ตอนที่2 แตกหัก

"เถียงเก่งจังนะ"คุณนายอ้อพูด

"คุณแม่ครับผมอยากได้อ่ะ"วิทาพูดไปพรางยิ้มไปด้วย

(นายคงไม่รู้สินะฉันเกลียดนายที่สุดแล้วไอ้วิทยา)นาราพูดในใจ

"ฉันว่าฉันคงทำให้คุณไม่ได้หรอกนะคะที่ฉันเป็นแม่บ้านเพราะว่าฉันรักในการทำงานบ้านค่ะ"

"เออๆก็ได้วะเห็นแกว่าแกสวยแล้วกันสวยแต่ไม่เลือกฉันฉันอยากจะกดหัวแกจริงๆ"

นาราได้เข้ามาอยู่บ้านของทิวาสมใจ ที่จริงแล้วบ้านหลังนี้ให้คุณนายอ้อกับวิชามาอยู่ชั่วคราวเพราะบ้านนู้นกำลังสร้าง เจ้าของบ้านคือทิวาแต่ทิวาไม่ค่อยจะอยู่บ้านสักเท่าไหร่เพราะต้องเจอวีรกรรมชั่วๆของแม่กับพี่ของเขาเขาก็เลยไปศูนย์บำบัดเด็กไปเล่นกับเด็ก แถมยังไปสถานที่ที่สงบอย่างเช่นทะเล เขาจะเลือกไปแต่ทะเลที่ไม่มีคนน้ำใสๆเขาจะวาดรูปทุกวันจนกว่าพระอาทิตย์จะดับ

"นี่พวกคุณทำอะไรกันเนี่ย"ทิวาพูด

"คุณครับนี่บ้านของผมถ้าคุณจะมาสมัครงานคุณต้องมาที่บ้านของผมครับคุณต้องถามผมก่อนนะครับอย่าไปถามแม่ผมเลย"

"ค่ะขอบคุณนะคะ"

หลังจากนั้นนาราขึ้นห้องไปเปิดคอมพิวเตอร์ที่ทิวาซื้อให้เป็นคำขอโทษที่แม่กับพี่ของเขาทำให้ นาดาต้องปวดหัว

"ฉันเนี่ยดีจริงๆเลยที่เจอเจ้าของบ้านดีแบบนี้หล่อก็หล่อ"

"เดี๋ยวนะฉันจะต้องไม่ใจอ่อนเพราะนางคือตระกูลปรมะอนันต์"

หลังจากที่นาราพูดไปพูดมาเสร็จมีคนมาเคาะประตูห้องของ นารา

"มีอะไรหรือเปล่าคะคุณทิวา"

"คือผมเอาข้าวมาให้ครับ"

"คือมันไม่จำเป็นอะไรขนาดนั้นหรือเปล่าคะ เดี๋ยวฉันออกไปกินข้าวข้างนอกก็ได้"

ยังพูดไม่ทันขาดคำคุณทิวาก็ยื่นข้าวให้แล้วปิดประตู

"โอ๊ ยนี้พูดไม่ฟังเลย"

ตัดมาที่ฝั่งทิวา

"นี่แกจะเอาเข้าไปให้มันทำไมฮะ มันมีมือมีตีนก็กินข้าวเองได้สิ"

"แล้วทำไมผมจะให้ไม่ได้เหรอครับ"

."นีลืมไปแล้วหรอว่ามันเป็นแค่คนใช้"

"ก็ใช่ครับเขาเป็นคนใช้แต่เขาก็มีหัวใจแบบเรานะครับแม่"

"แกไม่ต้องมาเรียกฉันว่าแม่เพราะฉันไม่ใช่แม่แท้ๆของแกและจำไว้ด้วยอย่าไปบอกใครว่าแกเป็นคนที่หล่อเอาการกว่านาง วิทา"

ขณะนั้นนาราฟังอยู่ นาราได้ออกมาจากห้องเพราะว่าสงสัย ทำไมถึงมีเสียงดัง ดาราได้ยินเสียงเขาทะเลาะกันก็เลยซุ่มมองดูอยู่ใกล้ๆแล้วก็จับใจความได้ว่าคุณทิวาไม่ใช่ลูกแท้ๆของคุณนายอ้อคุณนายอ้อโกหกทั้งเพ

"อีคุณนายบ้านี่มันหลอกทุกคนหรอเนี่ย"

"คุณก็ด้วยหรอทิวาคุณหลอกทุกคน ได้ถ้าคุณจะเล่นอย่างนี้อย่าทำมาเป็นใสซื่อแล้วกัน"

วันรุ่งขึ้น นาราได้ทำงานตามที่คุณนายสั่งคุณนายด่าดาราเป็นชุด ทำให้นาราเลิกจากงานแล้วเมื่อยหลังแต่ในขณะนั้น ทิวาเป็นห่วงนารามากเป็นพิเศษไม่รู้เพราะอะไรที่ว่าเลยเอายาแก้ปวดมาให้นารากิน

"นี้คุณยาแก้ปวด"

"เอามาให้ฉันเพื่อ"

"ก็เห็นคุณแม่ผมใช้คุณหนักผมก็ต้องเอา ให้ คุณอยู่แล้วครับ"

"อย่ามาทำเป็นใสซื้อค่ะ ขอร้อง"

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***







บทที่แล้ว

ตอนที่ 1 ความแค้น