ep2

โดยบังเอิญ ในที่สุดเขาก็นึกขึ้นได้ว่าตนไม่ได้ทะลุมาในโลกสมมุติแต่ทะลุมาในหนังสือ

ฮ่องเต้น้อยที่อยู่ในหนังสือมีชีวิตอยู่ได้ไม่กี่ปีก็ตาย จากนั้นจึงสละตำแหน่งให้ผู้สำเร็จราชการผู้โด่งดังซึ่งเป็นพระเอกของเรื่อง ส่วนนายเอกในหนังสือนั้นเป็นขุนนางมากความสามารถที่จะช่วยให้ผู้สำเร็จราชการปกป้องแผ่นดินมีชื่อเสียงดีงามสืบไปจากรุ่นสู่รุ่น

กู้หยวนไป๋เป็นผู้ชายที่ชอบผู้หญิง และรู้ว่าหนังสือเล่มนี้ถูกดัดแปลงให้เป็นเรื่องราวของนิมิตรภาพลูกผู้ชายที่เกี่ยวข้องกับการต่อสู้การเมืองในวังหลวงบทเว็บดราม่า

หลังรู้ว่าตัวเองจะอยู่ได้อีกไม่กี่ปี กู้หยวนไป๋ก็ได้รับความกระทบกระเทือนทางจิตใจอยู่ช่วงหนึ่ง ความทะเยอทะยานก่อนหน้านี้ถูกทิ้งไว้ข้างหลังเพราะอย่างไรเสียมันก็สู้การรักษาชีวิตให้ดีมิได้

เขาโกหกตัวเองว่าตำแหน่งฮ่องเต้นี้ไม่ได้ถูกกำหนดให้เป็นของเขา ต่อให้ยามนี้เขาทำมากเพียงใดก็เป็นเพียงการปูทางให้กับฮ่องเต้ในอนาคตเท่านั้น แต่จะยอมแพ้ไปอย่างนี้ เขาไม่เต็มใจจริงๆ

ในช่วงที่เจ็บป่วยอยู่นั้นกูหยวนไปคิดไปมากมาย จนในที่สุดเขาก็ตัดสินใจปล่อยให้มันเป็นไปตามธรรมชาติ หลายปีมานี้เขาดูแลตัวเองอย่างดี เพลิดเพลินกับช่วงเวลาสุดท้ายของชีวิตอย่างเต็มที่ ทำตัวเป็นคนซื้อซีอิ๊ว* ไปเรื่อย พร้อมสังเกตการสังคมมิตรภาพลูกผู้ชายของ 2 ตัวละครหลักในเนื้อเรื่อง

กู้หยวนไป๋ยังไม่เคยสังเกตสังคมมิตรภาพลูกผู้ชายมาก่อนเลย

"ฝ่าบาท เรียบร้อยแล้วพ่ะย่ะค่ะ" เทียนฟู่เฉินว่าง 2 เท้าของกู้หยวนไป๋ลงอย่างเบามือเบาเท้า เพราะเกรงว่าจะรบกวนฮ่องเต้ที่กำลังจมอยู่ในความคิด ในที่สุดกูหยวนไปก็ยืนอยู่บนพื้น นางกำนันนำชุดลำลองที่อบควันจนหอมมาผลัดเปลี่ยนให้เขา

ยังไม่ทันจะเปลี่ยนชุดเสร็จดี ด้านหน้าก็มีขันทีมารายงาน "ฝ่าบาทเหอซินเอ๋อพร้อมเสนาบดีกรมอากรและบุรุษชายของเขา กำลังรออยู่นอกตำหนัก

______________________________________________

*ซื้อซีอิ๊ว เป็นคำสแลงใช้สื่อว่าผู้พูดไม่ต้องการมีส่วนเกี่ยวข้องใดๆ เป็นเพียงคนธรรมดา ไม่มีบทบาทสำคัญ

______________________________________________ พ่ะย่ะค่ะ"

"ให้พวกเขาเข้ามา"กู้หยวนไป๋เอ๋ย

ขันทีทั้ง 3 คนเข้ามา พวกเขาขอถวายความเคารพกู้หยวนไป๋ที่เพียงต้อนรับเรียบๆด้วยเสียงหนึ่ง"ลุกเถิด"

คุณชายจวนเสนาบดีกรมอากรยังไม่ได้สวมหมวก* ดูจะเป็นเด็กหนุ่มที่ไม่เกรงกลัวต่อฟ้าดิน ทั้งที่เมื่อเช้าเขาเพิ่งดูถูกผู้เป็นบิดากำชับไปสิบยี่สิบรอบว่าห้ามมองพระพักตร์ฝ่าบาทโดยตรงเด็ดขาด ทว่าว่ายิ่งห้ามกลับเหมือนยิ่งยุ เพราะบัดนี้เขายืนอยู่ตรงข้างหลังเหอชินเเละผู้บิดากำลังอาศัยมุมอับลอบช้อนตาขึ้นมอง

ผู้ครองแผ่นดินเช่นกู้หยวนไป๋ กล่าวได้ว่าเป็นบุคคลที่ถูกตามใจจนเปราะบางที่สุด และได้รับการเลี้ยงดูจากทั้งแคว้น

ขณะที่คุณชายน้อยเหลือบตาขึ้นมองก็เห็นนางกำนัลกำลังพาดผมดำขลับของฮ่องเต้ ไปด้านหลังอย่างระมัดระวัง วันนี้ห้องเต้เพิ่งหายจากอาการประชวรตั้งใจสวมฉลองพระองค์สีแดงฉาดเพื่อเฉลิมฉลอง ใบหน้าหยกนั้นสะท้อนสีแดงระเรื่อ

คุณชายน้อยก้มหน้าลงอย่างรวดเร็วด้วยความตื่นตระหนก ไม่กล้าเงยหน้าขึ้นมองอีก

"นี่คือคุณชายใหญ่ของใต้เท้าทังรึ"

น้ำเสียงของกู้หยวนไป๋อ่อนโยนจนใต้เท้าถังรู้สึกปราบปลื้มใจยิ่ง ก่อนคล่อมตัวเอ่ย"คราวก่อนฝ่าบาทตรัสกระหม่อมว่าคนหนุ่มในวังมีน้อย บุรุษของกระหม่อมคุณสมบัติปานกลาง นิสัยโง่เขา เพราะว่าดีที่ยังเยาว์วัย ปกติแล้วน่าปวดเศียรเวียนกล้ายิ่งนัก หากฝ่าบาทไม่รังเกียจกระหม่อมจะให้เขาเข้าวังบ่อยๆ เพื่อติดสอยห้อยตามและคลายเหงาให้ฝ่าบาทพ่ะย่ะค่ะ"

กู้หยวนไป๋อยากถอนหายใจอีกแล้ว

เมื่อไม่กี่วันก่อนเขาเพิ่งทำเรื่องใหญ่สำเร็จไป นั่นก็คือการบอกใบ้ให้

______________________________________________ ชายจีนที่อายุครบ 20 ปีบริบูรณ์ ในสมัยโบราณจะต้องผ่านพิธีสวมหมวก เพื่อแสดงถึงการบรรลุนิติภาวะเป็นผู้ใหญ่

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***