ชานนท์ part
ระหว่างทานอาหารกันอยู่ ผมเงยหน้าขึ้นมองสาวสวยตรงหน้าเป็นระยะ เธอมีสเน่ห์จนแทบจะละสายตาไม่ได้ แต่ผมสังเกตว่าเธอดูไม่สดใสเหมือนเมื่อกี้เลย ทั้งที่ตอนนั่งรถมาเธอยังยิ้มแย้มดูมีความสุขมาก ๆ อยู่เลย
“ลิตา เป็นอะไรรึเปล่า อาหารไม่ถูกปากเหรอคะ หรือไม่ชอบ”
ผมเอ่ยถามคนตรงหน้า เพราะไม่สบายใจจริง ๆ ที่เห็นเธอเป็นแบบนี้
“เปล่าค่ะ อาหารอร่อย แล้วลิตาก็ชอบมากค่ะ แต่พี่ชานนท์คะ...”
เธอตอบผม แต่เหมือนยังมีบางอย่างที่ยังบอกไม่หมด
“ลิตามีอะไรรึเปล่าคะ บอกพี่ได้นะ”
ผมบอกกับเธอ เพราะหวังว่าจะช่วยให้เธอสบายใจได้บ้าง
“คือ จริง ๆ พี่ชานนท์ไม่จำเป็นต้องทำขนาดนี้ก็ได้ค่ะ ลิตารู้ว่าพี่อยากจะรับผิดชอบเรื่องที่เกิดขึ้น แต่พี่ก็ไม่จำเป็นต้องฝืนใจตัวเองทำอะไรเพื่อลิตาขนาดนี้ก็ได้ค่ะ”
เธอบอกเหตุผลกับผมพร้อมกับน้ำตาคลอเบ้า
ลิตา part
พอพี่ชานนท์ถาม ฉันก็บอกเขาในสิ่งที่ฉันกำลังคิด แต่น้ำตาเจ้ากรรมดันเอ่อขึ้นมาซะได้ ไม่รู้ว่าเป็นอะไรแต่รู้สึกจุกอยู่ในใจ เมื่อคิดว่าจริง ๆ แล้วเขาแค่ทำเพราะความรับผิดชอบเท่านั้น แค่เท่านี้ก็รู้สึกเจ็บจี๊ดในหัวใจ
ชานนท์ part
ทันทีที่ลิตาบอกผม น้ำตาเธอก็ไหลออกมา เธอก็คงคิดมากไม่น้อยกับเรื่องราวตลอดหลายวันที่ผ่านมาของเรา
ผมเอื้อมมือไปกุมมือเธอไว้เบา ๆ
“ลิตา พี่ขอโทษ พี่ไม่ได้อยากทำให้ลิตาคิดมาก แต่สิ่งที่พี่ทำทุกอย่างตลอดหลายวันมานี้ พี่ทำเพราะพี่อยากทำจริง ๆ ไม่ใช่แค่เพราะคำว่ารับผิดชอบ แต่พี่อยากเห็นลิตายิ้ม หัวเราะ อยากเห็นลิตามีความสุข มันอาจจะดูว่าแค่ไม่กี่วัน แต่พี่หมายความว่าอย่างนั้นจริง ๆ ค่ะ พี่ไม่รู้ว่าจะเรียกว่าความชอบ หรือความรักได้รึยัง แต่พี่อยากอยู่กับลิตาแบบนี้ตลอดเวลาเลยนะคะ”
พอจบประโยค ใบหน้านวลเงยหน้าขึ้นมาสบตาผมแบบไม่เชื่อเท่าไรนักกับสิ่งที่ได้ยิน ผมเอื้อมมือไปเช็ดน้ำตาที่ยังคลออยู่ตรงดวงตากลมโตของเธอ
“พี่ขอโทษนะคะ ที่พี่ไม่ได้พูดให้ชัดเจน จนทำให้ลิตาคิดมาก “
“ไม่เป็นไรค่ะพี่ชานนท์ พี่ไม่ได้ทำอะไรผิด ไม่ต้องขอโทษลิตาหรอกนะคะ”
“ถ้าอย่างงั้น ลิตาจะอนุญาตให้ผู้ชายคนนี้เป็นคนดูแลลิตาไปตลอดมั้ยคะ”
“คะ พี่ชานนท์กำลังหมายความว่า พี่จะขอลิตาเป็นแฟนเหรอคะ?”
“ใช่ค่ะ ลิตาจะตกลงเป็นคนรักของพี่ได้มั้ยคะ”
“ดะ ได้ค่ะ”
ลิตา part
ปากดันไวกว่าความคิด ฉันตอบตกลงทันทีที่เขาเอ่ยขอเป็นแฟน ตอนนี้หัวใจที่เมื่อกี้ยังเจ็บจี๊ด ๆ กลายเป็นพองโต รู้สึกเหมือนจะลอยได้ สายตาที่เขามองมามันอ่อนโยนมาก ๆ เหมือนเขากำลังบอกว่าไม่ได้โกหก
ไม่รู้ว่าแบบนี้เรียกความสุขรึเปล่านะ แต่ถึงยังไงฉันก็ขอเก็บเกี่ยวความรู้สึกนี้ไว้ก่อนละกัน ดินเนอร์อันแสนหวานของฉัน
////
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 37
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments