คนของฉัน

ทั้ง6คนรวมถึงฮานได้เดินเข้าไปอีกห้องหนึ่งที่ตอนนี้มีชายคนหนึ่งที่นอนหอบหายใจรวยรินอยู่ ตามเนื้อตามตัวเต็มไปด้วยคาบน้ำกามขาวขุ่นและกลิ่นคาวเลือดอยู่ ติณ ชายคนนั้นที่จ้องจะพังทำลายชีวิตเอย

"ไงครับ พี่ติณ"เพลิงกัลป์ทักทาย

"หึ สะใจพวกมึงไหมล่ะ"เขาพยายามพูดเสียงต่ำ 

"อ่า ก็มากอยู่นะ"เพลิงกัลป์ตอบ

"น่าสงสารเอยนะ ที่ต้องมาอยู่ในดงฝูงเหี้ยแบบพวกมึง"เขายิ้มตอบ 

"อยู่กับพวกผมยังดีอยู่กับพี่อีกนะ ทำเป็นรุ่นพี่ที่แสนใจดี แต่ใจก็หวังจะเอาเอย ชั่วกว่าผมอีกนะ"สงครามตอบกลับติณ

"ไม่ดีรึไง ผู้หญิงที่ท้องมีลูกแล้ว ใครมันจะอยากได้กัน กูก็อุส่าทำบุญจะเอาสักหน่อย แต่เสือกมีหมามากันแบบพวกมึงนี่สิ"ติณ

"ถ้าเอยรู้ว่ารุ่นพี่ที่รักและเคารพแบบคุณเป็นแบบนี้เอยจะมีปฏิกิริยายังไงนะ"ฐานทัพเอ่ยอย่างขำขัน

"อย่า ยะ อย่าบอกเอย"เขามีท่ามีร้อนรนทันทีที่ได้ยินชื่อขวัญเอย

"เมื่อกี้ก็ยังปากดีอยู่เลยนะครับ"การันต์

"กู กูไม่อยากให้เอยมองกูด้วยสายตาที่เขารังเกียจกู อะไรก็ได้อย่าให้เอยรู้"ติณพยายามลุกขึ้นมา เกาะขาการันต์ไว้ แต่การันต์ก็เบี่ยงตัวหลบทัน

"นี่ ไม่รู้ตัวเลยเหรอ ว่าตัวคุณเองทำร้ายเอยกับลูกเอยมามากแค่ไหน วันนั้นที่มึงสั่งให้คนไปข่มขืนเอยเพราะอยากให้เอยเห็นมึงเป็นฮีโร่เข้าไปช่วย แต่มึงรู้มั้ย จิตใจของเอยได้รับการกระทบกระเทือนจนต้องเข้าบำบัดสองเดือนเต็ม"ฐานทัพกล่าวอย่างดุดัน ถ้าไม่ใช่เพราะมันอยากได้เอยด้วยวิธีโง่ๆ เขาทุกคนจะไม่ว่าอะไรสักคำ แต่ดูสิ่งที่มันทำกับเอย 

ชิงหลงค่อยๆก้าวเท้ามาหยุดตรงหน้าติณ

"นายไม่คู่ควรกับเอย"ชิงหลงบอก

"แล้วแบบไหนถึงจะคู่ควรแบบแกหรอ ถุ้ย"ติณ

"ใช่ แบบฉันที่ปกป้องเอยได้ แล้วก็ยังเป็นพ่อของลูกเอยอย่างที่นายเป็นไม่ได้"ชิงหลงกล่าวเสียงเย็น

"ถ้ากูไม่ได้ก็อย่าหวังว่ามึงจะได้ กูจะทำลายมึงให้ย่อยยับคอยดู"เขาอยากขวัญเอย อยากดูแลอยากปกป้อง อยากครอบครองชีวิตเธอ เขารักเธอ รักมากเท่าที่คนคนหนึ่งจะรักได้ เขาพยายามวางแผนทำทุกอย่างอย่างเงียบๆโดยไม่ให้ใครรู้ แต่ทำไมทุกอย่างต้องมาพังลง เพราะผู้ชายตรงนี้คือพ่อของลูกของขวัญเองงั้นหรอ ทำไมไม่เป็นเขาบ้างที่ขวัญเอยรัก และไว้ใจ เขาพยายามเป็นคนดีในสายตาเธอแล้ว แต่เขาไม่เคยเข้าไปในใจของขวัญเอยเลยสินะ เอยครับพี่รัก รักเอยนะ รักมากๆ มองมาที่พี่ รักพี่บ้างได้ไหม เขาคร่ำครวญกับตัวเองในใจ ขวัญเอยเดินจากเธอไปตั้งแต่วันนั้น ทั้งร่างกายและหัวใจ

"เอาตัวให้รอดจากที่นี่ให้ได้ก่อนเถอะ"ฮายกล่าว

"ฮานกลับกันเถอะ ไปหาเอยกับลูกกัน คงถึงเวลาลูกเข้านอนแล้ว"

ใช่เวลามาขิงลูกกับเมียไหม-->4หนุ่มกับเลขา

"ครับท่าน"ฮาน

"ปล่อยกูสิวะ อย่ายุ่งกับเอย เอยเป็นของกู ของกูคนเดียว"

"เขาเป็นของฉันต่างหาก"ชิงหลง 

"ไม่ อึก มึงไม่ได้รักเอยแบบกู มึงไม่มีทาง ฮึก กูรักเอย รักเอย"ติณพยายามจะพูดแต่ว่าคำว่ารักของเขามันเห็นแก่ตัวจริงๆอยากได้อยากคอบครองไม่สนใจอะไร

