ขอพระเจ้าไปเกิดใหม่ในโลกแห่งเซียน

วันหนึ่งผมได้ไปเที่ยวกับครอบครัวพวกเราไปวัด ซึ่งวัดแห่งนี้อยู่บนหน้าผา แล้วผมก็ได้ไปยืนที่จุดชมวิว แล้วก็มีผู้หญิงคนหนึ่งมายื่นอยู่ที่ใกล้ๆกับผมเพื่อที่จะถ่ายรูป แล้วเธอก็ได้ผลัดตกลงไปและผมก็ได้ไปดึงมือผู้หญิงคนนั้นไว้ มือผมได้ไปจับราวเหล็กไว้...ทันใด่นั้นราวเหล็กที่ยึดติดกับแท่งเหล็กก็ได้ขาดออกเนื่องจากรับน้ำหนัก2คนไม่ไหว แต่งก็ยังดีที่มันขาดแค่ด้านเดียวและอีกข้างก็กำลังจะขาด ผมก็เลยตัดสินใจที่จะเหวี่ยงผู้หญิงคนนนั้นขึ้นไป คงเป็นเพราะแรงเหวี่ยงนั้นทำให้ราวเหล็กนั้นขาดทันที แต่ก็ยังดีที่ผู้หญิงคนนั้นรอด

เพราะมีคนอยู่แถวนั้นดึงเธอเข้าไป

แต่ผมก็นึกเสียดายที่ต้องมาตายเพราะช่วยใครก็ไม่รู้

ผมนั้นได้ตื่นขึ้นมาในที่ที่ผมไม่รู้จักและมีคนที่นั่งอยู่ตรงหน้าผมเขาได้กล่าวทักทายขึ้น

?:ไง..ได้สติแล้วหรอ

ผม:คุณเป็นใครแล้วแล้วตอนนี้ผมอยู่ที่ไหน

?:ฮ่าฮ่าฮ่า แล้วเจ้าคิดว่าที่นี้คือที่ไหนกันละ

คิดในใจ:ถ้ากุรู้กุคงไม่ถามหรอก ไอ่เหี้#เอ่ย

ผม:คือผมไม่รู้ครับ

?:ฮืมม..สิ่งที่คิดกับคำพูดมันออกมาคนละอย่างเลยน๊าาา

ผม:เอ่อ ค..คุณรู้ความคิดผมด้วยเรอะ

?:ฮ่าฮ่าฮ่า สำหรับข้ามันไม่ใช่เรื่องยากหรอกนะ

ผม:ครับ..

ผม:แล้วสรุปคุณเป็นใครแล้วผมตายแล้วจริงๆหรอ

?:ก็ตายนะสิ นายตกหน้าผาลงมาสภาพดูไม่ได้เลยละ

ส่วนข้าเป็นใคร ข้าคือพระเจ้า ยินดีที่ได้รู้จัก

ผม:แล้วทำไมผมมาอยู่ที่นี้ทุกคนที่ตายต้องมาหาคุณก่อนหรอ

พระเจ้า:ป่าวหรอกก็มีแค่คนที่น่าสนใจเท่านั้นแหละที่ฉันจะเรียกมา

ผม:แล้วคุณพระเจ้าเรียกผมมาทำไม่หรอ

พระเจ้า:อืม...นายชื่อเบียร์สิน่ะส่วนอายุก็แค่20ต้นๆไม่เคยมีแฟนแถมยังไม่เคยนอนกับผู้หญิงด้วย อาชีพก็เกษตรกร

ผม:เห้ย..ถึงจะเป็นพระเจ้าแต่มันก็เกินไปแล้วโว้ยนี้มันขอมูลส่วนบุคคลนะ

พระเจ้า:อืม..นี้ก็เป็นข้อมูลที่คนส่วนใหญ่รู้นะ

ผม:ที่เขารู้ก็รู้แค่ว่าผมทำอาชีพเกษตรกร แล้วข้อมูลก็มีตั้งเยอะแต่ดันไปอ่านข้อมูลที่ว่าเคยนอนกับผู้หญิงเนี้ยนะ

พระเจ้า:ฮ่าฮ่าฮ่า ก็มันสุดตาดีนี้น่า

คิดในใจ:ค#ย

ผม:ครับๆ

พระเจ้า:มาเข้าเรื่องกันดีกว่า ข้าจะส่งเจ้าไปเกิดใหม่ในโลกที่เจ้าต้องการ เจ้าเลือกจะไปที่ไหนละ

ผม:ส่งให้ผมไปเกิดใหม่ที่ต่างโลกหรอนึกว่าจะมีแค่ในนิยายสะอีก

พระเจ้า:แปลกตรงไหนต่อให้ไม่ใช่เจ้าหลังจากตายก็ไปเกิดใหม่ทันทีอยู่ดี ถึงจะจำอะไรไม่ได้เลยก็เถอะ

ผม:อ่าวถ้างั้นจะเรียกผมมาคุยทำไม ไม่ส่งผมไปเกิดทันทีเหมือนคนอื่นละ

พระเจ้า:ข้าก็บอกไปแล้วนี้ว่าเจ้าน่าสนใจ

ผม:?

