ตารางงานที่อัดแน่น

"อย่าทำปล่อยนะ ปล่อยเดี๋ยวนี้" มือเล็กพยายามดันใบหน้าของคนตรงหน้าออก

"พรุ่งนี้ไม่มีตารางงานทำรอยนิดเดียวไม่ตายหรอกทำมัยกลัวใครเห็นรึไง" เธอเบือนหน้าหนีเขาด้วยความรู้สึกโกรธที่เกล้าทำแบบนี้

"จะทำอะไรก็ทำไปแต่รู้ไว้ว่าพี่ก็จะได้แค่ร่างกายเท่านั้นแหละเพราะหัวใจของเลย์มันไม่มีความรักให้พี่อีกแล้ว"

"อย่าพูดแบบนี้อีก เลย์อาจจะพูดออกมาโดยไม่รู้สึกอะไรแต่สำหรับพี่มันไม่ใช่" เขาลุกออกจากตัวเธอแล้วเดินออกจากห้องไป ใครบอกว่าเธอไม่รู้สึกกันคนบอกเลิกไม่ใช่ว่าไม่เจ็บสักหน่อย

หลังจากเหตุการณ์วันนั้นเลย์น่ากับอูวอนก็ไม่ได้ติดต่อกันอีกเลย ต่างคนต่างทำงานไม่ได้คุยไลน์หรือโทรหากันเหมือนแต่ก่อน ตอนนี้เธอเองก็รับงานแสดงทำให้เป็นที่รู้จักมากขึ้น ยิ่งซีรีย์ออนคนก็ยิ่งพูดถึงจนเลย์น่าได้รับความนิยมประจำเดือนเป็นอันดับที่ 3 สำหรับเธอแล้วมันเกินคาดมากโดยปกติแล้วเธอไม่ติดสักอันดับด้วยซ้ำไป

อูวอนเองก็มีทัวร์คอนเสิร์ตหลายทวีปทั้งเอเชีย ยุโรป และแอฟริกา รวมแล้วก็เกือบ 40 ประเทศเรียกว่าตารางงานอัดแน่นอย่างมากจนแทบไม่มีเวลาได้พัก สำหรับเขาแล้วเขาคิดถึงเลย์น่าอยู่เสมอแต่ที่ไม่ได้คุยกันเหมือนเมื่อก่อนก็ด้วยตารางงานจนดูเหมือนว่าทั้งคู่ได้เลิกรากันไปแล้ว

"คืนนี้หลังจากเล่นคอนเสิร์ตเสร็จเราจะบินไปที่แคนนาดาทันที เหนื่อยหน่อยนะแต่รับรองว่ามันคุ้มค่า" สต๊าฟได้มานัดหมายถึงกำหนดการต่าง ๆที่ได้วางเอาไว้

หลังจากพักเหนื่อยพวกเขาก็ได้ขึ้นไปแสดงคอนเสิร์ตให้แฟน ๆได้ประทับใจอีกครั้ง ออร่าของทั้ง 3 คนทำให้แฟนคลับต่างหลงใหลจนยกให้เป็นผู้ชายในอุดมคติของสาว ๆ ทั้งความหล่อของอูวอนที่ใครต่างยกให้เป็นวิชวล เสียงร้องที่นุ่มละมุนของจองอู ไลน์เต้นที่เป็นเอกลักษณ์ของโซอา ถึงแม้วง friends&day จะมีสมาชิกไม่เยอะเหมือนวงอื่น ๆ แต่ความสามารถนั้นไม่น้อยหน้าวงอื่นเลย

พวกเขาปิดท้ายคอนเสิร์ตด้วยการร้องเพลงที่สื่อถึงการจากลา น้ำตาของทั้ง 3 คนไหลออกมาไม่ขาดสาย ทุกคอนเสิร์ตเมื่อถึงเวลาต้องจากลาพวกเขาและแฟนคลับต่างร้องไห้ออกมาเสมอ ความรู้สึกที่ไม่สามารถอธิบายออกไปได้มีแต่ศิบปินกับแฟนคลับเท่านั้นที่เข้าใจ การรอคอยศิลปินที่รักมาเล่นคอนเสิร์ตในประเทศของตัวเองว่ายากแล้วการที่ตัวเองได้ไปอยู่ในคอนเสิร์ตของศิลปินที่ชอบนั้นยากกว่า

"ขอบคุณทุกคนมากนะครับผมดีใจมากที่ได้มาเล่นคอนเสิร์ตที่ประเทศไทย ทุกคนน่ารักมากครับไว้โอกาสผมจะกลับมาอีกนะครับ" อูอวนพูดพร้อมกับไหว้ขอบคุณแฟนคลับ

"ว้าว...นี่เป็นครั้งแรกเลยที่พวกเราได้มาแสดงคอนเสิร์ตที่นี่มาครั้งแรกก็ประทับใจมากเลยครับ พวกผมตั้งใจมากที่จะแสดงออกมาให้ดีที่สุดเพราะผมอยากให้เรามีแต่ความทรงจำดี ๆ มีหลายคนที่อยากจะมาแต่ไม่มีโอกาสเพราะฉะนั้นในเมื่อตอนนี้มีโอกาสแล้วผมก็อยากจะให้พวกคุณสนุกให้เต็มที่ รักทุกคนนะครับ" จองอูพูดออกไปด้วยรอยยิ้มที่ทำเอาสาว ๆละลายกันไปเป็นแถว

"ผมไม่รู้จะพูดอะไรเลยครับ ในอนาคตผมจะกลับมาอีกนะครับ รอพวกเรานะครับ" หลังโซฮาพูดจบไฟในคอนเสิร์ตก็ได้ดับลงนั่นเป็นสัญญาณที่บ่งบอกว่าพวกเขาได้จากลากันอย่างสมบูรณ์แล้ว

"พี่เลย์น่าพี่สวยมากเลยยิ่งในชุดเจ้าสาวพี่สวยมากเหมือนหลุดออกมาจากนิยายเลย" มินจีมักเน่ในวงของ YLJ พูดขึ้นด้วยรอยยิ้มที่สดใสตามประสาเด็กอายุ 17

"อร๊ายย..เขินจังจูบจริงมั้ยอ่าพี่"อาการของเธอทำเอาเลย์น่าเขินตามไปด้วย เพราะในฉากมันคือจูบจริงทีแรกเธอก็อยากจะใช้มุมกล้องแต่ผู้กำกับอยากได้ความสมจริงอีกทั้งพระเอกคือ คิม ฮยอนโอ นักแสดงเบอร์ต้นของเกาหลีใต้ตอนถ่ายทำเลย์น่าเสียอาการหนักมากเมื่อรู้ว่าจะได้จูบกับเขา

"เลิกดูได้แล้ว ไปเข้าห้องอัดเสียงเลยเดี๋ยวก็เลิกงานช้าหรอก" วันนี้เป็นวันที่พวกเธอต้องมาอัดเสียงเพราะกำลังจะคัมแบ็คในอีก 3 อาทิตย์ข้างหน้า การคัมแบ็คครั้งนี้พวกเธอตั้งใจมากเพราะกระแสของพวกเธอกำลังมาแรงส่วนหนึ่งก็เป็นเพราะซีรีย์ อีกส่วนก็เป็นเพราะความสามารถของทุกคน

ในที่สุดวง YLJ ก็ได้ปล่อยเพลงใหม่ลงผ่านช่องยูทูปของวง จนทำให้เกิดปรากฏการณ์ต่าง ๆไปทั่ววงการเพลง ทั้งยอดวิว 10 ล้านวิวภายใน 1 ชั่วโมง และการขึ้นอันดับ 1 ทุกชาร์ตภายใน 10 นาทีทำให้พวกเธอครองอยู่ทุกแพลตฟอร์ม

"พวกพี่เห็นข่าววง YLJ มั้ยตอนนี้พวกเธอมาแรงมาก ที่สำคัญตอนนี้พวกเธอกำลังมาโปรโมทรายการเพลงที่แคนดา" อูวอนละสายตาจากโทรศัพท์ของตัวเองเมื่อรู้ว่าคนที่เขาคิดถึงกำลังจะมาที่นี่

"นายติดตาม YLJ ตั้งแต่เมื่อไหร่ปกติไม่เห็นตามวงเกิร์ลกรุ๊ปเลยหนิ"

"ก็ตั้งแต่ที่เจอกับเลย์น่าวันนั้นผมก็ไปฟังเพลงของพวกเธอ ฟังเรื่อย ๆมันก็ชอบขึ้นมาชอบทั้งคนชอบทั้งเพลงเลยหละ"คำพูดทีเล่นทีจริงของโซอาทำเอาอูวอนรู้สึกหงุดหงิดที่มีคนมาพูดถึงคนที่เขารักด้วยคำพูดแบบนี้

ประเทศแคนาดาในตอนนี้ใคร ๆก็ต่างอิจฉาเพราะได้มีวงบอยกรุ๊ประดับโลกอย่าง friends &day มาจัดคอนเสิร์ต อีกทั้งยังมีเกิร์ลกรุ๊ปที่กำลังได้รับความนิยมอย่างวง YLJ มาโปรโมทเพลงและได้เดินทางถึงแคนาดาแล้ว พวกเธอมาก่อนกำหนดเนื่องจากทางบริษัทถือโอกาสให้มาพักผ่อนไปในตัว

พวกเธอแยกกันไปท่องเที่ยวตามสถานที่ที่ตัวเองชื่นชอบด้วยความที่พวกเธอมีสไตล์ที่ต่างกันอย่างชัดเจน

เลย์น่าชื่นชอบไปสถานที่ที่ขึ้นชื่อเรื่องความโรแมนติก

มินจีชอบไปเที่ยวตามรีวิวในสื่อโซเชียล

ฮยอนฮวาชอบไปนั่งคาเฟ่ซึมซับบรรยากาศ

มากะชอบไปสถานที่ผจญภัยเธอชอบความตื่นเต้นอย่างพวกภูเขาหรือไม่ก็สวนสนุก

เลย์น่าได้มาที่เมืองควิเบกเธอเองชอบตามรอยซี่รีย์ นั่นจึงเป็นเหตุผลที่เลือกมาที่เมืองนี้หากใครดูซีรีย์เรื่องก็อบลินต้องเคยได้ยินชื่อเมืองนี้ผ่านหูมาบ้าง บรรยากาศในช่วงฤดูใบไม้ผลิใบเมเปิ้ลที่ร่วงหล่นลงมารับกับลมอ่อนหากมากับคนรักก็คงจะโรแมนติกไม่น้อย ระหว่างที่เดินเล่นอยู่นั้นสายตาของเธอได้เห็นคนที่คุ้นเคยกำลังเดินเข้ามา สองเท้าเล็กหยุดนิ่งหัวใจดวงเล็กเต้นแรงด้วยความดีใจที่ได้เจอหน้าของคนที่คิดถึงอยู่ตลอด

หัวใจของคนทั้งสองเต้นรัวเหมือนคลื่นทะเล ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ที่หยุดอยู่ตรงนี้..รู้ตัวอีกทีก็ตอนที่มีหยดน้ำใส ๆเกาะอยู่เต็มดวงตาคู่สวยนั้นแทนความรู้สึกภายในใจของเธอ แม้จะคิดถึงจนอยากจะกอดคนตรงหน้าแต่ก็ไม่มีความกล้ามาพอที่จะทำเพราะเธอเป็นฝ่ายที่เดินจากมา เลย์น่าจึงเลือกที่จะก้าวเท้าเดินหนีไปแต่มือหน้าจับแขนซ้ายของหญิงสาวให้หยุดแล้วโผลกอดเธอเอาไว้โดยไม่สนสายตาของคนอื่นที่มองมา

การกระทำนั้นทำให้เลย์น่าทั้งดีใจและตกใจเขาไม่เคยกอดเธอในที่สาธารณะเลยสักครั้ง

"ฮึก..เรายังกอดกันได้หรอคะ เรายังกอดกันได้อยู่ใช่มั้ย" เมื่อได้รับอ้อมกอดจากเขาทำให้เธอไม่อาจกลั้นน้ำตาไว้ได้อีก

"อ้อมกอดของพี่มีไว้ให้เลย์คนเดียว ขอโทษที่ทำร้ายความรู้สึก ขอโทษที่ไม่ได้ติดต่อไปหายโกรธพี่ได้มั้ยครับ" อูวอนคลายอ้อมกอดออกแล้วหอมหน้าผากของคนรักแม้จะมีคนถ่ายรูปของทั้งคู่แต่เขาก็ไม่ได้ปล่อยมือจากเธอเหมือนทุกครั้ง

"ฮึก..ฮ...ืออออ กลับมาเป็นเหมือนเดิมได้มั้ยคะ เลย์ไม่อยากเลิกแล้ว พี่ต้องการให้เป็นแบบไหนเลย์ก็จะทำให้เลย์ทนคิดถึงพี่ต่อไปไม่ไหวแล้ว" ทั้งที่คิดว่าจะตัดใจจากเขาได้แล้วแต่สุดท้ายเมื่อได้เจอหน้ากัน ได้รับสัมผัสที่คุ้นเคยมันก็เหมือนคนที่จากบ้านเกิดแล้วได้กลับมาอยู่ในบรรยากาศเดิมที่ไม่เคยลืม ไม่ว่าจะไปอยู่ที่ไหนก็ต้องกลับมาพักผ่อนที่บ้านเดิมเสมอ

อูวอนได้พาเลย์น่ามาที่คาเฟ่แห่งหนึ่ง ที่ตกแต่งด้วยสไตล์มินิมอลโทนสีขาวสะอาดตา

"เป็นอะไรหรือป่าวสีหน้าไม่ค่อยดีเลย"เลย์น่าเอาแต่มองไปรอบ ๆจนเขาสังเกตุได้ถึงความไม่ไม่ปกติ

"ก็พี่เคยบอกว่าไม่อยากเป็นข่าวเลย์ก็เลยมองดูว่ามีใครแอบถ่ายรูปของเรารึป่าว"

"เลิกสนใจคนอื่นได้แล้วต่อจากนี้พี่จะไม่ปิดบังคนอื่นอีก ไม่ว่าจะอยู่ที่เกาหลีหรือที่ประเทศไหนพี่จะพาเลย์ไปกินข้าว ดูหนังในที่สาธารณะโดยไม่ต้องปิดบังตัวตนอีก"รอยยิ้มปรากฏขึ้นอยู่บนใบหน้าหวาน ในที่สุดเขาก็เริ่มสนใจความรู้สึกของเธอแล้ว

"เลย์ดีใจนะคะที่พี่คิดได้ที่ผ่านมาเลย์ไม่ได้ต้องการให้พี่ประกาศลงโซเชียล เลย์ต้องการแค่ไปเที่ยวด้วยกันบ้างแค่นั้นเอง ตั้งแต่คบกันมาวันนี้คือวันแรกที่เรามานั่งคาเฟ่ด้วยกันพี่รู้มั้ยเลย์มีความสุขมากเลยนะ"ในระหว่างนั้นก็มีหญิงสาวชาวฝรั่งคนนึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาอัดเสียงของทั้งคู่ไว้

"พรุ่งนี้พี่แสดงคอนเสิร์ตวันแรกอย่าลืมมาให้กำลังใจนะ"เขายื่นบัตรคอนเสิร์ตให้กับคนตรงหน้าเธอรับเอาไว้โดยไม่ได้แสดงท่าทีอะไรออกมา

"พรุ่งนี้มีตารางรึป่าว"เมื่อเห็นท่าทางนิ่งเฉยเขาก็อดที่จะถามออกไปไม่ได้

"พรุ่งนี้มีอัดรายการสัมภาษณ์ตั้งแต่เช้าไม่รู้ว่าเลิกเมื่อไหร่ เลย์ขอไม่รับปากนะคะว่าจะไปได้มั้ย"

"......."

"อย่าโกรธนร้ามันสุดวิสัยจริง ๆแต่พรุ่งนี้ตอนเย็นเลย์ว่างเราไปดินเนอร์กันมั้ยคะ"

"อืม"ถึงแม้จะเสียใจแต่ก็ทำอะไรไม่ได้ นี่แหละชีวิตของศิลปินที่คบกันเองตารางงานไม่ตรงกันทำให้ไม่ค่อยมีเวลา เขาไม่อยากให้วงของเธอมีชื่อเสียงก็เพราะแบบนี้เขากลัวว่าความสัมพันธ์จะไม่เหมือนเดิมด้วยตารางเวลาที่ต่างกัน

4 สาวในชุดเดรสสีโอรสที่ขับสีผิวได้เป็นอย่างดีกำลังให้สัมภาษณ์ถึงกิจกรรมของวงที่วางแผนไว้ในอนาตต

"รู้สึกยังไงบ้างครับที่เพลงของพวกคุณได้รับการตอบรับที่ดีจากแฟนเพลงทั่วโลก อย่างแคนาดาเองพวกคุณก็ครองทุกแพลตฟอร์ม"

"ก่อนอื่นต้องขอบคุณทุกคนที่คอยสนับสนุนพวกเรามาโดยตลอด ต้องบอกว่ามันเกินคาดมากเลยค่ะปกติแล้วการจะได้ 10 ล้านวิวมันยากมาก แต่ครั้งนี้มันเหมือนปรากฏการเลยค่ะทำเอาพวกเราร้องไห้กันทุกคนเลย"

"แล้วในอนาคตเรามีโอกาสที่จะได้เห็นเวิร์ลทัวร์ครั้งยิ่งใหญ่มั้ยครับ"

"แน่นอนค่ะ ในเมื่อถามแบบนี้แล้วพวกเราขอประกาศเลยแล้วกันว่าพวกเราจะเริ่มเวิร์ลทัวร์ในเดือนหน้าโดยจะเริ่มที่ทวีปยุโรปเป็นที่แรกค่ะ ยังไงรอติดตามกันได้เลย"

ด้านของอูวอนเองก็เริ่มฝึกซ้อมอยู่บนเวทีก่อนแสดงจริง ตลอดเวลาที่เห็นแฟนคลับทยอยเข้ามาเขาหวังว่าหนึ่งในนั้นจะมีเลย์น่าแต่ก็ต้องผิดหวังเพราะอีก 10 นาทีก็จะเริ่มแสดงโชว์แล้วแต่ก็ยังไร้วี่แววของเธอ

"คงไม่มาจริง ๆสินะ"

"นายรอใครอยู่"จองอูเข้ามาตบไหล่ของเขาเบา ๆ

"ปล่าวครับได้เวลาแล้วมารวมพลังกันเถอะครับ" ทั้งสามคนได้มาประสานมือกันกัน

"3 2 1 ไฟต์ติ่ง!" เสียงที่ประสานกันของทั้งสามคนบ่งบอกให้รู้ว่าพวกเขาพร้อมแล้วที่จะไปมอบความสุขให้กับแฟนคลับ

เมื่อเลย์น่าอัดรายการเสร็จสิ้นก็รีบไปเปลี่ยนชุดทันที

"รีบไปไหนมีเรื่องอะไรรึปล่าว"ฮยอนฮวาพี่ใหญ่ของวงถามขึ้นด้วยความสงสัย

"พอดีเลย์เอ่อ..คือ.."

"ไม่อยากบอกก็ไม่ต้องบอก จำเอาไว้นะตอนนี้เรามีชื่อเสียงมากขึ้นถ้าทำอะไรพลาดขึ้นมาเราก็จะดับได้เหมือนกัน"

"เลย์ไม่ได้ไปทำอะไรเสียหายหรอกค่ะพี่ไม่ต้องห่วงนะ ถึงแม้ตอนนี้เลย์อาจจะบอกใครไม่ได้แต่เมื่อถึงเวลาเลย์จะบอกพี่คนแรก"พูดจบเธอก็รีบวิ่งออกมาด้วยกลัวว่าจะไปไม่ทัน เธอรีบวิ่งไปรอขึ้นรถสาธารณะข้างหน้าบริษัทที่มาอัดงาน เลย์น่าไม่อยากใช้รถของบริษัทเธอไม่อยากแม้แต่จะให้คนขับรถรู้

ในที่สุดเธอก็มาถึงสถานที่จัดคอนเสิร์ตของวง friends&day ใช่แล้วที่เธอรีบก็เพราะจะมาเซอร์ไพรส์อูวอนถึงแม้อาจจะมาไม่ทันแสดงแต่แค่ได้ไปเจอหลังเวทีก็ดีกว่าไม่ได้มาเลย

เลย์น่ายืนรออูวอนร้องเพลงสุดท้ายของวันนี้พร้อมกับช่อดอกกุหลาบสีขาวในมือ เมื่อแสดงจบเขาได้เดินลงมาคนแรกพร้อมกับยิ้มออกมาด้วยความดีใจที่เห็นคนรักมาเซอร์ไพรส์พร้อมช่อดอกไม้ในมือ

"แม้จะมาไม่ทันได้ดูพี่ร้องเพลงแต่เลย์ก็ตั้งใจซื้อดอกกุหลาบช่อนี้มาให้ หวังว่าจะแทนคำขอโทษได้นะคะ" อูวอนเอามือมาโยกหัวเธอด้วยความเอ็นดู สต๊าฟทีมงานทุกคนเห็นแบบนั้นก็ได้แต่ตกใจกับท่าทีของทั้งคู่โซอาเองก็เช่นกันจะมีก็แต่จองอูที่รู้อยู่ก่อนแล้ว

"นี่มันอะไรกัน 2 คนนี้คบกันตั้งแต่เมื่อไหร่"โซอาได้แต่ยืนอึ้งอยู่แบบนั้น

"พี่กับเลย์เราคบกันได้ 2 ปีแล้ว และในคอนเสิร์ตวันสุดท้ายพี่จะประกาศเรื่องนี้กับแฟนคลับ ทุกคนว่าดีมั้ย"

"ผมว่าไม่ดีมั้ง พี่จะเอาอนาคตมาแลกไม่ได้เด็จขาด"

_________________________________________

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***