ตอนที่ 20 อีกด้าน

ลิตา part

วันนี้เป็นวันศุกร์ หลังกลับจากมหาวิทยาลัย พี่ชานนท์บอกว่าจะพาฉันเข้าไปดูที่คาสิโนของพี่ชานนท์ เพราะว่าตอนนี้เราคบกันพี่เขาเลยอยากให้ฉันรู้ทุกอย่างที่พี่ชานนท์ทำ ฉันจะได้ไม่ต้องระแวงว่าพี่ชานนท์จะแอบซ่อนใครไว้รึเปล่า ก็เพราะพี่ชานนท์เป็นแบบนี้แหละฉันเลยไม่เคยงอแงเลยสักครั้งเวลาที่พี่เขาติดงานแล้วไม่มีเวลาให้

“ลิตาต้องแต่งตัวแบบไหนคะ”

ฉันถามพี่ชานนท์ที่นั่งรออยู่ในห้อง และกำลังจดจ่อกับการเลือกชุดของฉัน

“แต่งธรรมดาก็พอค่ะ แค่เสื้อยืด กับกางเกงขายาวก็พอ ห้ามโป๊เด็ดขาด”

ผู้ชายร่างสูงเอ่ยบอกฉันด้วยสีหน้าจริงจัง ตั้งแต่กลับมาจากทะเลที่ภูเก็ตคราวนั้นฉันก็ไม่ได้แต่งตัววับ ๆ แวม ๆ อีกเลย ก็เพราะบิกินี่สีแดงนั่นแหละ ทั้ง ๆ ที่ไปซื้อด้วยกันแต่ดันมาคาดโทษฉันซะงั้น

“เสร็จแล้วค่ะ จะไปกันเลยมั้ยคะ”

ฉันบอกกับพี่ชานนท์ เขาจ้องมองพิจารณาชุดอยู่สักแปปก็ยิ้มกว้างออกมา

“อืมม แบบนี้สวยกว่าไอ้บิกินี่นั่นตั้งเยอะ “

เขาเอ่ยปากชมอย่างพอใจเมื่อเห็นฉันใส่ชุดตามที่ตัวเองต้องการ บางทีฉันก็รู้สึกว่าเขาเอาแต่ใจเหมือนเด็ก ๆ เลยล่ะ นี่ถ้าลูกน้องของเขาได้เห็นมุมนี้อาจจะหมดความยำเกรงไปเลยก็ได้นะ

เรา 2 คนนั่งอยู่ในรถสีดำคันใหญ่ที่มีพี่บอสเป็นสารถีขับให้เช่นเคย และมีลูกน้องอีก 1 คนนั่งคู่กับพี่บอส ไม่นานนักรถเก๋งคันใหญ่ก็แล่นมาจอดที่ตึกสีดำสูง 4 ชั้น ตึกนี้อยู่ไม่ไกลจากร้านคุณเดวิดกับคุณเจฟ พี่ชานนท์จูงมือฉันให้เดินตามเข้าไปข้างใน ข้างในกว้างขวางจัดแบ่งเป็นโซนชัดเจน ชั้นแรกจะเป็นโซนพักผ่อนให้กับลูกค้ามีทั้งร้านอาหาร ร้านกาแฟ ห้องนวด ชั้น 2-3 เป็นคาสิโนเต็มรูปแบบ ชั้นที่ 4 เป็นห้องทำงานของพี่ชานนท์

เราเดินเข้ามาได้ไม่กี่ก้าว ก็มีลูกน้องของพี่ชานนท์วิ่งเข้ามาหา

(นายครับ เสี่ยกรรออยู่ข้างบนครับ)

“มันเอาเงินมาจ่ายที่ค้างไว้รึเปล่า”

(เปล่าครับนาย แต่เสี่ยกรเอาลูกสาวมาขัดดอกครับ)

“ขัดดอก?”

จบทสนทนาระหว่างพี่ชานนท์กับลูกน้อง พี่เขาก็จูงมือฉันเดินให้เร็วขึ้นแล้วตรงมาที่ชั้น 4

(โอ๊ะ ! คุณชานนท์ มาแล้วเหรอครับ)

เสียงของผู้ชายน่าจะอายุราว 40 ต้น ๆ เรียกพี่ชานนท์ทันทีที่เปิดประตูเข้าไปข้างใน ข้าง ๆ ผู้ชายคนนั้นมีเด็กผู้หญิงคนนึงนั่งอยู่ เธอยังใส่ชุด ม.ปลายอยู่เลย

พี่ชานนท์ไม่ได้ตอบกลับ มีเพียงใบหน้าเฉยชา สายตาแข็งกร้าวที่มองไปยังผู้ชายคนนั้นสลับกับเด็กสาวที่อยู่ข้าง ๆ พี่เขาพาฉันนั่งลงบนโซฟาฝั่งตรงข้าม ตอนนี้ใบหน้าหล่อราวฟ้าประทานของพี่ชานนท์ดูเฉยชาไร้อารมณ์ สายตาดุดันที่พร้อมจะเอาเรื่องได้ทุกเมื่อ เป็นอีกด้านที่ฉันไม่เคยเห็นมาก่อนเลยล่ะ

“ไหนล่ะเงินที่แกค้างฉันไว้”

พี่ชานนท์เอ่ยถามผู้ชายคนนั้น ที่พยายามหลบตาเหมือนจะกลัวมาก ๆ

(ตอนนี้ผมยังไม่มีครับคุณชานนท์ แต่ผมมีลูกสาวมาขัดดอกก่อน แพรวาพึ่ง 17 ปี เองครับ รับรองไม่เคยผ่านมือใครมาก่อนครับ)