พระเจ้า:ยอมตายแทนคนอื่นแถมคนที่เจ้าช่วยไว้ก็ไม่ได้เป็นคนรู้จักมักคุ้นกับเจ้าด้วยซ่ำ

ผม:ร่างกายมันไปก่อนที่สมองจะสั่งด้วยซ่ำเอาตามตรงก็ไม่ได้ตั้งใจจะช่วยหรอกนะ แถมยังนึกเสียดายที่ต้องมาตายแทนใครก็ไม่รู้

พระเจ้า:ถึงอย่างนั้นเรื่องที่เจ้าได้ช่วยผู้หญิงคนนั้นไว้ก็ไม่เปลี่ยนแปลง...

ผม:อ่าๆมาเข้าเรื่องกันจะส่งผมไปเกิดใหม่ใช่ไหม แล้วให้ผมเลือกโลกที่จะไปได้ด้วย

พระเจ้า:ใช่ แถมข้าก็จะให้ของขวัญสุดพิเศษให้เจ้าด้วยชีวิตเจ้ามันก็น่าสงสารละนะต้องมาทำงานหนักหลังจากอายุ15ช่วงชีวิตนี้ควรจะไปสนุกกับเพื่อนไม่ใช่หรือไง

ผม:ออก็ไม่บำบากขนาดนั้นหรอก ถ้างั้นมีโลกแห่งเซียนไหมรู้จักป่าวพวกจอมยุทธ์ไรเงี้ย

พระเจ้า:ก็ต้องมีอยู่แล้วสิทำไมนายถึงอยากไปโลกแห่งเซียนละ

ผม:ก็เซียนอายุยืนยาวนิ

พระเจ้า:ออ ถ้างั้นมาเลือกสิ่งที่เจ้าต้องการกัน แล้วเจ้าอยากได้อะไรล่ะทักษะระดับพระเจ้าหรือศาสตราวุธระดับพระเจ้าหรือว่า..เจ้าจะเอาทั้งคู่เลย

ผม:ไม่อะ..ไม่เอาทั้งคู่นั้นแหละ

พระเจ้า:ทำไม่ละ.ข้าขอเหตุผลมาสักข้อสิ

ผม:ถ้าผมไปด้วยของพวกนั้นผมก็จะเบื่อเร็วเพราะทุกอย่างมันจะง่ายไปหมด

พระเจ้า:นั้นคือเหตุผลของเจ้างั้นหรอ

ผม:ใช่ ท่านไม่เบื่อบ้างหรอที่มีพลังอำนาจที่สามารถทำได้ทุกอย่างที่อยากทำไม่มีใครมาขัดสิ่งที่ท่านจะทำได้

พระเจ้า:....

ผม:ท่านบอกว่าจะให้ทุกอย่างที่ผมต้องการใช่ไหมถ้างั้นผมขอสกิลก็อปปี้

พระเจ้า:ก็อปปี้

ผม:ใช่ๆก็อปปี้สกิลที่สามารถคัดลอกได้ทุกอย่างเอาแค่นี้ก็พอ

พระเจ้า:เจ้าจะเอาแค่นี้จริงๆหรอ

ผม:งั้นทำให้มันจำกัดด้วยละ อย่างเช่นทุกๆ15วันจะสามารถก็อปปี้ได้1ครั้ง

พระเจ้า:แล้วจะทำแบบนั้นไปทำไม

ผม:ถ้ามันก็อปปี้ได้ตลอดมันก็โครตโกงเลยสิถ้าทำแบบนั้นแปปเดียว เดียวผมก็เบื่อเพราะงั้นจำกัดมันไว้แบบนั้นละ

พระเจ้า:ได้ๆตามที่เจ้าต้องการ เอาละข้าจะส่งเจ้าไ..

ผม:เดียวๆขอให้ผมหน้าตาหล่อๆด้วยละ

พระเจ้า:ฮ่าฮ่าฮ่า..ได้..เอาละข้าจะส่งเจ้าไปละนะขอให้เจ้าโชคดีในโลกแห่งเซียน

หลังจากนั้นเขาก็ได้ถูกส่งไปยังโลกแห่งเซียน

พระเจ้า:เอาไปแค่สกิลก็อปปี้จะดีเรอะ ให้อีกอย่างไปหน่อยละกัน

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***