป็นแชมป์ฮอรี่โรสหลังจากเป็นแชมป์ด้วยฝีมือของพวกผมแล้วผมก็จะสามารถสารภาพรักกับซาคุมะได้

เหลือแค่แข่งกับไรมงในระดับเขตซึ้งจะแข่งหรือไม่แข่งพวกผมก็มีสิทธเข้าแข่งขันฮอรี่โรสได้อยู่ดีซึ่งพวกผมก็แพ้ด้วยลูกยิงสุดท้ายของโกเอนจิกับเอนโดและคาเบยาม่าซึ้งท่าไม้ตายก็คือมหาอัสนีบาตฟาดพิภพ

ซึ้งพอพวกไรมงชนะก็ดีใจกันยกใหญ่โดยเฉพาะเอนโดผมว่าพวกเขารักกันกลมเกลี้ยวกันมากเลยล่ะนะครับส่วนผมหลังจากจบการแข่งในการแข่งครั้งนั้นทำเอาขาผมบาดเจ็บอยู่พอสมควร

"คิโด..ยังเจ็บอยู่อีกรึป่าว"ซาคุมะที่มาเยี่ยมผมถึงที่บ้านเพราะการแข่งฮอรี่โรสจะจัดขึ้นในอีก 2 สัปดาห์ข้างหน้าทำให้ใน 2 สัปดาห์นี้จะมีเพื่อนชมรมแวะมาเยี่ยมบ้างเป็นครั้งคราว

โดยคนที่มาเยี่ยมผมบ่อยที่สุดคือซาคุมะนั้นเองแหละครับซึ้งผมรู้สึกชอบช่วงเวลานี้มากเลยแหละครับเพราะมันเป็นช่วงเวลาที่ผมจะมีความสุขอย่างแท้จริงไม่ต้องรับแรงปดดันอะไรมากมายขอแค่ช่วงเวลานี้อยู่ตลอดไป

"อ..เอ่อ..ค..คิโด"อยู่ๆซาคุมะก็เรียกผมด้วยเสียงที่ดูอึกอักเหมือนอยากจะพูดอะไรสักอย่าง

"หื้ม..มีอะไรซาคุมะ"ไอ้บ้าเอ้ยตัวเราทำไมตอบซาคุมะด้วยเสียงที่ฟังดูยังไงก็เย็นชาแบบนั้นว่ะดูสิซาคุมะหน้าเจือนไปแล้วแต่ไม่ว่าหน้าของซาคุมะจะเป็นยังไงก็ยังดูน่ารักในสายตาของผมอยู่ดี

หื้ม..อ๋อตอนนี้ผมและซาคุมะอยู่ที่สวนหลังบ้านของผมเองสวนหลังบ้านตระกูลคิโดยังไงล่ะเพราะว่าผมเบื่อที่จะอยู่ในห้องแล้วซาคุมะเลยพาผมมาที่สวนซาคุมะใจดีที่สุดน่ารักแสนดีอ่อนโยนใส่ใจแม้จะเป็นของเล็กน้อยก็ตามเป็นห่วงเป็นใยผู้อื่นแบบนี้ไงล่ะผมถึงได้หวงและหึงในตัวซาคุมะมากขนาดนี้

"เอ่อ..คือ..คือว่า..ม..ไม่..ไม่มีอะไรหรอก"ซาคุมะทำหน้าอึดอัดใจอยู่ชั่วครู่ก่อนจะตัดสินใจไม่พูดมันออกมาก่อนจะยิ้มให้ผม

อ่า~ช่างเป็นรอยยิ้มที่เจิดจ้าซะเหลือเกินยิ่งกว่าสมบัติล้ำค่าอะไรก็ตามบนโลกใบนี้เลยจริงๆเลย~แต่ว่าเมื่อกี้ซาคุมะจะพูดอะไรกันนะมีอะไรที่ผมยังไม่รู้อีกหรือป่าวหรือเป็นสิ่งที่ตัวผมไม่ควรรู้อย่างนั้นหรอ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***