ลิลิน
เฟรชชี่ปี1
"ลินแกมองอะไรอยู่อะ"ขิงถามเพื่อนสาว
"แกดูผู้ชายกลุ่มนั้นสิ ดูดีหมดเลยอะ ดูมีฐานะเข้ากับฉันดีป่ะ"ลิลินถามขิง แต่สายตาก็มองไปยังกลุ่มผู้ชาย4คน
อยากได้ คำนี้มันแล่นอยู่ในหัวเธอตั้งแต่แรกเจอ เธอต้องการคนที่ดีพร้อม ทั้งหน้าตา ฐานะ มาอยู่รายล้อมข้างๆเธอ ส่วนพวกที่หวังเกาะเธอ เธอก็มองพวกนั้นเป็นแค่ทาสเท่านั้น พวกที่ยอมก้มหน้าให้กับอำนาจ เงิน ชื่อเสียงเท่านั้น เธอคือจุดสูงสุด เธอคือความสมบูรณ์แบบ และจะไม่มีใครมาทำลายความสมบูรณ์แบบนี้ได้
"คือหวัดดีจ้า เราชื่อขวัญเอยนะ เรียกสั้นๆว่าเอยก็ได้ คือเรายังไม่มีเพื่อนเลย เราขออยู่ด้วยได้มั้ยจ๊ะ"ลิลินก้มมองหญิงสาวที่เอ่บทักทายเธอพร้อมกับบอกว่าอยากอยู่ด้วย ดูสารรูปตัวเองก่อนออกจากบ้านบ้างมั้ยนะยัยนี่นะ กระเป๋าก็ของตลาดล่างแน่ๆ เก่าอีกต่างหาก หน้าตาก็ดูดีนะ แต่รองเท้าอะไรนันยางสีขาว ยัยนี่กล้าออกจากบ้านมาได้ไง
"เราขิงยินดี-"
"หยุดยัยขิง ฉันไม่อยากรู้จัก ไม่อยากเป็นเพื่อนกับคนแบบนี้หรอกนะ"เธอเอ่ยออกมา
"เอ่อ ไม่เป็นไร ขอโทษทีนะที่รบกวน"จะบ้ารึไง จะให้ยัยนั่นมาอยู่ข้างๆฉัน ตลกสิ้นดี บอกแล้วไง ชีวิตฉันคือความสมบูรณ์แบบ จะให้นัยนั้นมาเป็นจุดด่างในชีวิตฉันได้ยังไง
หืม เธอขมวดคิ้วเข้าหากัน เป็นเพื่อนกับฉันไม่ได้เลยเดินไปหา4หนุ่มพวกนั้นเนี้ยนะ ผู้ชายที่ดูดีขนาดนั้นจะยอมรับเธอได้ยังไง น่าสมเพช
"พวกนายชื่ออะไรกันเหรอ คือเราไม่มีเพื่อนเลยอะ แหะๆ"น่ารักตายละ
"เพลิงกัลป์"
"สงคราม"
"ฐานทัพ"
"การันต์"
"ทำไมถึงได้"ทุกคนที่ได้ยินสทสนทนาแระนำตัวกันก็พากันเงียบหมด ก็ในเมื่อกลุ่มผู้ชาย4คนนั้นมีคนเดินเข้าไปทำความรู้จักแนะนำตัวก่อน ยังไม่มีใครตอบอะไรเลย แล้วทำไมผู้หญิงคนนั้นถึงได้สิทธิ์ โง่กันจริงๆแค่ยัยนั้นใช้มารยาก็ดูกันไม่ออกหรือไง เธอคิดในใจ รวบรวมความกล้าหน้า เชิดหน้า เดินตรงไปยังกลุ่ม4หนุ่มนั่น
"หวัดดีจ่ะ เราลิลินนะ พวกนายชื่ออะไรกันหรอ"เธอถามด้วยรอยยิ้มหวาน
แต่ไม่มีใครตอบกลับเธอเลย เมื่อกี้ยังคุยกับยัยนี่อยู่เลย คิดจะเล่นตัวหรือไง ฝันไปเถอะ
"เอยจ้ะ หลบทางหน่อยสิ เราอยากทักทายเพื่อนดหน่ะ"เธอเดินผ่านเอยพร้อมกับเหยียบส้นสูงแหลมลงบนเท้าเอย
"โอ้ย"ขวัญเอยร้องออกมา
"อ่า ตายละฉันไม่ได้ตั้งใจขอโทษทีนะ"เธอพูดไปแบบนั้นแหละ ใครอยากจะเสียเวลากับยัยนี่กัน
ทุกคนรู้ว่าเธอตั้งใจแต่แล้วไง ทำไมต้องสนต้องแคร์ด้วย แค่มีเงินทุกคนก็อยู่ภายใต้อำนาจเธอแล้ว
1เดือนผ่านไป
"ทำไมๆๆๆๆ กรี๊ดดด อีเอย ทำไมต้องเป็นมัน ทำไมๆๆๆ"เธอกรีดร้องออกมาอย่างบ้าคลั่ง มันแย่งทุกอย่างจากเธอไป มันแย่งทุกๆอย่างไปหมด เหอะ ซักวันฉันจะทำให้แกไม่เหลือใคร ปกป้องกันเก่งนักนี่ ไอ้ผู้ชายเฮงซวย4คนนั่น
