ตอนที่ 11 แสนหวาน 1/2

ชานนท์ part

หลักจากลากยัยตัวเล็กขึ้นมาจากทะเลอย่างยากลำบาก ท่ามกลางสายตาผู้ชายรอบ ๆ ที่จ้องเธอจนตาแทบจะทะลุออกมา ตอนไปคลับแต่งตัวซะเรียบร้อยพอตอนมาทะเลไม่รู้เอาความมั่นใจมาจากไหนถึงกล้าใส่ไอ้บิกินี่สีแดงนี่ ยอมรับครับว่าตอนนี้เริ่มหวงเธอ ผมคงจะชอบเธอเข้าแล้วจริง ๆ

“เดี๋ยวลิตา อาบน้ำ แต่งตัวสวย ๆ นะ”

ผมเอ่ยบอกร่างบางตรงหน้าที่กำลังจัดแจงเตรียมตัวจะอาบน้ำ

“จะไปไหนคะ ทำไมต้องแต่งตัวสวย ๆ “

“จะพาไปดินเนอร์ค่ะ”

“ไม่ต้องก็ได้นะคะ ทานอะไรง่าย ๆ แถว ๆ นี้ก็ได้ค่ะ”

ไม่เคยเลยสักครั้งที่เธอจะทำตามผมโดยไม่ขัด แบบนี้ไงถึงต้องให้บังคับอยู่เรื่อย

“ไม่ได้! รีบไปอาบน้ำแต่งตัวค่ะ นี่คือคำสั่ง หรือจะให้พี่ไปอาบให้คะ”

“ชิ! เอะอะก็ออกคำสั่ง เผด็จการชะมัด”

จบบทสนทนา ยัยตัวเล็กก็เดินตึงตังเข้าไปในห้องอาบน้ำ คงมีแต่เธอนี่แหละที่ทำอาการแบบนี้กับผมได้ ถ้าเป็นลูกน้องผม หรือเป็นคนอื่นมาทำแบบนี้ใส่ผมคงจะมีสภาพไม่ครบ 32 กลับไปแน่ ๆ

หลังจากหว่านล้อมให้ลิตาไปอาบน้ำ ถึงแม้จะเป็นการออกคำสั่งก็เถอะ ผมก็ไปอาบน้ำที่ห้องฝั่งตรงข้าม ที่จริงแล้วห้องนี้ถึงจะเล็กกว่าห้องใหญ่ที่พักอยู่ แต่อุปกรณ์อำนวยความสะดวกต่าง ๆ ก็มีครบ เรื่องนี้ผมไม่ได้บอกกับลิตาหรอกนะ เพราะผมอยากจะนอนใกล้ ๆ เธอ อาการคนคลั่งรักมันคงจะเป็นแบบนี้สินะ

ผมอาบน้ำไม่นานก็จัดการตัวเองเรียบร้อย แล้วมานั่งรอลิตาที่ห้องใหญ่

นั่งรอไม่นานนัก ลิตาก็ออกมาจากห้องแต่งตัว เธอใส่ชุดเดรสเกาะอกตัวยาวมีสายคล้องคอ สีขาว ผ้าพริ้ว บวกกับผมที่เกล้าขึ้นหลวม ๆ โชว์คอระหง ไหนจะใบหน้าที่แต่งแต้มสีสันเพียงเล็กน้อย แต่ทำให้เธอสวยมากจริง ๆ ในคืนนี้

ลิตา part

ฉันอาบน้ำแต่งตัวเสร็จ ใส่ชุดที่พี่ชานนท์ให้ป้าทิพย์เตรียมมานั่นแหละ พอเดินออกมาจากห้องแต่งตัวก็เห็นร่างสูงยืนจ้องฉันอยู่ตาไม่กระพริบ พี่ชานนท์ ใส่เสื้อเชิ้ตแขนสั้นสีขาว ปลดกระดุมลงมาจนเห็นหน้าอกกำยำ กับกางเกงขายาวสีครีมดูสบายตา วันนี้เขาดูทั้งหล่อ ทั้งน่ารักเลยล่ะ

“ลิตาเสร็จแล้วค่ะ จะไปกันเลยมั้ยคะ”

ฉันเอ่ยถาม เมื่อเห็นว่าคนตัวโตนั้นเอาแต่จ้องไม่ยอมพูดจา

“ไปเลยค่ะ”

เขาตอบแล้วเอื้อมมือมาให้ฉันจับมือเขา แล้วจูงฉันเดินไปขึ้นรถที่มีคนขับรออยู่แล้ว หัวใจฉันเต้นแรงอีกแล้วไม่รู้ทำไม

ไม่นานนักรถสีดำคันใหญ่ก็พาเรา 2 คนมาถึงร้านอาหารหรู เขาลงรถไปแล้วเอื้อมมือมาให้ฉันจับมือเขาลงจากรถ จากนั้นจับมือฉันให้คล้องแขนเขาเดินเข้าไปในร้าน ตอนนี้นอกจากใจจะเต้นแรงแล้ว เหมือนทั้งตัวฉันยังรู้สึกวูบวาบอีกด้วย

เขาพาฉันมานั่งโต๊ะที่จองไว้ในมุมที่เป็นส่วนตัว มีเพียงแสงไฟสลัว ๆ และแสงเทียนบนโต๊ะอาหารให้แสงสว่าง บอกตรง ๆ บรรยากาศมันโรแมนติกมาก ๆ เลยล่ะ เหมาะกับคนเป็นแฟนกันมาก ๆ แต่เสียดายที่ฉันกับเขาไม่ได้เป็นแฟนกัน เขาเพียงแต่เอ่ยปากรับผิดชอบเพราะเกิดเรื่องไม่คาดคิดระหว่างเราก็แค่นั้น

สักพักอาหารก็มาเสิร์ฟ พร้อมกับพนักงานก็รินไวน์ลงในแก้วของฉันและเขา

“ทานเยอะ ๆ นะคะ อยากได้อะไรเพิ่มสั่งได้เลย”

พี่ชานนท์บอกฉันระหว่างที่เรากำลังทานอาหารอยู่ วันนี้เขาดูใจดีมาก ๆ มันทำให้หัวใจของฉันพองโต แต่ฉันก็รู้ตัวนะว่าเขาทำไปตามหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบเท่านั้น จะให้มาชอบฉันจริง ๆ นะเหรอ ก็คงไม่มีทางหรอก

////////

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***