ตอนที่ 9 ขอบคุณนะ

ลิตา part

@บ้านชานนท์

อืมม ฉันสะลึมสะลือ ค่อย ๆ ลืมตาที่ตอนนี้เหมือนจะสู้แสงสว่างได้ไม่ค่อยดีนัก เหมือนหลับไปนานหลายวัน พอลืมตาจนสุดก็ค่อย ๆ สังเกตทุกอย่างรอบ ๆ

เอ๊ะ ! ทำไมฉันโดนให้น้ำเกลือล่ะ?

พอมองไปรอบ ๆ ก็เห็นคนตัวสูงนอนอยู่ที่เตียงเล็กข้าง ๆ เตียงนอนของฉัน นี่เขาลงทุนให้คนเอาเตียงมาตั้งในห้องฉันเลยเหรอเนี่ย

ฉันค่อย ๆ โน้มตัวไปใกล้กับเตียงเล็กมากขึ้นเพื่อจะได้มองหน้าคนตัวโตได้ชัด ๆ หน่อย

ใบหน้ากระชับได้รูป จมูกเป็นสันอย่างกะลูกครึ่ง ดวงตาเฉี่ยว ๆ นั่นที่ตอนนี้กำลังหลับอยู่ แพขนตาที่หนาพอ ๆ กับขนตาผู้หญิง หรืออาจจะหนากว่าด้วยซ้ำ ปากที่เป็นทรงพอดีกับหน้า นี่เทพบุตรชัด ๆ ฉันเอาแต่จ้องมองความหล่อคนตรงหน้า จนเขาค่อย ๆ ลืมตาขึ้นมาจ้องหน้าฉัน

“ลิตา ตื่นแล้วเหรอคะ เป็นไงบ้าง รู้สึกดีขึ้นมั้ย”

เขาถามฉันยาวเป็นวา แถมคำพูดคำจาก็เพราะพริ้ง ถึงจะไม่ค่อยคุ้นหูแต่ก็ทำให้หัวใจเต้นแรงจัง

“ทำไมหน้าแดงคะ ไหนพี่ดูหน่อยซิ”เขาไม่พูดเปล่า แต่เขยิบตัวมาใกล้ ๆ จนหน้าแทบจะติดกันอยู่แล้ว ยิ่งทำให้รู้ว่าเขาหล่อและดูดีขนาดไหน

“ลิตาไม่เป็นไรค่ะ ว่าแต่ทำไมพี่ชานนท์มานอนที่นี่คะ”

ฉันตอบพลางเขยิบตัวออกมาเล็กน้อย ไม่งั้นฉันกลัวว่าเขาจะได้ยินเสียงหัวใจที่เต้นแรงจนแทบจะหลุดออกมา ไม่รู้ว่าฉันเป็นอะไร ทำไมจู่ ๆ รู้สึกร้อนวูบวาบไปทั้งหน้า

“พี่มาเฝ้าลิตาไง เป็นห่วง ถ้ามีอะไรจะได้ช่วยได้ทัน”

“ลิตาไม่เป็นอะไรแล้วค่ะ”

“งั้นลงไปทานอะไรหน่อยนะ พี่จะให้ป้าทิพย์ทำข้าวต้มให้ ลิตาไม่ได้กินอะไรหลายวัน ตอนนี้ต้องกินของอ่อน ๆ ก่อน”

“หลายวัน?”

ฉันทวนย้ำสิ่งที่พี่ชานนท์พูด

“ใช่ค่ะ ลิตาหลับไป 3 วันเต็ม ๆ “

ถึงว่าล่ะ ฉันถึงรู้สึกว่านอนนานมากก

“งั้นลิตาขอไปอาบน้ำก่อนได้มั้ยคะ แล้วพี่ชานนท์ช่วยถอดสายน้ำเกลือออกให้ด้วยได้มั้ยคะ”

ฉันบอกกับพี่ชานนท์ เขาก็มาถอดสายน้ำเกลือให้ ฉันก็เดินไปเตรียมตัวอาบน้ำ

“เอ่อ พี่ชานนท์คะ”

“ลิตามีอะไรรึเปล่า”

“ขอบคุณนะคะ ที่ช่วยลิตา”

“อืม”

จบบทสนทนา ฉันแอบเห็นเขายิ้มออกมาด้วยแหละ พ่อเสือยิ้มยาก พอยิ้มแล้วดูดีมากเลย โอ้ยย อะไรเนี่ย หัวใจเต้นแรงอีกแล้ว

@ห้องทานข้าว

พอฉันอาบน้ำเสร็จพี่ชานนท์ก็ช่วยประคองฉันลงมาข้างล่าง ทั้งที่บอกแล้วว่าเดินเองได้ก็ไม่ยอม ระหว่างที่ฉันนอนหลับไป 3 วันเนี่ย เหมือนพี่ชานนท์จะเปลี่ยนไปเยอะ

ข้าวต้มกุ้งถ้วยใหญ่ที่ป้าทิพย์เอามาเสิร์ฟน่ากินมาก ฉันก็รีบกินแบบไม่รอใครเลยล่ะ ก็คนมันหิวอะนะ

“เปิดเรียนวันไหน”

“วันจันทร์หน้าค่ะ”

“งั้นก็เหลือเวลาอีก 6 วันสิ”

“ใช่ค่ะ”

จู่ ๆ เขาก็ถามฉันเรื่องเปิดเรียน เขาคิดจะทำอะไรอีกล่ะเนี่ย

“ไปทะเลกันมั้ย”

“คะ?”

“พี่อยากถามว่า ลิตาอยากไปทะเลมั้ย ช่วงนี้งานพี่ไม่เยอะ พอมีวันว่าง เลยอยากชวนไปทะเลวันมะรืน”

อู้ยย จู่ ๆ ก็ชวนไปทะเล มีเหรอที่ลิตาจะพลาด ไม่ได้ไปนานแล้ว

“ไปค่ะ แต่ว่า....ลิตายังไม่มีชุดว่ายน้ำ”

ฉันตอบตกลง แต่ก็บอกเขาไปว่ายังขาดสิ่งที่จำเป็นมากกก

“หึ หึ งั้นเดี๋ยวพรุ่งนี้พี่พาไปซื้อ”

เขาหัวเราะเล็กน้อย แล้วบอกว่าจะพาไปซื้อ โอ้ยย ใจดีอะไรขนาดนี้นะ ระหว่างที่ฉันหลับสงสัยคงกินยาผิดขวดแหง แต่ช่างเถอะเป็นแบบนี้ก็ยังดีกว่าวัน ๆ เอาแต่จะฆ่าฉัน

“ขอบคุณนะคะ”

ฉันกล่าวขอบคุณ แล้วส่งยิ้มกว้างไปให้คนตรงหน้า อ๊ะ เขาก้มหน้าแล้วแอบยิ้มน้อย ๆ อีกแล้ว น่ารักจัง

▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***