พอเธอควบคุมอารมณ์ได้ก็ต่อสายหาคนที่เป็นปู่ทันที
"ว่าไงหลานรัก"
"คุณปู่ขาช่วยอะไรลินหน่อยได้มั้ยคะ"
"เพื่อหลานรักได้อยู่แล้ว ว่ามาสิ"
"ลินแค่-"
"เดี๋ยวปู่จัดการให้ อย่าเครียดมากนะหลานรัก รักหลานนะ"
"ลินก็รักปู่ที่สุดเลยค่ะ"
ปลายสายได้ตัดไปแล้ว พรุ่งนี้แหละขวัญเอย แกได้เจอนรกจริงๆแน่
เช้าวันต่อมา
"นี่ๆอย่าไปสนิทด้วยเลยยัยดาวไปเถอะ"ขวัญเอยที่กำลังจะนั่งลงกับเพื่อนผู้หญิงที่กำลังจะสนิทกันอยู่ๆพวกเธอก็ลุกหนีเธอ ไม่ใช่แค่พวกเธอ แต่กลับเป็นทุกคนในคณะ ไม่มีใครพูด ใครตอบเธอสักคน ทุกคนทำเหมือนเธอเป็นอากาศไปหมด
ห้องน้ำหญิง
"ฮึก ฮือ เอยทำอะไรผิด อึก ทำไม"เธอโดดเรียนครั้งแรกออกมาร้องไห้คนเดียวในห้องน้ำ เธอทำอะไรทำไมทุกคนต้องทำเหมือนรังเกียจเธอด้วย
"เอย เธออยู่ในนั้นหรือเปล่า"เสียงการันต์นี่
"อึก อยู่ฉันอยู่ ฮึก ในนี้"เธอพยายามกลั้นสะอื้น
"ออกมาหาพวกเราหน่อยสิ ไม่เป็นอะไรนะ พวกเราอยู่ข้างๆเธออยู่แล้ว"ขวัญเอยออกจากห้องน้ำร้องไห้ออกมาพักใหญ่
ลิลินที่มารอยืนดูขวัญเอยร้องไห้ก็อยากจะพูดอะไรสักหน่่อย แต่เธอมองภาพที่ผู้ชาย4คนนั้นปลอบเอยเธอได้แต่กำมือแน่น อีกแล้ว คอยดูนะขวัญเอยเธอได้อยู่มหา'ลัยนี่ไม่สงบสุขแน่
เธอได้รู้ความลับอีกหนึ่งอย่างของขวัญเอยไม่สิ ต้องเรียกว่าประจารตัวเองมากกว่า ขวัญเอยมีลูก หึหึ เธอส่งข้อมูลให้ทางแอดมินเพจมหา'ลัย และแน่นอนตอนนี้ไม่ใช่แค่คนในคณะแต่เป็นคนทั้งมหา'ลัยต้องรับไม่ได้อย่างแน่นอน แกรีบจมดินไปสักทีเถอะ แค่นี้ก็รกหูรกตาฉันจะแย่
ฉันพยายามเล่นงานเธอทุกวิธีเพื่อชีวิตเธอตกต่ำแต่มันก็มักจะมีไอ้ผู้ชาย4คนเฮงซวยมาช่วยตลอด เพราะมีขวัญเอยมันเลยกลบรัศมีความสมบูรณ์แบบของฉันไปหมด
ไหนๆยัยนั่นก็มีลูกแล้ว สร้างข่าวว่าขายตัวดีไหมนา ดีสิ ต้องดีอยู่แล้ว เธอแทบไม่ยุ่งกับขวัญเอยแต่ลับหลังเธอพยายามทำลายชีวิตเธอต่างๆ
จนครั้งหนึ่งเธอเคยเอาลูกยัยนั่นมาไว้กับเธอ แค่แกล้งขู่เด็กน้อยนั่นนิดนี่หน่อย ทำให้แผล รอยช้ำบ้างบางจุด แล้วเธอก็ส่งเด็กน้อยนั่นกลับไปสู่อ้อมอกคนเป็นแม่อย่างขวัญเอย ทำอะไรยัยนั่นไม่ได้
ก็ต้องลงที่ลูกสิ ลูกเจ็บแม่เจ็บก็อาจจะจริง เพราะเช้าวันต่อมา ขวัญเอยโมโหตรงมาหาเธอตบหน้าเธอไปหนึ่งทีโดยไม่พูดอะไร เธอสำหรับฉันยัยนั่นกล้าดียังไงมาแตะต้องใบหน้าที่แสนหวงแหนของฉัน
ฉันจะทำให้แกเจ็บ จำไว้ แกจะไม่มีวันมีความสุขขวัญเอย
-end lilin-
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 30
Comments
Ping Paliyasila
ดาเอ
2021-07-06
0
nana
บางที่..การที่เราต้องการให้เขาเจ็บก็ใช่ว่าเราจะไม่เจ็บนะ😭ปล. 55566เกี้ยเป็นหู...ไรเนี่ย
2020-09-20
4