ตอนที่ 10 หวง

@ภูเก็ต

ลิตา part

10 โมงเช้านิด ๆ เราก็มาถึงบ้านพักส่วนตัวริมชายหาดภูเก็ต ถึงจะบอกชวนมาทะเล แต่ก็ยังขนลูกน้องมาอีกนับ 10 คน ชีวิตมาเฟียนี่ดูยุ่งยากจังเลยนะ

“ชอบที่พักมั้ยคะ”

คนตัวสูงจู่ ๆ ก็โน้มตัวมาจากข้างหลัง

“ชอบค่ะ”

ฉันตอบพลางส่งยิ้มกว้างไปให้

“เข้าไปดูข้างในกันดีกว่าค่ะ เดี๋ยวกระเป๋าให้ไอ้พวกนี้ขนเข้าไปให้ที่ห้อง”

คนตัวสูงพูดพลางจูงมือฉันเข้าไปในบ้าน เขาดูอ่อนโยนขึ้นมาก ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่ แต่ตอนนี้เขาทำให้หัวใจฉันเต้นแทบไม่เป็นจังหวะ

ชั้น 2 ของบ้านพัก เขาพาฉันเข้ามาในห้องใหญ่ของบ้าน ถึงจะบอกว่าเป็นแค่บ้านพักตากอากาศ แต่อุปกรณ์อำนวยความสะดวกก็ครบครัน

“พี่ชานนท์นอนห้องไหนคะ”

ฉันถามเขาอีกครั้งเพราะดู ๆ แล้วห้องที่เขาพาฉันมาน่าจะใหญ่ที่สุดแล้ว

“พี่พักห้องนี้ค่ะ”

“ห๊า อะไรนะคะ”

“ก็ห้องใหญ่มีห้องเดียว พี่ก็ต้องพักกับลิตาสิ ไปเช็คของในกระเป๋าสิ ดูว่าป้าทิพย์ใส่มาให้ครบรึเปล่า”

ขณะที่ฉันยังตกใจกับคำตอบ ก็จำเป็นต้องเดินมาเปิดกระเป๋าเพื่อเช็คของข้างใน เพราะเมื่อวานอีตาพี่ชานนท์สั่งให้ป้าทิพย์จัดกระเป๋าให้ แล้วเขาก็พาฉันไปซื้อชุดว่ายน้ำ

“เสื้อยืด กางเกง ขาสั้น ชุดว่ายน้ำ ครบ แล้วก็ชุด....”

ทำไมในกระเป๋าฉันมีชุดนอนแค่ชุดเดียวล่ะ แถมเป็นชุดนอนวาบหวิวที่เขาซื้อให้อีก

“พี่ชานนท์ ทำไมในกระเป๋าลิตามีชุดนอนชุดเดียวล่ะคะ พี่บอกป้าทิพย์ว่ายังไงกันแน่”

ฉันจ้องหน้าคนตัวโต ที่เอาแต่อมยิ้มอย่างมีเลศนัยอยู่บนโซฟา

“ก็อยากเห็น เลยบอกป้าทิพย์ใส่มาแค่นั้นค่ะ”

ฟังคำตอบเขาสิ ไม่รู้ไปกินยาแขนงไหนของคุณเดวิดมารึเปล่า

“แต่มันมีแค่ชุดเดียว เรามาตั้ง 3 คืน แล้ววันอื่นจะเอาอะไรใส่คะ”

“ก็ไม่ต้องใส่ไงคะ”

“พี่ชานนท์!?”

คำตอบของเขาทำเอาฉันร้อนวูบวาบไปทั่วตัว ก็จริงที่เราอาจจะเคย ๆ กันแล้ว แต่ตอนนั้นฉันจำอะไรไม่ได้นี่นา มันก็อายเป็นธรรมดาอยู่แล้วปะ

“พี่ล้อเล่น ยืมชุดพี่ใส่ก็ได้ พี่มีเสื้อยืดหลายตัว รีบเปลี่ยนชุด แล้วลงไปที่ทะเลกันดีกว่านะคะ”

เขาพูดพลางเดินมาประชิดตัว โอ้ย หัวใจฉันมันจะวาย

ชานนท์ part

หลังจากได้แหย่คนตัวเล็กเล่นนิดหน่อย เธอก็ไปเปลี่ยนชุดว่ายน้ำ เพื่อที่จะลงไปเล่นที่ทะเล ส่วนผมแค่กางเกงขาสั้นกับเสื้อยืดสบาย ๆ ก็พอแล้ว

ลิตา ออกมาจากห้องแต่งตัว เธอใส่ชุดป้ายผ้าบางเบาสบายสำหรับเดินเล่นริมทะเล

เดินลงมาจากตัวบ้านไม่ไกลนักเราก็มาถึงเก้าอี้นั่งริมทะเล ผมหย่อนตัวลงนั่งที่เก้าอี้ผ้าใบ วันนี้บ้านพักของคนอื่น ๆ ก็เต็มไปด้วยคนที่มาพักผ่อน

“ลิตาลงเล่นน้ำทะเลได้มั้ยคะ”

“ได้สิ แต่อย่าไปลึกนักนะ”

“ค่าา รับทราบค่าาา”

เธอตอบพลางทำหน้าทะเล้นใส่ จากนั้นเธอก็ปลดชุดป้ายผ้าบางนั่นออกเพื่อที่จะลงเล่นน้ำ

แต่เดี๋ยวนะ!! ไอ้ชุดบิกินี่สีแดงนี่มันอะไร ข้างหน้าตรงขาก็เว้าสูงจนจะถึงเอวแล้วมั้ง ไหนจะข้างหลังที่ปิดก้นกลม ๆ นั้นไว้แค่นิดเดียวอีก

“ลิตา!!! ชุดนี้มันอะไรคะ”

“ก็ชุดที่พี่ชานนท์พาลิตาไปซื้อเมื่อวานไงคะ ลิตาถามแล้วก่อนซื้อ พี่บอกว่า ok”

“แต่เมื่อวานมันไม่โป๊ขนาดนี้นะ”

“ก็แบบนี้แหละ แก่แล้วนะเนี่ย แค่นี้ก็ลืม”

เฮ้อ..ผมสาบานได้ว่าเมื่อวานผมไม่รู้ว่ามันจะโป๊ขนาดนี้ ตอนเห็นในหุ่นมันไม่ขนาดนี้แท้ ๆ

นอกจากไอ้ชุดสีแดงแสนเซ็กซี่ของเธอแล้ว ยังมีสายตาพวกหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่ที่พักอยู่บ้านพักแถวนี้อีกที่มองตามเธอ

ทั้งอก ทั้งเอว ไหนจะก้นกลม ๆ นั่นอีก มันทำให้ผมหงุดหงิดจริง ๆ

ผมไม่ชอบเลยที่เห็นใครมองยัยตัวเล็กแบบนั้น ผมเป็นอะไรนะเนี่ย หวงเธอเหรอ?

▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***