ถ้ามึงมาเป็นของกูยังไงมึงก็รอด
กูจะเอาชีวิตมึง
ไจ๋
วันนี้มีอะไรทานบ้างครับ
กิติกุล
แม่เขามำอาหารยังไม่เสร็จน่ะ
ดอกสร้อย
ขอโทษที่ให้รอนานนะพอดีว่าแก๊สมันหมดน่ะ
ดอกสร้อย
แม่เลยต้องใช้เตาอั้งโล่แทน
ดอกสร้อย
เปิดประตูให้แม่หน่อย
ดอกสร้อย
นี่ก็ดึกมากแล้ว ไปพักผ่อนเถอะ
ดอกสร้อย
เรื่องงานน่ะ เดี๋ยวแม่เข้าไปคุยกับเจ้านายไจ๋ให้
ดอกสร้อย
เดี๋ยววันนี้แม่กับพ่อจะมานอนด้วยนะ
ดอกสร้อย
ดูเหมือนว่าวันนี้ลางของไจ๋จะไม่ดีเท่าไหร่
ไจ๋
เมื่อสัปดาห์ก่อนแม่ก็พูดแบบนี้แต่ก็ไม่เห็นจะมีอะไรเกิดขึ้นเลยหนิ//หงอย
กิติกุล
เชื่อแม่เขาเถอะนะลูก
กิติกุล
พ่อกับแม่เป็นห่วงหนูมากๆเลยนะ
กิติกุล
มีลูกอยู่แค่คนเดียว ถ้าหากว่าเสียไป พ่อกับแม่คงไม่เป็นอันกินอันนอนแน่ๆ
อรัณ
มึงสองคนมาหาข้าที่นี่มีอะไรรึ
กิติกุล
กูอยากให้มึงช่วยดูลูกกูให้หน่อย
อรัณ
งั้นพวกมึงสองคนก็นั่งลงกันก่อนสิ
อรัณ
ช่วงนี้ก็อยู่ดูแลลูกของพวกมึงดีๆนะ
อรัณ
อย่าให้ละสายตาแม้แต่อันขาด
อรัณ
เพราะไม่งั้นเจ้าที่เขาจะมาเอาตัวไป
กิติกุล
แล้วมีทางแก้อื่นมั้ย
อรัณ
ในวันที่เกิดเหตุจะมีคนอีกคน เป็นผู้ชาย ร่างสูงใหญ่ มาเอาลูกมึงไป
อรัณ
ให้ลูกมึงไปกับเขาคนนั้นแล้วจะปลอดภัย
กิติกุล
อืมค่าดูดวงเท่าไหร่ล่ะพ่อปู่
อรัณ
แล้วแต่พวกมึงจะตอบแทนข้า
เรื่องนี้ไจ๋ยังไม่รู้เพราะว่าพ่อและแม่ไม่อยากจะให้ลูกของตนคิดมาก
มีผู้คนมากมายกำลังรำบวงสรวงอยู่ภายในห้องของพ่อและแม่ไจ๋
ด้วยความสงสัยไจ๋เลยเดินเข้าไปหาผู้คนมากมายที่อยู่ตรงหน้าเขา
ไจ๋
//เผลอเดินเหยียบโดนไม้ที่ผุ
รัชนี
เหตุใดมึงถึงมาอยู่ในบ้านสามีกู
รัชนี
ชีวิตมึงต้องเป็นของกู//แสยะยิ้ม
ไจ๋
//รีบวิ่งเข้าห้องของตน
ไจ๋
//สดุ้งตื่นด้วยความตกใจ
ดอกสร้อย
หนูเป็นอะไรล่ะลูก
ดอกสร้อย
หนูไม่สบายใจอะไรรึป่าว
ไจ๋
ผมฝันร้ายไป ขอโทษที่รบกวนนะครับ
ไจ๋
งั้นผมไปเข้าห้องน้ำก่อนนะครับ
ดอกสร้อย
เดินระวังๆด้วยนะลูก
ไจ๋ได้เดินออกไปแล้วพบเจอกับอะไรบางอย่าง
Comments