"..."ชิงหลงใช้สายตาเย็นชามองติณ

"ทำไมไม่เป็น ฮึก กูที่ได้เธอ"

"พี่หายไปจากความทรงจำของเอยเถอะ มันดีแล้วล่ะทั้งต่อพี่และเอยเอง"การันต์

"กลับกันเถอะ"สงคราม

พวกเขาทั้ง6คนเดินออกจากโกดังร้าง โดยปล่อยให้ทั้ง3คนนั้นหาทางกลับเอง จะหาทางกลับได้มั้ยก็อีกเรื่อง

คฤหาสน์

"ป๊าาา~~"พี่จือ

"ทำไมยังไม่นอนครับ"ชิงหลงถามด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน

"พี่รอป๊า แต่แม่หลับปุ๋ยเยย"พี่จือรีบฟ้องคนเป็นพ่อ บอกแม่จ๋าให้รอป๊าก็ไม่รอ

"งั้นเรามานอนกันเลยดีกว่า วันนี้ป๊าเหนื่อยมากเลย"

เจ้าตัวกลมก็เชื่อฟังอย่างว่าง่าย มุดตัวเข้าผ้าห่มตรงกลางชิงหลงเห็นแบบนั้นก็ล้มตัวนอนลงทันที

นี่ก็เป็นอีกคืนที่ชิงหลงหลับสนิท

ขวัญเอยตื่นมาก็พบชิงหลงนอนอยู่ข้างๆแล้ว เธอลุกไปทำอาหารเสร็จก็อาบน้ำแต่งตัวรอสองพ่อลูกลงมาทานข้าวกัน

"ป๊ารอพี่ด้วย"ชิงหลงเดินนำพี่จือมาหาขวัญเอย ก็เจ้าตัวกลมนั่นสิอยู่ๆก็อยากเล่นใครถึงแม่ก่อนชนะ พอเขาจะถึงขวัญเอยก็บอกให้รอ

"ป๊าขี้โกง"

"ป๊าโกงจือตรงไหน"

"ป๊าไม่รอพี่อะ แม่ป๊าโกงพี่"พอสู้พ่อไม่ได้ ก็หันมาหาแม่ให้ช่วยแสบจริงๆ

"หยุดๆครับมาทานข้าว"เธอหยุดศึกระหว่างลูกกับพ่อลง

"ป๊าอะ ครั้งหน้าแข่งใหม่นะ ถ้าป๊าโกงอีกกินผักแทนพี่ด้วยนะ"นั่นไง  เจ้าเล่ฟ์จริงๆ

"หยุดเลยพี่จือต้องทานผักครับ"ทุกวันนี้เธอต้องคอยดูทั้งลูกทั้งคนที่เป็นพ่อของลูก เดี๋ยวนี้ดื้อกันทั้งคู่ ลูกไม่กินผักเธอเผลอทีไร คนเป็นพ่อก็ทานแทนตลอด จนเธอต้องจับตามองเวลาที่ทานข้าวเสมอ

พอทานข้าวเสร็จชิงหลงก็ไปส่งเธอตามปกติ แต่พอลงจากรถก็ไม่มีใครมองเธอหรือมีคำนินทามากระทบใส่หูเธออีก

แต่ก็ดีแล้วล่ะ ทุกวันนี้4หนุ่มก็แวะเวียนไปหาพี่จือบ้างอะไรบ้าง และเสาร์นี้นัดกันไปสวนสัตว์ ช่วงนี้มีคนเข้าหาเธอมากขึ้นพูดดี ทำดีกับเธอมากขึ้น ชีวิตเธอดูสงบจนมีความสุขมากๆ 

วันเสาร์

"พี่จือตื่นค้าบ ไปอาบน้ำเร็ว ป๊ารออยู่นะ"ชิงหลงเดินเข้ามาพอดี ก็เห็นเจ้าลูกชายนอนขี้เซาอยู่

"ป๊ารออยู่มาเร็ว"ชิงหลง

"ป๊าอุ้มพี่หน่อย"ตาก็ยังไม่เปิดดี ปากก็อ้อนคนเป็นพ่อไปก่อน

แก้มกลมๆก็ซบลงบนบ่ากว้างหัวด็ซบไหล่คนเป็นพ่อออดอ้อนไปมา

คนเป็นพ่ออุ้มมันดูน่ารักจนขวัญเอยอยากเข้าไปหยิกแก้มกลมๆ นั่นจัง พี่จือพอโดนอุ้มก็วางแก้มลงบ่ากว้างของผู้เป็นพ่อ หัวซบไหล่ ตาปิดอย่างไม่อยากตื่น

พอชิงหลงอาบน้ำแต่งตัวให้เจ้าตัวกลมเสร็จก็ลงมาทานอาหารที่มาเรียมเตรียมเนื่องจากขวัญเอยตื่นช้า วันนี้เลยเป็นอาหารเบาๆ แทน เพราะยังไงก็ต้องไปหาอะไรทานที่นู่นอยู่แล้ว

zoo zoo

4หนุ่มมานั่งรออยู่สักพักแล้ว แต่ด้วยหน้าตาที่โดดเด่นทำให้เป็นที่สนใจแก่ผู้คนเป็นอย่างมาก

"อาทาพ อาราน อาคาม อากาน พี่มาแล้ว"พอถึงสวนสัตว์พี่จือก็ตื่นเต้นเป็นอย่างมาก พอได้รู้ว่าจะได้เที่ยวกันเยอะๆ ก็ยิ่งสนุกในความคิดของเด็กน้อย

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***