ห๊ะ! ฉันอุทานอยู่ในใจ ตกใจกับคำตอบที่ได้ยิน

“ลูกสาวคุณพึ่งอายุ 17 เองนะคะ ทำไมถึงพาน้องมาให้คนอื่นแบบนี้คะ คุณเป็นพ่อภาษาอะไร”

ฉันทนไม่ได้จึงพูดออกไปแบบไม่ต้องคิด ผู้ชายคนนี้เป็นพ่อภาษาอะไร ทำไมใจร้ายกับลูกสาวแบบนี้ ถึงพ่อแม่ฉันจะเสียหมดแล้ว แต่ตอนที่ท่านยังอยู่ก็ไม่เคยทำไม่ดีกับฉันเลย ฉันเลยรู้สึกสงสารเด็กสาวตรงหน้า

พี่ชานนท์หันมามองหน้าฉัน แต่ก็ไม่ได้พูดหรือต่อว่าอะไร แล้วก็หันไปพูดกับผู้ชายคนนั้นต่อ

“แกติดฉัน 3 ล้าน แล้วคิดจะยกลูกสาวมาขัดดอกแลกกับหนี้ง่าย ๆ แบบนี้เหรอ ฉันจะเอาไปทำอะไร”

พี่ชานนท์หรี่ตามองผู้ชายตรงหน้า ไม่รู้ว่าตอนนี้พี่เขาคิดอะไรอยู่กันแน่

(คุณชานนท์จะเอาไปทำอะไรก็ได้ครับ เอาไปเป็นเมียก็ได้)

ฉันตกใจกับคำตอบของผู้ชายคนนี้มาก พอหันไปมองเด็กสาวที่อ่อนกว่าฉันแค่ 3 ปี เหมือนเธอกำลังน้ำตาคลอเบ้าเมื่อได้ยินผู้เป็นพ่อพูด

“นี่แกใช้สมองหรือหัวแม่ตีนคิด จะให้ฉันเอาลูกแกทำเมีย ตาบอดรึไงไม่เห็นเหรอว่าเมียฉันก็นั่งอยู่ตรงนี้ ห๊ะ!”

นอกจากตกใจคำตอบของอีตาพ่อคนนั้น แล้วยังต้องมาตกใจคำตอบของพี่ชานนท์อีก

“ไอ้บอส ต่อสายหาเจฟ บอกให้รีบมาที่นี่ด่วน มีของใหม่มาเสนอ”

พี่ชานนท์บอกพี่บอสให้โทรหาคุณเจฟ แต่เดี๋ยวนะ คุณเจฟทำ อาบ อบ นวด อย่าบอกนะว่าพี่ชานนท์จะส่งเด็กคนนี้ไปที่นั่น

“พี่ชานนท์จะส่งน้องเค้าให้คุณเจฟเหรอคะ?”

ฉันถามออกไปทันที

“มันเป็นธุรกิจ ถ้าเรายิ่งใจดี ใจอ่อน ไอ้พวกนี้มันก็จะไม่เห็นหัวเรา ไม่ทำตามกฎ ลิตาเข้าใจมั้ยคะ”

“แต่ลิตา สงสารน้องเค้า”

“เอ็นดูเขา เอ็นเราขาด ลิตาจำไว้นะคะ เราใจดีได้ เฉพาะกับคนที่สมควรได้รับเท่านั้น ส่วนไอ้เสี่ยกรนี่ พี่เคยบอกให้มันหยุดเล่น แต่มันไม่หยุดสุดท้ายก็เป็นอย่างที่เห็น”

“แต่ลูกสาวไม่เกี่ยวอะไรนี่คะ”

“เรื่องนั้นมันเป็นเรื่องของครอบครัวเขาค่ะ พวกเรายุ่งไม่ได้ พี่หวังว่าลิตาจะเข้าใจ”

พูดจบพี่ชานนท์ก็ยื่นมือมาลูบหัวของฉันอย่างเอ็นดู ไอ้เข้าใจก็เข้าใจแหละ แต่ก็อดสงสารเด็กผู้หญิงคนนี้ไม่ได้

ไม่นานนักคุณเจฟก็มาถึงที่คาสิโน

“มีอะไรวะไอ้นนท์ ไหนของใหม่ที่มึงจะเสนอ”

แทนคำตอบ พี่ชานนท์พยักหน้าแล้วมองไปทางเด็กสาวคนนั้น

“เท่าไหร่วะ”

“ 3 ล้าน”

คุณเจฟถามพี่ชานนท์ จากนั้นก็เรียกเด็กผู้หญิงคนนั้นเข้ามาหา น้องเขาตัวเล็กสูงแค่อกคุณเจฟเอง คุณเจฟจ้องมองเด็กสาวอยู่สักพักก็พูดกับพี่ชานนท์

“ตกลง เดี๋ยวกูเขียนเช็คให้ “

คุณเจฟตอบพี่ชานนท์แล้วก็พาเด็กสาวเดินตามไป แล้วพี่ชานนท์ก็หันมาคุยกับคนเป็นพ่อต่อ

“มึงจำไว้นะ ครั้งนี้มึงมีมีลูกสาวมาขัดดอกมึงถึงรอด แต่ถ้ากูรู้ว่ามึงยังไปเล่นอยู่ที่ไหนอีก มึงตาย โทษฐานที่มึงไม่สำนึกบุญคุณของลูกสาวมึง”