`` เหตุใดจึงร้องไห้เช่นนี้เหล่า``
เสียงอ่อนโยนของคนผู้นึงเอ่ยขึ้นดวงตาเบิกโพลงก่อนจะพุ่งเข้าไปหา
``{เจ้าหนู!......เหตุใดตัวถึงเย็นเช่นนี้}``
ตัวเด็กหนุ่มเย็นเฉียบเหมือนจะขาดใจท่านเทพอุ้มเด็กน้อยไปความอบอุ่นของเขาเด็กหนุ่มกอดเขาไว้แน่นพลางหลับไป
``.....อืม``
เมื่อเด็กหนุ่มลืมตาขึ้นความเจ็บปวดเองก็แผ่ซ่านเขามาก
``{เจ็บไป....หมดทั่งร่างกายเจ็บจนพูดไม่ได้เลย....}``
เมื่อเขามองไปรอบได้เห็นชายหนุ่มผู้นึงนอนเฝ้าอยู่ข้างๆเรือนผมสีขาวปลายเขียวอ่อนกำลังนอนฟุบอยู่เขาจ้องคนผู้นั้นแบบไม่กระพริบตา
``.....หืม..อะเจ้าหนูเป็นเช่นไรบ้าง``
เขารู้สึกถึงสายตาที่จ้องมองตนพอตื่นขึ้นมาเห็นเด็กชายลืมตาเขาก็ดีใจเป็นอย่างมากก่อนที่จะนำยามาพยุงตัวให้เด็กชายดื่มยา
``ดื่มยาก่อนเถิดเจ้าหนู``
เป็นเช่นนี้เดือดแล้วเดือดเหล่าปีแล้วปีเหล่าจนวันๆนึงขณะที่ท่านเทพกำลังดูแลป่าเด็กชายก็เดินไปหาตอนนี้เด็กน้อยอายุถึง18เเล้ว
``...ท่าน....เทพขอรับ``
เสียงอ่อนๆพูดขึ้นจากด้านหลังผู้เป็นเทพหยุดการกระทำของตัวเองไปสักพักก่อนที่จะหันกลับไปเจอเด็กชายที่ตอนแรกตัวเล็กกว่านี้แต่บัดนี้สูงกว่าเขาเสียแล้ว
``.....ตื่นแล้วหรือ``
เขายิ้มอ่อนๆก่อนที่จะใช้มือเรียวบางลูบหัวเด็กน้อยตรงหน้าก่อนที่จะลากเขาไปนั่งใต้ต้นไม้เเห่งชีวิตกลางป่าไม้ที่แสนจะงดงาม
``.....ท่านพาข้ามาที่นี่มีอะไรหรือป่าวขอรับ``
เขาเอียงหัวพลางนั่งลงตาม
``ข้ารู้เจ้ามีสิ่งที่อยากถามเจ้าอยากรู้สิ่งใดถ้าข้าตอบได้ข้าจะตอบ``
ท่านเทพยังคงยิ้มอ่อนๆต่อไปสายตาเขายังคงมองดั่งหนุ่มตรงหน้ายังคงเด็กอยู่เช่นเดิม
`` ข้ามิมีสิ่งใดอยากรู้หรอกขอรับ....``
ถึงจะพูดออกไปเยียงนั้นดวงตาเขาดูเศร้าโศกก่อนที่เจ้าตัวจะหันไปยิ้มให้ท่านเทพที่จ้องมองตน
``เจ้าเป็นลูกของนาง....จริงๆสินะเรือนผมสีขาวดวงตาสีฟ้าอ่อนๆผิวขาวใสงดงามราวกลับเทพบนท้องนภาจริงๆ``
ท่านเอ่ยขึ้นก่อนที่จะยิ้มร่าแล้วมองไปทางอื่น
``เอาล่ะๆข้าไม่คุยด้วยแล้ว``
ท่านหลับตาลงพลางนอนหนุนไหล่อีกคนก่อนที่ท่านจะหลับไป
``.....ท่าน......เฮ้อ``
เขาเองก็นอนพิงหัวอีกคนไปด้วยช่างอบอุ่น........
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments