ร้องไห้

ตกบ่าย

อัยญา: //นั่งกินข้าว เจล://เดินเข้ามา

เจล:น้องเจสันอยู่มั้ยจ๊ะ//ค้ำโต๊ะ

อัยญา:ใครมิทราบ เจล:เอ้าฉันก็ถามเธอสิ

อัยญา:ดูเอาเองสิ//เดินออกไป เจล:มันเป็นอะไรของมัน เจสัน//เดินลงมา+มีอะไรหรอที่รัก

เจล:คุณนัดเจลกินข้าวไงคะ+เดินไปเกาะเเขน

อัยญา: //มองบน+สายเข้า

อัยญา://เดินไปรับโทรศัพท์+

ในสาย

อัยญา:ค่ะพี่มาติน มาติน:ว่างมั้ยคะ อัยญา:เอ่ออ อัยญายังไม่ว่างอ่ะค่ะ มาติน:อ๋อครับ อัยญา:พี่มาตินจะชวนไปทานข้าวหรอ มาติน :ใช่หน่ะสิ ได้ไปคนเดียวเหงาเเน่เลย อัยญา:ไว้ครั้งหน้านะคะ

มาติน:ครับๆ ตัดสาย

ถึงเเม้อัยญาจะเป็นคนเอาเเต่ใจ เเต่เธอก็เขื่อฟังพ่อของเขาเป็นพิเศษ

อัยญา:เฮ้ออออ

ในตอนนั้น คำพูดของเจสันก็เเวบขึ้นมาในหัว

เจสัน:มันไม่ได้มีเธอเเค่คนเดียวหรอก

อัยญา:ไม่จริง เราคบกันตั้งนาน

ห้าง (ร้านประจำของมาติน)

มาติน:อร่อยมั้ยคะ เบล:อร่อยค่ะ//ยิ้ม

มาติน:งั้นกินเสร็จ เดี๋ยวพี่พาไปดูหนังน้าาา

เบล:โอเคค่ะ

อัยญา://ยืนอึ้ง+น้ำตาไหล +เดินออกไป

เจสันทานข้าวอยู่ร้านตรงข้าม

เจสัน:สมน้ำหน้า

บ้านเจสัน

อัยญา://วิ่งขึ้นห้อง

ในห้องอัยญา อัยญา://นอนร้องไห้

อัยญา:😭เลว

ตกเย็น หน้าห้องอัยญา

เเม่บ้าน:คุณหนูคะลงมาทานข้าวนะคะ+เคาะประตู

เจสัน:มีอะไร เเม่บ้าน:คุณหนูไม่ยอมลงไปทานข้าวเลยค่ะ เจสัน:ปล่อยไว้งั้นเเหละ เเล้วกับข้าวหรือข้าว ก็เททิ้งให้หมดอย่าให้เหลือ เเม่บ้าน:ค่ะ+เดินออกไป เจสัน:เธอจัเก่งซักเเค่ไหนกัน

อัยญา://นอนหลับเป็นตาย

ตกดึก

อัยญา://สะดุ้งตื่น อื้ออออ

อัยญา:หิวอ่ะ อัญญา://เดินลงไปข้างล่าง

ในห้องครัว

อัยญา:ไม่เห็นมีไรกินเล๊ยย

อัยญา:สั่งเอาก็ได้+เดินไปนั่งโซฟา

อัยญา:กินไรดีน้าาา //กดกดกดกดกดกด

ซักพัก

อัยญา:เยอะมาก จะกินหมดมั้ยเนี่ย ดีนะที่เขาใส่เเบบกล่องมาให้จะได้ไม่ต้องล้างจาน อัยญา: กินๆๆๆ

เจสันดินลงมา

เจสัน:ทำอะไร อัยญา:ก็กินไง

เจสัน:ทำมาเป็นอวดเก่ง หึ อัยญา:อวดเก่งอะไร ยังไม่ได้อวดอะไรเลย เจสัน:หึ ได้ข่าวว่าเเฟนมีชู้หนิกินข้าวลงได้ไง อัยญา:เเฟนไม่ใช่พ่อหนิ เจสัน:(หึ จะรอดูคนเเบบเธอ)

อัยญา:(คงจะคิดว่าฉันหลงผู้ชายหล่ะสิไอ้เเก่)

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***







บทที่แล้ว

เกลียด