ตอนที่ 17 เปิดตัว 1/2

ชานนท์ part

“ลิตา ไปดูหนังรอบดึกกันมั้ยคะ”

“พี่ไม่ไปคาสิโนเหรอคะ”

“ไว้ค่อยไปวันหลังก็ได้ วันนี้พี่อยู่กับลิตาดีกว่า”

“พี่ชานนท์ไปดูกิจการเถอะค่ะ วันหลังเราค่อยไปดูหนังกัน”

ฟังคำตอบของเธอผมก็พอจะเดาได้ว่าเธอกำลังคิดบางอย่าง เพราะปกติเวลาผมบอกว่าจะไม่ไปทำงานเธอจะดีใจจนเก็บอาการไม่อยู่ต่างจากตอนนี้ที่ใบหน้านวลดูมีความกังวลอย่างเห็นได้ชัด และเรื่องที่เธอกำลังคิดอยู่คงไม่พ้นเรื่อง เอวา ผู้หญิงที่เธอเจอในในห้องพักที่โรงพยาบาล

ติ๊ง ตริ๊งง ติ๊งง! เสียงโทรศัพท์ของผมก็ดังขึ้นมาทำลายความเงียบระหว่างที่กำลังขับรถกลับไปที่บ้าน เหลือบเห็นปลายสายคือคุณนายชมจันทร์แม่ของผมเอง

“สวัสดีครับคุณแม่ มีธุระอะไรรึเปล่าครับ”

(ถ้าไม่มีธุระ ฉันจะโทรหาแกไม่ได้รึไง)

เสียงคุณนายชมจันทร์ยังดุดันไม่เปลี่ยนเลยจริง ๆ

(ตอนนี้แกอยู่ที่ไหน)

“ผมกำลังจะกลับบ้านครับ”

(เย็นนี้มากินข้าวด้วยกันหน่อยสิ ฉันมีเรื่องจะคุยกับแก)

“เป็นประโยคบอกเล่า หรือคำสั่งครับ”

(จะอะไรก็ช่างเถอะ ยังไงฉันก็ต้องเห็นแกคืนนี้ ที่ร้านเดิมนะ แค่นี้แหละ)

ตื้ด! คุณนายชมจันทร์วางสายใส่ผมไปเรียบร้อย คงไม่ต้องบอกว่าผมได้นิสัยกวน ๆ จากใครมา

และผมก็พอจะเดาออกว่าทำไมจู่ ๆ คุณแม่ผมถึงโทรมาชวนไปกินข้าว ทั้ง ๆ ที่ทุกวันจะไปเข้าสมาคมคุณนายมากกว่าอยู่กับสามีเสียอีก

“ลิตา คืนนี้ไปกินข้าวกับที่บ้านพี่นะ”

ผมหันไปบอกคนตัวเล็กที่ยังทำหน้าครุ่นคิดอยู่ข้าง ๆ

“ต้องไปด้วยเหรอคะ ลิตาไม่ไปได้รึเปล่า”

“ต้องไปค่ะ และจำเป็นมาก ๆ ที่ลิตาต้องไป”

คำตอบของผมทำเอาเธอแหงนหน้าขึ้นมามองอย่างสงสัย แต่เธอก็ไม่ได้โต้แย้งอะไร ได้แต่พยักหน้าตอบรับ

ผมโทรไปสั่งให้ลูกน้องจัดเตรียมชุดให้เธอ คืนนี้เธอต้องดูดี เพราะผมจะเปิดตัวเธอกับครอบครัว

6 โมงเย็น

ผมนั่งรอลิตาอยู่ที่ห้องนั่งเล่น ตอนนี้เธอกำลังแต่งตัวอยู่โดยมีผู้ช่วยแต่งหน้าทำผมอีก 2 คน

เสร็จแล้วค่ะคุณชานนท์ !!

