01 เลขาของแก

หลังจากแต่งตัวเสร็จฉันจึงเดินลงบรรไดมาที่ชั้น1ของบ้านเนื่องจากฉันกำลังจะไปทำงาน

"ริน แกกำลังจะไปทำงานหรอ"พี่ติณพี่ชายของฉันถาม

"อืม มีไร"

"อย่าพึ่งไป พี่มีอะไรจะบอกแก"

"อะไร"

จู่ๆก็มีผู้ชายคนหนึ่งเดินเข้ามาในบ้าน

"นี่ปืน เลขาของแก"

"เลขางั้นหรอ หนูไม่เอา"

"แกไม่เอาไม่ได้ แกต้องมีเลขา พี่ไม่มีเวลาคอยดูแลแกหรอกนะ"

"นี่รินโตแล้วนะพี่ติณ"

"แล้วไง ยังไงแกก็ยังเด็กสำหรับพี่ ยังไงแกก็ต้องมีเลขา"

"แต่...."

"ไม่ต้องแต่ ปืนกูหวังว่ามึงจะทำได้ดีนะ"

"ครับท่าน"

"เชิญครับ คุณริน"

ฉันทำหน้าพอใจ ใช่ฉันไม่พอใจทำไมพี่ติณต้องทำเหมือนฉันยังเด็ก

ฉันสะบัดหน้าแล้วเดินออกจากบ้านทันที

#ในรถ

"คุณริน จะแวะที่ไหนหรือเปล่าครับ"

"ไม่ต้อง แล้วก็ไม่ต้องมาถามถ้าฉันไม่ได้สั่ง

"เอ่อ ครับคุณริน"

ปืนขับรถมาเรื่อยๆจนมาถึงที่บริษัท

ฉันเปิดประตูแล้วลงจากรถ ฉันเดินเข้ามาในบริษัทปืนก็เดินตามฉันมาติดๆ ฉันไม่สนใจเดินมาที่หน้าลิฟ นิ้วเรียวชี้ไปที่ชั้น12 ไม่นานประตูลิฟก็เปิดออกฉันเดินเข้ามาในลิฟปืนก็เดินเข้ามาในลิฟเหมือนกัน

"ตามฉันมาทำไม"

"ก็ผมได้รับคำสั่งให้มาเป็นเลขาของคุณรินนะครับ"

"ไม่ต้อง จะไปไหนก็ไป"

"คงจะไม่ได้นะครับ ท่านสั่งผมมาผมก็ต้องทำ"

"หึ งั้นก้แล้วแต่นายแล้วกัน"พูดไม่รู้เรื่องนักใช่มั้ย

ไม่นานประตูลิฟก็เปิดออกฉันก็เดินออกจากลิฟแล้วเดินมาที่หน้าห้องทำงานของฉัน

"ริน ทำไมวันนี้มาเช้าจังล่ะ แล้วนั่นใคร?"พิมเลขาของฉันเอ่ยถาม

"ก็ปกตินะ ส่วนนี่เลขาของฉัน"

"อ้าว แล้วฉันล่ะ"

"แกก็เป็นรองเลขาชั่วคราวไปก่อนนะ"ที่เราพูดด้วยกันแบบนี้ก็เพราะว่าพิมเป็นเพื่อนสนิทของฉันคนเดียว

"ชั่วคราวคือไร"

"วันนี้ฉันมีนัดมั้ย"