เจ้าหญิงน้อยของผม
"เฮ้อเบื่อจังออกไปเดินเล่นดีกว่า" เดินออกจากบ้าน
"เอ๋ทำไมมีคนยืนมุงกันเต็มไปหมดเลยนะ" มองไปที่คนมุง"หรือว่าจะมีไอดอลมาเดินเล่นแถวนี้แล้วมีคนจำได้นะไปดูหน่อยดีกว่า" //เดินไป "Oh, my God!" ตกใจ
"ที่ไหนได้คุณโฟรตย์ไอดอลชื่อดัง" //เดินเข้าไปในกลางวง ล้ม 'เป็นอะไรรึป่าวครับ' "ไม่เป็นไรค่ะ"
'ระวังตัวบ้างนะครับเจ้าหญิง'น้อย "ห่ะเขาเรียกฉันว่าเจ้าหญิงด้วยแหละ" พูดในใจ //วิ่งออกไป "'คนนั้นเขาเป็นอะไรรึป่าวคะ'" 'คงไม่เป็นไรหรอกครับวิ่งไปแบบนั้น'
"'อ่อค่ะ'" 'ผมขอตัวก่อนนะครับคุณหนูทั้งหลาย'
""ค่ะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"" //โฟรตย์เดินออกไป 'อยากเจอผู้หญิงคนนั้นอีกจัง' พูดในใจ //ชน 'ขอโทษนะครับเป็นอะไรรึป่าว' "มะ...ไม่..เป็น..ไร..ค่ะ" 'ผู้หญิงคนเมื่อกี้ที่ล้มตรงนั้นใช่ไหมครับ' "ชะ...ใช่..ค่ะ" 'คุณเป็นอะไรรึเปล่าครับ'
"ไม่เป็นไรค่ะ" 'ให้ผมไปส่งที่บ้านนะครับถือว่าขอโทษที่ชนคุณ' "ถือว่าที่ฉันล้มใส่คุณแล้วกันค่ะ" 'อื้มโอเคงั้นผมขอตัวก่อนนะครับ'
"ค่ะ" 'ทำไมรอยยิ้มเธอมีเสน่ห์เหลือเกินนะ'
"เขาน่ารักสุดๆ" 'ลืมถามชื่อเธอเลย' 'เจ้าหญิงน้อย' "คะหมายถึงฉันหรอคะ"
'เธอนั้นและ' 'เธอชื่ออะไรหรอ' "รินทร์ค่ะ" 'อ่อ'
'ฉันชื่อติณห์นะ' "อ้าวไม่ได้ชื่อว่าโฟรตย์หรอ"
'ชื่อนั้นชื่อที่แฟนคลับคนแรกเรียกผมน่ะเธอบอกชื่อนี่น่ารักผมเลยคิดว่าชื่อที่จะให้แฟนคลับคนอื่นๆเรียกคือชื่อนี้น่ะ'
"แล้วแฟนคลับนายคนแรกคือใครหรอ" 'ก็เธอไง'
"ห่ะฉันเนี่ยนะ" 'ครับ '
'ตอนนั้นผมเข้าวงการใหม่ๆยังไม่มีแฟนคลับแต่มีผู้หญิงคนนึงเธอได้เป็นไอดอลรุ่นพี่เขาคอยอยู่เคียงข้างผมมาตลอดแต่ทำไมก็ไม่รู้เขาถึงออกจากวงการ'
"เพราะพ่อแม่ฉันไม่ยอมรับน่ะพวกท่านบอกว่าวงการไอดอลพออายุ30ก็ต้องออกจากวงการสู้หางานดีๆทำยังดีกว่า เพราะตอนนั้นฉันขัดอะไรพ่อไม่ได้เลยต้องออกจากวงการไอดอลน่ะ" 'อ่อเป็นอย่างนี่นี้เองสินะครับ' "ค่ะ" "ฉันขอตัวก่อนนะคะ" 'ครับ' //รินทร์เดินออกไป 'เธอน่ารักยังไงน่ารักอย่างนั้นเลยสินะ'
'เอ๋ถามชื่อแล้วลืมขอไลน์ทำไมกันนะถึงลืมช่างเหอะเดี๋ยวเจออีกค่อยขอ' //ขึ้นรถกลับคอนโด 'ทำไมเธอน่ารักจังนะหรือว่าเราจะชอบรินทร์นะ'......
จบตอนที่1
เป็นไงกันบ้างคะสามารถติชมได้น้ามาคุยเล่นกันได้
เสอมน้าบาย
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments