เช้ารุ่งอรุณ
บนโต๊ะเต็มไปด้วยอาหารมากมาย
"เนี่ยนเจิน เจ้าไม่กินรึ"
"ท่านชายกินเถิดขอรับ"
"มานี่ นั่งลงจับตะเกียบแล้วกินซะ"
"แต่ว่า..."
"นี่เจ้าลืมฐานะของข้าตอนนี้แล้วหรือ? อีกอย่างกินพร้อมกันจะได้รีบออกเดินทาง"
"เข้าใจแล้วขอรับ"
นี่ข้ากินข้าวร่วมโต๊ะกับฝ่าบาทเชียวนะ!(เนี่ยนเจินกล่าวในใจ)
"มัวเหม่ออะไรอยู่ รีบกิน แล้วก็ไปส่งข่าวให้ขันทีซ่ง บอกเขาว่าข้าคงกลับวังไม่ทันการประชุมที่ท้องพระโรงพรุ่งนี้ ส่วนเขาจะกล่าวกับขุนนางอย่างไรก็แล้วแต่ ขอเพียงแค่ไม่สร้างเรื่องปวดหัวให้ข้าก็พอ"
"ได้ขอรับ"
บนรถม้า
"นี่ท่านชายจะไปที่ใดหรือขอรับ"
"ไปจวนเจ้าเมืองโม่โฉว"
ไม่นานนักรถม้าของลู่ฟางได้เคลื่อนมาที่หน้าจวนท่านเจ้าเมือง
ณ จวนท่านเจ้าเมือง
"นายท่านเจ้าคะ" สาวใช้ในจวนกล่าว
"มีอะไร?"
"มีคนมาขอพบเจ้าคะ"
"ผู้ใดกัน"
ท่านเจ้าเมืองออกมาพบบุคคลนั้นที่หน้าประตูจวน มองมาที่รถม้า เห็นเพียงเงาของลู่ฟาง ท่าทางที่อ่อนโยน แต่ก็ไม่ทิ้งความสง่าราศีที่มีอยู่
"พวกท่านเป็นใครกัน"
"เรียนท่านเจ้าเมือง ข้าเนี่ยนเจิน ส่วนท่านชายของข้ามีนามว่าเจียวลู่"
"แล้วพวกท่านมาพบข้ามีเรื่องกันใด?"
"ท่านชายของข้า จะสอบถามเกี่ยวการราคานี้สินค้าในเมืองโม่โฉวขอรับ ท่านพอจะมีเวลาหรือไม่"
"ให้ท่านชายของเจ้ามาคุยข้างในเถอะ"
ลู่ฟางลงจากรถม้า ความสง่าของนางปกปิดไม่อยู่ แม้ผู้ที่เดินผ่านเป็นชายก็มองนางอย่างไม่ละสายตา
"ท่านชายท่านมีอะไรจะพูดก็พูดเถอะ"
"เรื่องนี้ท่านกับข้าควรพูดคุยกันตามลำพัง"
ท่านเจ้าเมืองบอกให้สาวใช้ออกไปรอข้างนอก แล้วสั่งห้ามมิให้ใครรบกวน
"เชิญพูดเถอะ"
"ท่านนายอำเภอ ท่านเคยเห็นป้ายนี้หรือไม่?"
ลู่ฟางนำป้ายทองมอบให้ท่านเจ้าเมืองดู
"นี่ท่าน!!! นี่มันป้ายทองของฝ่าบาทเชียวนะ ท่านคงไม่ได้ไปขโมยมาใช่หรือไม่"
"ท่านเจ้าเมือง ท่านลองคิดดูนะ ในวังหลวงมีทหารเวรยามตั้งมากมายข้าจะขโมยมาได้เยี่ยงไร หากจะบอกว่าเป็นของปลอมก็คงมิใช่ เพราะป้ายทองนี้ทำจากวัสดุพิเศษ"
"งั้นท่านก็คือ...."
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 5
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments