ตอนที่ 2 วันซั่วๆ

เช้าของการฝึกงานวันที่สอง ซึ่งผมนั้นสายตามเคย

แล้วถ้าถามว่าทำไมแม่ไม่ปลุกนะหรอ วันนี้แม่ผมออกไปทำธุระตั้งแต่เช้ามืดแล้วแหละค้าบบ ไอผมก็ดันลืมตั้งนาฬิกาปลุกไว้ด้วย

" ( หัลโหล วินนี่อยู่ไหนแล้ว) "

" ( โทษทีว่ะ กูพึ่งตื่นมึงไปเองได้ไหม ) "

" ( ได้ๆ งั้นวินรีบตามมานะ เดี๋ยวสายแล้วจะโดนตำหนิ ) "

ทันทีที่วางสายผมนั้นรีบเด้งตัวไปทำธุระส่วนตัวทันควันและภาวนาว่าอย่าให้วันนี้รถติดเลย ไม่งั้นผมซั่วแน่ ผมรีบเหยียบรถออกทันทีโดยที่ยังไม่ได้กินอะไรเลย ในที่สุดผมก็มาถึงสักที แล้วในขณะที่ผมรีบวิ่งอยู่นั้น

" อุ้ย ขอโทษครับ ผมไม่ทันมอง "

ผมพูดพร้อมกับเงยหน้าขึ้นก็เห็นผู้ชายร่างสูง คมเข้ม หล่อสุดเท่าที่ผมเคยเห็นในบริษัทนี้แล้ว เค้าดูมีมาดมากๆ แต่เค้าไม่พูดอะไรตอบมา ได้แต่ทำหน้าเคร่งครึมกลับมา ผมจึงรีบขอตัวแต่ในใจก็คิดตลอดว่าทำไมแม่งต้องเก็กหน้าด้วยว่ะ เดี๋ยวตะคริวก็แดกหน้าหรอก

" อ้าว หวัดดีวิน สายแล้วนะ "

" ขอโทษทีพร้อม แล้วกินไรมายังอ่ะ "

" เรียบร้อยแล้ววิน วินละกินไรมารึยัง "

" กูยังไม่ได้กินเลยว่ะ โคตรหิวมีไรกินมั่งป้ะ "

" ในห้องครัวมีไรกินอยู่ วินลองไปดู "

ในขณะที่ผมกำลังจะเดินไปเข้าห้องครัวนั้น ผมก็ด้นเจอไอขี้เก็กคนเมื่อเช้าอีก แต่ผมไม่ได้สนใจเพราะตอนนั้นผมหิวมาก ผมหาไรกินเสร็จก็เข้าทำงานต่อตามปกติ จนกระทั่งมีคนเข้ามาเรียกพวกเรา

" วินกับพร้อม ท่านประธานเรียกพบเข้าประชุม ท่านประธานให้เวลาแค่ห้านาที "

เมื่อพวกผมได้ยินเท่านั้นแหละ ผมกับไอพร้อมหน้าตั้งรีบเก็บของทันที แล้วเดินเข้าห้องประชุมพร้อมกับนั่งลงบนเก้าอี้

" ไอพร้อมไหนประธานว่ะ ให้พวกเรารีบแต่ตัวเองยังไม่มา "

" เออน่า เดี๋ยวเค้าก็มาเองแหละ เค้าเป็นประธาน วินก็เบาๆหน่อยสิ "

" คุยอะไรกันในห้องประชุม ไม่รู้จักมารยาทหรอ "

ทันใดนั้นก็มีเสียงนึงพูดขึ้น พอกับพวกผมที่หันมองพร้อมกัน ซั่วแล้วไงไอวินเอ๋ยย เจ้าของเสียงนั้นดันเป็นไอขี้เก็กที่ผมเดินชนเมื่อเช้า

" พวกผมขอ~ขอโทษครับ พวกผมจะไม่ทำอีก "

ผมไม่กล้าแม้จะสบตาเลยด้วยซ้ำเพราะกลัวจะโดนจำได้นะสิ แต่คิดๆดูแล้ว เค้าไม่ได้จะจำได้หรอกมั้ง

ชั่งมันๆ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***