เสียงของผู้ช่วยดังมาจากข้างบน ทำให้ผมละสายตาจากการอ่านหนังสือขึ้นไปมอง

ลิตากำลังเดินลงมา ในชุดสีน้ำเงินเข้มปาดไหล่เข้ารูป ความยาวเลยเข่าแค่นิดเดียว ผมยาวสลวยที่ดัดลอนเป็นเกลียวคลื่นข้างนึงทัดหูและติดกิ๊ฟเพชรไว้ ใบหน้านวลที่แต่งแต้มสีสันลงไปยิ่งทำให้ใบหน้าของเธอโดดเด่นและมีสเน่ห์ เธอสวย สวยมากจริง ๆ นี่ผมตกหลุมรักเธอรอบที่เท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้

“ลิตาของพี่สวยที่สุดเลย”

“ไม่ต้องมาปากหวานหรอกค่ะ”

“หวานกับลิตาคนเดียว ไม่เชื่อชิมดูสิ”

“พี่ชานนท์ พอเลยค่ะ อายคนอื่นเค้า”

ร่างบางผลักอกผมออกเบา ๆ เมื่อเห็นผมโน้มตัวลงไปกำลังจะจูบเธอ

ลิตา part

จู่ ๆ พี่ชานนท์ก็บอกว่าจะพามากินข้าวกับที่บ้าน เล่นเอาฉันหายใจไม่ทั่วท้อง จะไม่ให้คิดมากได้ยังไง ก็ครอบครัวของพี่ชานนท์มีชื่อเสียง มีหน้ามีตาขนาดนั้น แถมลูกชายคนเดียวก็เป็นถึงคุณหมอฝีมือดี ลูกคุณหญิงคุณนายบ้านอื่น ๆ ก็จ้องอยากจะเป็นสะใภ้กันทั้งนั้น แล้วดูตัวฉันสิ แค่นักศึกษาธรรมดา ๆ คนนึง ครอบครัวไม่ได้ร่ำรวยอะไร แถมพ่อแม่ก็เสียหมดแล้ว ถ้าเกิดครอบครัวพี่ชานนท์ไม่ชอบฉันจะทำยังไง พวกท่านจะไล่ฉันออกไปจากชีวิตพี่ชานนท์เหมือนในละครหลังข่าวรึเปล่า

“ลิตา ไม่ต้องคิดมากนะคะ อยู่กับพี่ไม่ต้องกลัวอะไรทั้งนั้น”

เหมือนพี่ชานนท์จะรู้ทันความคิดของฉัน เขาเอื้อมมือมากุมมือฉันไว้ระหว่างที่เรานั่งรถไปร้านอาหาร

“แต่ลิตากลัวว่าท่านจะไม่ชอบลิตา”

“แค่พี่รักลิตาก็พอแล้วค่ะ คนอื่นจะว่ายังไงไม่ต้องไปสนใจ”

คราวนี้พี่ชานนท์เขยิบเข้ามากอดฉันไว้เบา ๆ เพื่อปลอบฉันไม่ให้คิดมาก

ไม่นานนักพี่บอสก็ขับรถพาเรา 2 คนมาถึงร้านอาหารหรูที่ฉันไม่เคยเห็นมาก่อน พี่ชานนท์ให้ฉันคล้องแขนเขาเดินเข้าไปข้างในด้วยกัน หัวใจฉันเต้นแรงแทบจะหลุดออกมาอยู่แล้ว ตื่นเต้นจนจะควบคุมตัวเองไม่อยู่ เหมือนคนข้าง ๆ จะรับรู้ได้จึงกระชับมือฉันเข้าไปชิดตัวมากขึ้น

พี่ชานนท์คุยกับพนักงานถึงโต๊ะที่จองไว้ แล้วพนักงานก็พาเรามาที่ห้องอาหาร VIP พอเปิดประตูเข้าไปจากความตื่นเต้นจนแทบคุมตัวเองไม่ได้กลับกลายเป็นความสงสัยขึ้นมาทันที

ผู้หญิงคนนั้น ที่ชื่อ เอวา ทำไมเธอถึงอยู่ที่นี่ด้วย แถมยังดูคุณเคยกับผู้ใหญ่อีก 2 ท่านที่นั่งอยู่ข้างในซึ่งคาดว่าคงเป็นคุณพ่อและคุณแม่ของพี่ชานนท์ นี่มันอะไรกัน?

//////

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***