เมื่อทั้งสองแยกย้ายกันไปคนละทิศละทาง เอลล่าก็รับวางจานชามในมือ เช็ดไม้เช็ดมือ
“เจ็บมากไหมคะ? ทำไมพี่ถึงต้องเอาตัวเข้ามาบังด้วย?” เธอถามอย่างห่วงใยปนสงสัย
“ก็เธอช่วยพี่ พี่ก็ช่วยกลับไง”
“แบบนี้ต้องใส่ยาอีกแล้วล่ะค่ะ”
“ไม่….ต้อง...ไม่ทันซะแล้ว เดินหายไปโน่นแล้ว”
เห้อ ฉันมาอยู่ที่นี่ได้ไม่ถึงอาทิตย์จะพรุนไปทั้งตัวแล้วเนี่ย
เมื่อหันไปเห็นจานชามที่ยังทิ้งกองไว้ไม่มาก จึงจัดการให้เรียบร้อยก่อนที่เอลล่าจะกลับมา
“มาแล้วเหรอ พี่ล้างที่เหลือให้หมดแล้วนะ”
เอลล่าย่นหน้าเล็กน้อย ก่อนวางกล่องพยาบาลใบเดิมกับเมื่อเช้าลง
“มือไม่ร้อนไม่แสบใช่ไหม? พี่ไม่เคยล้างจานนี่” เอลล่าพลิกมือฉันสำรวจว่ามีความผิดปรกติเกิดขึ้นหรือไม่
“เคยล้างสิ ออกบ่อย”
“เอลล่าไม่เคยเห็นนะ”
“เอาน่า อย่าเถียงพี่ แต่ว่าพี่ไม่อยากใส่ยาอีกแล้ว” ฉันรีบเปลี่ยนเรื่อง
“ต้องใส่ค่ะ ถ้าพี่ไม่อยากใส่ก็ห้ามมีแผล”
แง้ ฉันอยากจะร้องไห้ดัง ๆ คราวนี้เล่นเป็นแผลตรงมุมปาก เนื้อบางซะด้วย ต้องโคตรจะแสบแน่นอนไม่ต้องสงสัย
“ทำไมทำหน้าเหมือนจะร้องไห้อย่างนั้นล่ะคะ? แผลไกลหัวใจไม่ตายหรอกค่ะ”
อือหือ คำพูดแต่ละคำ ช่างทิ่มแทงใจ
“อะ ใส่ก็ใส่” ว่าจบฉันก็หลับตาลงทันที ไม่อยากเห็นว่าเธอจะจิ้มลงตอนไหน
ฟู่ ฟู่ เสียงลมถูกพ่นออกมา
ฉันหรี่ตามองหาต้นลม ภาพที่เห็นตรงหน้าคือเอลล่ากำลังเป่าแผลจุดล่าสุดให้
“ร่ายมนตร์วิเศษก่อนลงยาค่ะ” เธอบอกกล่าวสิ่งที่กำลังกระทำ
ตึกตัก ตึกตัก
นี่หัวใจของฉันกำลังเต้นให้เด็กผมทองที่หน้าตาคล้ายพี่ต้องตาอย่างนั้นเหรอ? นี่มันเด็กเก้าขวบนะโว้ย แค่คิดก็คุกแล้ว
“เห็นไหมคะ ร่ายมนตร์ได้ผลจริง ๆ ด้วย” เอลล่ายิ้มและเก็บอุปกรณ์ใส่กล่องยา “เอ๊ะ? ไม่สบายตรงไหนรึเปล่าคะ? พี่หน้าแดงมากเลย” และเอลล่าก็เช็กอุณหภูมิที่หน้าผากฉันโดยการ....
“อ๊ะ เธอทำอะไรน่ะเอลล่า” ฉันผงะหัวออก
“ตรวจดูว่าร่างกายพี่ร้อนรึเปล่า?” และเธอก็ดันศีรษะฉันเข้าชิดติดกับหน้าผากของเธอค้างไว้สักพักอย่างเดิม
ตึกตัก ตึกตัก
“...” เอลล่ายังเด็ก เธอยังเด็ก แถมไร้เดียงสาอยู่ อย่าคิดอกุศล ฉันได้แต่ท่องเตือนสติตัวเองวนไปวนมาในใจ
ทำแบบนี้เดี๋ยวฉันก็ได้หัวใจวายตายก่อนพอดี
“ทะที่นี่เขาวัดไข้กันแบบนี้เหรอ?” ทำใจร่ม ๆ เข้าไว้ มันอาจจะเป็นปรกติของที่นี่ก็ได้
“เปล่าค่ะ” เธอปฏิเสธ จากนั้นต่อด้วยเหตุผล “มือเอลล่าเปื้อน แต่หน้าผากไม่เปื้อน เอลล่ากลัวว่าจะทำหน้าพี่เปื้อน”
“วันหน้าใช้มือก็ได้นะ ทำแบบนี้พี่เกือบตาย”
“ทำไมคะ? พี่เป็นอะไร? ไม่สบายหนักเลยเหรอ? หรือว่าเอลล่าจะวัดความร้อนไม่นานเลยไม่รู้ว่ามันร้อนมาก” เธอหยุดคิดประเดี๋ยวเดียว จากนั้นก็ทำแบบเดิม
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments