ตอนที่ 5 เรื่องร้ายแรง

......คนชั่ว ไม่อิ่มในความชั่ว ...

...ต้องหยุดคนชั่ว โดยกำจัดความชั่ว......

หลังจากที่เมตตามาอยู่กลางป่าเขา ภายใต้บารมีหลวงตาพระผู้เฒ่า ได้ประมาณสองปี ในหมู่บ้านที่เมตตากำเนิดจนเติบใหญ่มา ก็เกิดมีเรื่องราวข่าวร้ายกระจายไปทั่วหมู่บ้าน ชาวบ้านผู้ประสบเคราะห์ เริ่มทะยอยพากันมาแจ้งกับพ่อบ้าน ว่าคนในครอบครัวหายไป

เมื่อพ่อใหญ่สอบถาม ก็ได้ความว่า บางคนหายไปสองวัน สามวันบ้าง และที่สำคัญคนที่หายไปนั้นส่วนใหญ่เป็นชายวัยกลางคนซึ่งเป็นกำลังของครอบครัว และเมื่อมีคนมารวมกันมากเข้า หลายคนก็แย่งกันพูด จนเกิดเสียงเอะอะโวยวายบ้าง ร่ำร้องบ้าง

ไม่มีใครที่จะบอกต้นตอของเหตุการณ์ความสูญเสียอันประหลาดนี้ได้ พ่อใหญ่บ้านจำเป็นต้องระงับเสียงอื้ออึงนั้น โดยใช้น้ำเสียงสูงเข้มขึ้นจนเกือบตะโกนไปว่า

..."ขอให้ทุกคนอยู่ในความสงบ จะได้ช่วยกันคิดหาทางแก้ไข ก่อนอื่นขอให้เล่าเหตุการณ์มาให้ละเอียด ทีละคนเสียก่อน เราจะได้สืบหาเรื่อง สาวหาเหตุได้ถูกต้อง"...

ชาวบ้านส่วนใหญ่จะบอกคล้ายๆกันว่า คนที่หายไปนั้นได้ออกจากบ้านไปทุ่งนาบ้าง ไปไร่บ้าง แต่ไม่กลับบ้าน พอไปตามหาก็ปรากฏว่าหายไปแล้ว ไม่ว่าจะตามหาที่ไหนๆก็ไม่เจอ รอสองสามวันก็ไม่กลับ

ณ ที่แห่งนี้มีครอบครัวต่างถิ่นครอบครัวหนึ่งเพิ่งย้ายมาอาศัยอยู่รวมกับชาวบ้าน พวกชาวบ้านมองว่า พวกเขาดูลึกลับ เพราะไม่ค่อยเห็นพวกเขาออกมาเกี่ยวข้องสัมพันธ์กับชาวบ้าน ดูเหมือนไม่มีไร่นาหรือทำมาหากินเหมือนกับชาวบ้านทั่วไป และที่สำคัญไม่มีใครรู้ด้วยว่าพวกเขามีอาชีพอะไร ความลึกลับของครอบครัวนี้จึงดูน่าสงสัย

ศาสตราสามีเก่าของเมตตา คนนี้นับว่ามีอิทธิพลต่อชาวบ้านไม่เบา เขาสะสมสมัครพรรคพวกและลูกน้องไว้นับสิบ เขาเคยเป็นคู่แข่งการเลือกตั้งพ่อใหญ่บ้านของหมู่บ้านภูตะวัน แต่เขาต้องพบกับความผิดหวังด้วยนิสัยไม่ยอมคน หากใครทำให้พวกเขาไม่พอใจก็มักจะใช้ความรุนแรงเสมอ นิสัยนี้เป็นที่หนักใจของพ่อใหญ่และชาวบ้านหลายคน

ศาสตราได้โอกาสที่จะแสดงความยิ่งใหญ่ เขาต้องการแสดงตัวว่าใหญ่กว่าพ่อใหญ่ แกร่งกล้าเหนือพ่อใหญ่ โดยการโยนความผิดให้กับครอบครัวนี้ และต้องการพาพรรคพวกไปเอาเรื่อง ..."ชาวบ้านทุกคนดูไว้พ่อใหญ่ขี้ขลาดตาขาว ไม่ยอมทำอะไร อีกไม่นานก็คงถึงคราวใครคนใดคนหนึ่งที่อยู่ที่นี่เป็นแน่ ข้าแน่ใจว่าต้องเป็นพวกเขา เมื่อก่อนไม่เคยเป็นแบบนี้ พอมีพวกนี้มาอยู่ในบ้านเรา มันก็เกิดเรื่องขึ้นมา"...

แต่พ่อใหญ่ขอให้หยุดความคิดนี้ไปก่อน เพราะไม่มีหลักฐานอะไรที่จะเอาผิด มีชาวบ้านหนึ่งเล่าให้พ่อใหญ่บ้านเกี่ยวกับครอบครัวนั้นว่า ..."ข้าเคยเห็นสมาชิกของครอบครัวนี้สองคน คนหนึ่ง เธอเป็นเด็กหญิงตัวเล็กๆวัยซน วิ่งออกมาจากรั้วบ้านที่สร้างล้อมรอบต้นไม้เล็กใหญ่ที่ปลูกไว้อย่างเป็นระบบระเบียบ และอีกคนน่าจะเป็นพี่ลี้ยงเด็ก ที่รีบวิ่งออกมาอุ้มเด็กเข้าไปในบ้าน ข้าว่าพวกเขาไม่น่าจะอันตราย เหมือนคนกำลังเลี้ยงดูลูกๆ และจากที่เคยได้ยินเสียงเด็กข้างใน น่าจะมีเด็กเล็กอยู่หลายคนครับพ่อใหญ่"...

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***